Sinds 1999 is de geanimeerde bewerking van One Piece, door Toei Animation, een van de grootste en meest succesvolle anime ter wereld geworden . Door het op televisie te brengen hebben steeds meer mensen het meesterlijke piratenavontuur van Eiichiro Oda kunnen ervaren.
Niettemin zijn er, hoe getrouw deze aanpassing ook is geweest, enkele opvallende verschillen die fans van de manga hebben opgemerkt. Sommigen van hen zijn zo groot dat ze de manier waarop iconische personages worden afgebeeld volledig hebben veranderd. Of het nu komt door censuur, tempoproblemen of aanvullend materiaal dat nog nooit is geanimeerd, hier zijn enkele One Piece- personages waar mangalezers meer van genoten.
10 Edward Newgate, ook bekend als Witbaard
Veroorzaakt meer schade
Whitebeard wordt beschouwd als een van de sterkste piraten in de serie. Fans herinneren zich hem vanwege het indrukwekkende eindgevecht tijdens de Marineford Arc van de anime, waarbij hij 267 zwaardwonden, 152 schotwonden, 46 kanonskogels en nog veel meer opliep.
Zijn laatste optreden was echter veel indrukwekkender in de manga. Hij loopt niet alleen op een veel grafischere manier veel meer schade op, maar een van de krachtigste slagen werd in de anime gecensureerd. Wanneer admiraal Akainu Witbaard aanvalt in de manga, wordt de helft van zijn gezicht weggeblazen door de lava; Ondertussen wordt zijn snor gewoon afgebrand in de anime.
9 Trafalgar D. Waterwet
Censuur verzacht zijn houding
De karakterontwikkeling van Trafalgar Law behoort tot de diepste in One Piece. Hoewel hij nu een van Luffy’s nauwste bondgenoten is, begon hij als een rebelser personage toen hij tijdens Seabody voor het eerst werd geïntroduceerd als een van de Supernova’s.
Deze introductie komt veel beter tot zijn recht in de manga, waar Law met zijn middelvinger naar Eustass Kid wijst . Hij herhaalt dit later om Doflamingo te bespotten tijdens hun gevecht. Beide voorbeelden van het gebaar werden in de anime gecensureerd, waardoor een groot deel van Law’s slechtgemanierde persoonlijkheid werd verwijderd.
8 Zef
Een belangrijk achtergrondverhaaldetail
Oda blinkt uit in het schrijven van achtergrondverhalen voor zijn personages, en die van Sanji wordt vaak als een van de meest hartverscheurende beschouwd. Door te zien hoe de jonge kok en zijn mentor, Zeff , dagenlang langzaam verhongerden op dat kleine eiland, begreep het publiek waarom ze allebei eten zo waarderen.
Maar dit achtergrondverhaal was veel beter in het originele werk. Terwijl Zeff zijn been afsnijdt om Sanji te redden van de verdrinkingsdood in de anime, eet hij feitelijk zijn eigen been nadat hij Sanji al hun rantsoenen in de manga heeft gegeven. Dit maakt Zeff tot een veel impactvoller personage, en het sluit aan bij zijn culinaire aspect. Gelukkig werd dit deel van zijn verhaal ongecensureerd gehouden in de live action-serie .
7 Altviool
Beter ontwerp en uitgebreid achtergrondverhaal
Een van de meest voorkomende kritiekpunten op One Piece zijn de vreemde ontwerpen van de vrouwelijke personages . En hoewel Oda zich hieraan schuldig maakt, overdrijft Toei de proporties van de vrouwen soms nog meer in de anime-aanpassing. Altviool is een van hun meest beruchte gevallen, zoals te zien is in de bovenstaande vergelijking.
Bovendien verwees Oda ook naar een groot deel van Viola’s achtergrondverhaal in een van zijn SBS-columns, die helaas nooit in de anime werd aangepast. Hij legde uit dat ze vroeger een intieme relatie had met Doflamingo, wat beide personages veel dieper en interessanter maakt.
6 Enel
Meer schermtijd in de manga
Enel wordt vaak beschouwd als een van Luffy’s meest intimiderende en krachtige vijanden, dankzij zijn goddelijke status en zijn gebruik van de Rumble-Rumble Fruit . Maar anime-kijkers vragen zich misschien af waarom hij een van de weinige antagonisten is van wie nooit meer iets is vernomen.
Manga-lezers zijn zich echter bewust van zijn coverstory. In dit korte verhaal zien lezers wat er met Enel gebeurde na de gebeurtenissen van Skypea, waarin hij eindelijk de maan bereikte en zelfs een leger van kleine robots hielp om tegen een ploeg ruimtepiraten te vechten. Dit zorgde ervoor dat fans zich afvroegen: zullen we Enel ooit nog terugzien in het hoofdverhaal?
5 Camie & Pappag
Eerder geïntroduceerd
Coververhalen zijn een slim onderdeel van de manga die nauwelijks in de anime zijn aangepast. Terwijl ze sommige personages meer schermtijd gaven, werden tijdens deze verhalen de volledige introducties van andere personages gemaakt. De zeemeermin Camie en haar zeestervriend Pappag zijn een perfect voorbeeld.
In de anime lijken deze personages en hun hechte vriendschap met Hatchan uit het niets te komen. Manga-lezers waren zich echter al jaren bewust van hun bestaan voordat ze opnieuw werden geïntroduceerd tijdens de Seabody-boog. Deze lezers waren veel meer bereid om de verlossing van Hatchan te accepteren, en het verhaal maakte de redding van Camie en Pappag boeiender.
4 Kuzan, ook bekend als Aokiji
Geïntroduceerd in een Canonboog
Kuzan, voorheen bekend als Aokiji , werd op een ietwat vreemde manier geïntroduceerd in de anime, waar hij voor het eerst een stel willekeurige mensen zag redden tijdens een filler-boog. En hoe groot de impact dit ook was, zijn introductie was veel betekenisvoller in de manga.
Kuzan verschijnt voor het eerst aan het einde van de beruchte Long Ring Long Land-boog, en hij verandert de toon van een verder dwaze boog volledig. Hij helpt ook Tonjit , een personage waaraan de lezers in de loop van vele hoofdstukken gehecht raakten, in plaats van aan een stel vreemden. Over het geheel genomen laat deze introductie zijn grijze rechtvaardigheidsgevoel beter zien.
3 Kaido
Lijkt veel sterker
Het eerste gevecht tussen Luffy en Kaido in het land Wano is een van de meest memorabele gevechten in de anime . Het laat het publiek zien hoeveel Luffy is gegroeid, terwijl ook wordt vastgesteld hoeveel kracht de kapitein van de Beasts Pirates is.
Maar lezers beschouwen deze botsing als veel impactvoller in de manga. De anime sleept het gevecht voort met zijn trage tempo, en laat het lijken alsof Luffy en Kaido zich op een vergelijkbaar niveau bevinden. In de manga staat Kaido slechts één keer op en maakt Luffy af met één snelle aanval. Dit laat zien hoe sterk hij werkelijk is en hoe Luffy ver buiten zijn klasse lag, wat een voorafschaduwing was van hoeveel meer training Luffy nodig had voordat hij deze tegenstander kon verslaan.
2 Frankie
Ouder wordende stemacteur
Franky wordt vaak beschouwd als een van de meest memorabele personages uit One Piece . Dit is mede te danken aan zijn unieke stem, vertolkt door de legendarische Kazuki Yao . Hij is zo’n getalenteerde stemacteur dat Oda de Shipwright speciaal voor hem ontwierp, na zijn eerdere optredens als Bon Clay en Jango .
Helaas is de man nu 64 jaar oud en verliest hij langzaam zijn karakteristieke raspende stem. Tijdens de Wano Arc komt Franky in opstand tegen Big Mom en beweert dat hij niet bang is voor een keizer. In de manga is dit een van zijn meest indrukwekkende momenten. Maar in de anime klinkt Franky alsof hij moeite heeft om luid te praten. Kijkers hopen dat Kazuki Yao goed voor zijn stem zorgt voordat de anime de laatste saga betreedt.
1 Aap D. Luffy
Uitgebreid achtergrondverhaal, beter tempo en meer
Toei is berucht vanwege hun vreemde keuzes als het gaat om het aanpassen van One Piece, dus het is logisch dat de hoofdpersoon van de show, Monkey D. Luffy , enorm is beïnvloed door deze veranderingen. Bij zijn allereerste optreden in de manga steekt hij in zijn eigen oog om Shanks te laten zien hoe sterk hij is. Deze scène werd volledig weggelaten uit de eerste uitzending van de anime.
Net als Kaido is Luffy een ander slachtoffer van Toei’s tempoproblemen, zoals in zijn laatste duel tegen Doflamingo. In de manga verslaat hij de slechterik met één enkele klap. In de anime wordt dit in de anime uitgerekt, zodat het lijkt alsof ze zich op een vergelijkbaar niveau bevinden. Dit gebeurt vele malen tijdens de show, waardoor de kracht van Luffy wordt onderschat.
Een ander leuk feit over Luffy is dat hij gedurende de hele manga geen gedachtebubbels heeft, een slimme manier om zijn impulsieve persoonlijkheid te laten zien. Dit gaat duidelijk verloren in het medium animatie, waar helemaal geen spraak- of gedachtebubbels zijn.
Geef een reactie