Hoogtepunten
- Studio Ghibli-films zijn vaak gezinsvriendelijk, maar sommige verdiepen zich in duistere onderwerpen en gebruiken angstaanjagende beelden die niet geschikt zijn voor kinderen.
- ‘When Marnie Was There’ onderzoekt het thema vergeving en leert kinderen dat mensen niet onfeilbaar zijn.
- “Porco Rosso” en “Tales from Earthsea” pakken meer realistische en gegronde angsten aan, waardoor ze geschikt zijn voor een volwassener publiek.
Studio Ghibli is een begrip geworden, vergelijkbaar met die van Disney, omdat de meeste films als gezinsvriendelijk worden gezien. Ze hebben vaak jongere hoofdrolspelers die aan een episch en fantastisch avontuur beginnen, waarbij ze een aantal herkenbare preteen-worstelingen aangaan, zoals verhuizen naar een nieuw huis en naar een nieuwe school gaan.
Maar niet alle Ghibli-films zijn allemaal eigenzinnig en luchtig leuk. Sommige van deze films gaan dieper in op duistere onderwerpen of gebruiken angstaanjagende beelden die mogelijk niet geschikt zijn voor kinderen.
7 Toen Marnie daar was
Emotionele volwassenheid
Jaar van uitgave |
2014 |
Regisseur |
Hiromasa Yonebayashi |
Rotte tomaten |
92% |
Het leren van de kunst van het vergeven is voor iedereen een zware pil, maar vooral voor kinderen. Als ze het gevoel hebben dat iemand anders hen pijn heeft gedaan of onrecht heeft aangedaan, hebben ze moeite om te begrijpen waarom iemand anders hen dat zou aandoen, omdat ze nog moeten leren dat mensen, vooral volwassenen, niet zo onfeilbaar zijn als ze denken. Deze les is een van de kernthema’s van de emotioneel volwassen film When Marnie Was There , de verfilming van de roman van Joan G Robinson.
Nadat Anna omwille van haar gezondheid naar het platteland is verhuisd, ontmoet Anna Marnie, een mysterieus meisje van ongeveer dezelfde leeftijd als zij, dat in een landhuis aan de overkant van een meer woont, hoewel de dingen vreemd worden als een gezin in Marnie’s landhuis intrekt. die nu in Marnie’s kamer logeert, vindt een oud dagboek dat door haar lijkt te zijn geschreven. Anna ontdekt een openbaring waar ze niet op voorbereid was; dat Marnie haar grootmoeder is die haar heeft opgevoed tot ze stierf, en niet een vriendin die haar zonder een woord in de steek heeft gelaten.
6 De wind komt op
Verdoemde romantiek en vernietigingswapens
Jaar van uitgave |
2013 |
Regisseur |
Hayao Miyazaki |
Rotte tomaten |
88% |
The Wind Rises is een fictiewerk dat een historische figuur uit het echte leven volgt , Jiro Horikoshi, de hoofdingenieur van veel Japanse strijders uit de Tweede Wereldoorlog. De film heeft een nogal hoopvol en opbeurend verhaal, maar het zijn de implicaties van Jiro’s carrière als gevechtsingenieur die het donkere deel van deze film vormt.
De plot volgt de beproevingen en beproevingen van Jiro, die oorspronkelijk piloot wilde worden maar dat niet kon vanwege zijn slechte gezichtsvermogen, terwijl hij verschillende prototypes van jagers maakte en streefde naar een jager die zo dicht mogelijk bij perfectie ligt. Andere aspecten van Jiro’s leven worden ontsierd door elementen van duisternis, terwijl de vrouw op wie hij verliefd wordt op tragische wijze tuberculose krijgt, en haar naderende dood hangt zwaar boven hun romance.
5 Porco Rosso
Facisme en piraten
Jaar van uitgave |
1992 |
Regisseur |
Hayao Miyazaki |
Rotte tomaten |
96% |
Porco Rosso , Italiaans voor Rood Varken, speelt zich kort na de Eerste Wereldoorlog af en volgt een freelance premiejager onder de gevolgen van een vloek. Het is een ongebruikelijke film die het titulaire antropomorfe varken volgt dat op luchtpiraten jaagt boven de Adriatische Zee. Zijn inspanningen trekken de aandacht van deze luchtpiraten die niets liever willen dan hem uit de lucht neerschieten en doden, waarbij ze zichzelf als duistere schurken bestempelen .
Met de opkomst van een fascistische regering en piraten die over landen vliegen die strijden met premiejagers, is het zeker anders dan de klassieke, schattige films waar deze animatiestudio bekend om staat, en put het uit wat meer realistische en gegronde angsten. Maar deze elementen maken Porco Rosso zo leuk om van te genieten, ook al kunnen jongere kijkers er misschien niet zo van genieten als een volwassener publiek.
4 verhalen uit Earthsea
Donkere fantasieplot
Jaar van uitgave |
2006 |
Regisseur |
Goro Miyazaki |
Rotte tomaten |
38% |
Hoewel het niet de meest geliefde Studio Ghibli-film is, probeert Tales from Earthsea iets nieuws en moedigs, dat zich afspeelt in een wereld van duistere fantasie die niet zou misstaan in een RPG. Met draken, een door de pest geteisterd koninkrijk, koningsmoorden en groepen slavenhandelaars schuwt deze film er niet voor om duistere fantasiethema’s op te nemen die het verhaal helpen ondersteunen.
Nadat hij zijn vader heeft vermoord en zijn zwaard heeft gestolen, vlucht Arren het kasteel uit en ontmoet hij Sperwer, die een soort mentor voor Arren wordt. Hun ensemblecast wordt al snel vergezeld door Tenar, een vriend van Sperwer, en door Therru, het jonge meisje dat bij haar woont. De groep wordt de vijand van Cob, een kwaadaardige tovenaar met het verheven doel om het eeuwige leven te verwerven door de sluier tussen leven en dood op te lichten. Het is uiteindelijk aan Arren en Therru om hem tegen te houden voordat het te laat is.
3 Prinses Mononoke
Bloed, lef en bloed
Jaar van uitgave |
1997 |
Regisseur |
Hayao Miyazaki |
Rotte tomaten |
93% |
Princess Mononoke presenteert zichzelf al vroeg in de speelduur als een duistere Ghibli-film, ondanks de tamme PG-leeftijdsclassificatie . Ouders moeten zich er zeker van bewust zijn dat ze deze film aan kinderen laten zien, omdat er afbeeldingen zijn van onnodig geweld die eindigen in een nogal expliciet bloedvergieten, evenals enkele taal- en wereldopbouwende elementen die misschien niet geschikt voor hen zijn.
In deze film vecht en doodt de laatste Emishi-prins Ashitaki een demon, maar niet voordat deze een pijnlijke doodsvloek op zijn arm legt die zich zal verspreiden en hem uiteindelijk zal opeisen, al met een hoge inzet in schril contrast met Miyazaki’s gebruikelijke werken. Hij vertrekt naar het westen in de hoop een geneesmiddel te vinden, maar raakt in plaats daarvan verstrikt in een oorlog tussen de Forest God en zijn volgelingen, en Iron Town, dat verantwoordelijk is voor de recente ontbossing, en raakt aan enkele problemen uit de echte wereld.
2
1 Graf van de vuurvliegjes
De verschrikkingen van de oorlog
Jaar van uitgave |
1988 |
Regisseur |
Isao Takahata |
Rotte tomaten |
100% |
Aangrijpend, aangrijpend, tragisch. Dit zijn slechts een paar woorden die worden gebruikt om het meesterwerk Grave of the Fireflies van Studio Ghibli te beschrijven . Het verhaal speelt zich af in de stad Kobe tijdens de Tweede Wereldoorlog en volgt twee weeskinderen Seita en Setsuko terwijl ze worstelen om het verwoeste land te overleven dat niet lijkt te zorgen voor de twee ontheemde kinderen. Kijkers zien hun strijd de hele film door, slechts af en toe onderbroken door heel weinig vluchtige momenten die de band en liefde tussen de twee broers en zussen laten zien.
De film zorgt ervoor dat het publiek een intens empathisch gevoel krijgt voor hun worstelingen terwijl ze zich van de ene plaats naar de andere verplaatsen, vaak achtergelaten om op straat te strijden zonder eten of geld, en nu Setsuko zwakker en zieker wordt, weet het publiek wat er gaat komen, maar kan het nog steeds niet weten wat er gaat gebeuren. wees voorbereid op de emotionele klap die het met zich meebrengt. Met de verschrikkingen van de oorlog benadrukt, heeft deze film zichzelf absoluut neergezet als de meest hartverscheurende en ook de donkerste Studio Ghibli-film.
Geef een reactie