De conclusies van twee van de meest geliefde hedendaagse Shonen-series, Bleach en Jujutsu Kaisen , hebben uitgebreide discussies onder fans aangewakkerd. Hoewel beide series vol zitten met opwindende gevechten en oprechte momenten, toont het einde van Bleach opmerkelijke sterktes in storytelling en karakterbogen die Jujutsu Kaisen niet volledig weet te bereiken.
In dit artikel worden 10 redenen onderzocht waarom de finale van Bleach zich onderscheidt van Jujutsu Kaisen . Er wordt benadrukt hoe deze elementen een diepere impact hadden op het publiek.
1) Afscheid nemen van gevallen personages in Bleach had een diepere emotionele impact dan die in Jujutsu Kaisen
In Bleach krijgen personages als Masaki Kurosaki en Uryu Ishida’s grootvader een oprecht afscheid door middel van suggestieve flashbacks die ingaan op hun banden en offers. Dit voegt emotioneel gewicht toe, waardoor individuen kunnen reflecteren op hun verliezen, geïllustreerd door Rukia’s afscheid van Kaien Shiba, wat hun verhalen verrijkt.
Omgekeerd bleef Nobara’s lot in Jujutsu Kaisen onzeker tot haar latere herverschijning in hoofdstuk 267, wat de emotionele beloning verminderde. Bovendien laten onverwachte sterfgevallen zoals die van Gojo minimale contemplatietijd over, waarbij verrassing boven emotionele resonantie wordt verkozen. Actie overschaduwt vaak deze afscheiden, zoals geïllustreerd door Choso’s opoffering, waardoor het afscheid gehaast en ongeorganiseerd aanvoelt.
Sukuna’s nederlaag leek plotseling, en miste de geleidelijke opbouw die zijn reis verdiende. Ondanks zijn formidabele aanwezigheid, was de oplossing overhaast en ontbrak het aan voortekenen. De snelle nederlaag van Ryomen Sukuna door Yuji, Megumi en Nobara verwaterde de inzet, waardoor fans meer wilden.
Daarentegen waren er bij Yhwachs ondergang meerdere belangrijke spelers betrokken — Ichigo, Uryu en Aizen — wat de inzet aanzienlijk verhoogde en resulteerde in een meer collectieve inspanning. Ondanks de overhaaste aard van Yhwachs conclusie, zorgde het voor een duidelijkere narratieve afsluiting en passende opbouw, wat leidde tot een meer samenhangende oplossing.
Emotioneel gezien miste Sukuna’s nederlaag ernst, terwijl Yhwachs ondergang betekenis had vanwege de complexe verbanden en karakterontwikkelingen die ermee gepaard gingen.
3) Byakuya Kuchiki’s terugkeer van de rand van de dood voelde goed gestructureerd, in tegenstelling tot Kugisaki Nobara’s schijnbaar willekeurige heropleving
Na zijn ontmoeting met As Nodt, wordt Byakuya Kuchiki kwetsbaar en ervaart hij voor het eerst angst. Zijn herstel in het Koninklijk Paleis symboliseert zowel zijn vernieuwing als zijn kracht, wat uiteindelijk resulteert in zijn heldhaftige terugkeer om Rukia te redden, wat de thema’s van eer en verjonging binnen de Soul Society weerspiegelt.
Aan de andere kant mist Kugisaki Nobara’s terugkeer in Jujutsu Kaisen diepgang, voelt abrupt aan en heeft geen adequate emotionele of thematische betekenis. Haar heropleving resoneert niet met de overkoepelende thema’s van de serie, groei en verlossing, wat twijfels oproept over de inzet van het verhaal en haar comeback minder impactvol maakt dan die van Byakuya.
4) Bijpersonages in Bleach kregen meer bevredigende conclusies dan die in Jujutsu Kaisen
In Bleach ervoeren talrijke bijpersonages, zoals Renji Abarai en Rukia Kuchiki, een betekenisvolle groei; Renji’s dappere gevechten in de Thousand-Year Blood War onderstreepten de centrale thema’s van opoffering en verlossing. Ondertussen vonden personages als Sajin Komamura een oplossing door hun loyaliteit en opofferingen, waarbij Grimmjow’s transformatie deze motieven verder benadrukte.
Het plotselinge overlijden van Gojo Satoru voelde als een slechte dienst aan de ontwikkeling van zijn personage, en Nobara’s terugkeer miste de emotionele lading die in haar eerdere verhalen naar voren kwam.
5) Het gevecht tussen Ichigo en Yhwach was spannender dan het gevecht tussen Yuji en Sukuna
Ichigo’s strijd tegen Yhwach heeft monumentale emotionele belangen, met het lot van de Soul Society en meerdere rijken die in de weegschaal hangen. De epische schaal en de nauwkeurig gechoreografeerde actie versterken de betekenis ervan.
Omgekeerd, terwijl het gevecht tussen Yuji en Sukuna Yuji’s ontwikkeling en nieuwe vaardigheden benadrukt, mist het dezelfde gravitas. Het tempo voelt ongelijkmatig aan en de conclusie roept verschillende onbeantwoorde vragen op, wat een gehaaste sfeer aan de ontmoeting geeft. Hoewel beide confrontaties impactvol zijn, biedt Ichigo’s confrontatie met Yhwach een meer dwingende en bevredigende narratieve oplossing.
6) Shikai en Bankai werden gedetailleerder onderzocht dan het concept van Vervloekte Energie
Vervloekte energie, afkomstig van negatieve emoties, geeft Jujutsu-tovenaars kracht en drijft hun gespecialiseerde technieken aan; het mist echter een goed gedefinieerde structuur en diepe kennis. Hoewel het een scala aan aanvallende en verdedigende mogelijkheden mogelijk maakt, is het niet nauw verbonden met karakterontwikkeling.
Daarentegen vertegenwoordigen Bleach’s Shikai en Bankai een goed georganiseerd machtssysteem met verschillende fasen, nauw verbonden met de individualiteit en groei van personages. Het beheersen van deze vormen is cruciaal voor hun persoonlijke reis, zoals treffend wordt geïllustreerd door Renji Abarai’s pad. De overlevering van Bleach is uitgebreid en biedt diepgaande inzichten in de Soul Society en Zanpakuto, wat een rijkere narratieve ervaring creëert in vergelijking met de verkenning van Cursed Energy.
7) Ichigo liet een gestage groei in kracht zien, in tegenstelling tot Yuji en Megumi
Ichigo Kurosaki’s krachtontwikkeling in Bleach is zowel geleidelijk als consistent, gecultiveerd door training met Rukia en Urahara, samen met cruciale transformaties zoals Hollowfication en Bankai. Zijn ultieme vorm combineert Shinigami, Hollow en Quincy-vaardigheden, wat het hoogtepunt van zijn reis symboliseert.
In schril contrast hiermee ervaren Yuji Itadori en Megumi Fushiguro van Jujutsu Kaisen later in hun saga aanzienlijke power boosts. Yuji verwerft de Reverse Cursed Technique in Chapter 248 na intense beproevingen. Daarnaast leert hij vaardigheden als Cleave en Blood Manipulation tegen het einde van de serie. Megumi heeft zijn technieken daarentegen nog niet verfijnd, waardoor veel fans verwachtten dat hij zijn Domain Expansion onder de knie zou krijgen door de Shinjuku Showdown arc, maar die verwachting werd niet waargemaakt.
8) Het einde van Bleach bevat een hele verhaallijn, terwijl de finale van Jujutsu Kaisen gehaast aanvoelt als slechts de conclusie van een doorlopende verhaallijn
Belangrijke personages, waaronder Ichigo, Byakuya en Kenpachi, ondergingen diepgaande veranderingen, waarbij Ichigo’s climaxgevecht tegen Yhwach thema’s van opoffering en nalatenschap aankaartte. De grote gevechten en verhoogde inzetten zorgden voor afsluiting voor trouwe fans.
Omgekeerd voelde de conclusie van Jujutsu Kaisen gehaast aan, met een afsluiting van de laatste boog in slechts vijf hoofdstukken. Belangrijke antagonisten zoals Kenjaku werden onvoldoende uitgewerkt, waardoor veel verhaallijnen onopgelost bleven en lezers zich onbevredigd voelden. De climaxstrijd tussen Yuji en Sukuna miste de emotionele diepgang en resolutie die in Bleach werd bereikt .
9) De oorsprong van Yhwach is goed onderzocht in vergelijking met Sukuna, waarvan het achtergrondverhaal vaag blijft
Yhwach, geïntroduceerd in de Thousand Year Blood War-boog van Bleach , wordt afgebeeld als de zoon van de Soul King en de oorsprong van de Quincy. Zijn motivaties om de Soul King, gezien als een tiran, omver te werpen, geven diepte aan zijn karakter, waardoor hij een veelzijdige antagonist wordt. Zijn kracht om de vaardigheden van andere Quincies te absorberen via “The Almighty” illustreert zijn visie voor een nieuwe wereldorde.
Daarentegen heeft Sukuna uit Jujutsu Kaisen een duistere geschiedenis, die wordt aangeduid als een formidabele tovenaar uit de Heian-periode. Hoewel hij wordt erkend als de “Koning der Vloeken”, blijven de redenen achter deze titel grotendeels onontgonnen, waardoor veel van zijn verleden als de “Ongenade” in het duister blijft.
10) Bleach hield zich nauwgezet aan zijn centrale verhaal, terwijl Jujutsu Kaisen nog steeds geen goed gedefinieerde conclusie heeft weten te bereiken
Bleach , gemaakt door Tite Kubo, volgt een coherent verhaal dat draait om Ichigo Kurosaki’s reis als Soul Reaper, met goed gearticuleerde bogen zoals de Soul Society die vitale personages en conflicten introduceert. Het hoogtepunt komt als Ichigo het opneemt tegen Sōsuke Aizen, wat het verhaal vooruit stuwt.
De karakterontwikkeling schittert met figuren als Rukia Kuchiki en Mayuri Kurotsuchi die een aanzienlijke groei bereiken, wat het algehele verhaal verrijkt. De thema’s van leven, dood en morele complexiteit worden vakkundig onderzocht, wat lagen toevoegt aan het verhaal.
Ter vergelijking, Jujutsu Kaisen , van Gege Akutami, presenteert een meer onsamenhangende verhaallijn, wat vooral duidelijk is in de Culling Game-boog. De ingewikkelde mechanica en onopgeloste mysteries kunnen het publiek verbijsteren.
Karakterbogen lijken vaak onvolledig, met veel introducties die geen bevredigende oplossingen hebben, wat resulteert in een schokkende kijkervaring. Ondanks het aanpakken van thema’s als vloeken en existentiële angst, ondervindt het uitdagingen bij het leveren van het samenhangende verhaal dat Bleach heeft bereikt.
Laatste gedachten
Met indrukwekkende afscheidsscènes, consistente machtsontwikkeling, duidelijkere romantische conclusies en beter ontwikkelde antagonisten, heeft Bleach een finale gecreëerd die alle losse eindjes aan elkaar knoopt en tegelijkertijd mogelijkheden biedt voor toekomstige uitbreidingen.
Related Articles:
5 Anime-personages met perfecte verlossingsbogen en 5 die geen verlossing verdienden
0:39
Usopp’s potentieel als de benodigde held in Elbaf in One Piece
0:17
Sneak Peek en updates over de aankomende nieuwe Kamen Rider animefilm
23:41
Geef een reactie