Nieuwe studie: sterke beenspieren verminderen het risico op hartfalen na een hartaanval

Hartfalen is een grote zorg voor mensen die een hartaanval hebben gehad. Het leidt vaak tot een verminderde kwaliteit van leven en een verhoogd risico op overlijden.

Hoewel verschillende factoren bijdragen aan de ontwikkeling van hartfalen, heeft een recent onderzoek licht geworpen op een onverwachte factor die een cruciale rol speelt bij het verminderen van dit risico: sterke beenspieren.

Dit baanbrekende onderzoek benadrukt het belang van fysieke fitheid naast cardiovasculaire gezondheid en benadrukt de potentiële voordelen van gerichte beenspiertraining bij herstel na een hartaanval.

Hoe sterke beenspieren een hartaanval kunnen helpen voorkomen?

De studie analyseerde de kracht van de quadricepsspieren aan de voorkant van de dijen van 932 mensen van 57 tot 74 jaar die tussen 2007 en 2020 in het ziekenhuis waren opgenomen vanwege een hartaanval.

Onderzoekers ontdekten dat de incidentie van daaropvolgend hartfalen hoger was, namelijk 22,9 per 1.000 persoonsjaren bij patiënten bij wie de quadriceps werd gemeten als een lage sterkte, vergeleken met een incidentie van 10,2 per 1.000 persoonsjaren bij patiënten met een hoge quadricepsterkte.

De bevindingen benadrukken het belang van regelmatige lichaamsbeweging en het behouden van spierkracht op oudere leeftijd, aangezien de spiermassa met het ouder worden kan afnemen, wat mogelijk van invloed is op de cardiovasculaire gezondheid.

De studie suggereert ook dat krachttraining met de quadriceps-spieren moet worden aanbevolen voor patiënten om hartfalen te voorkomen .

Belangrijkste bevindingen

Deze studie helpt bij het opbouwen van de zaak dat verhoogde spierkracht voordelen kan hebben voor het hart.

Na een hartaanval kan het hart een proces ondergaan dat myocardiale remodellering of cardiale remodellering wordt genoemd, waarbij fibreus weefsel zich ophoopt en een vergroting van het hart veroorzaakt.

Hartrevalidatie op basis van oefeningen kan het verloop van dergelijke remodellering echter zodanig veranderen dat de hartfunctie verbetert. De auteurs van de bovengenoemde studie suggereren dat myokines, peptiden of ketens van aminozuren die vrijkomen door spiervezels, een rol kunnen spelen bij het afzwakken van cardiale remodellering.

Het in stand houden van de skeletspieren zelf kan in verband worden gebracht met een verminderd risico op het ontwikkelen van hartfalen via myokines, maar het gedetailleerde mechanisme is onduidelijk. De auteurs van de studie suggereren dat er meer onderzoek nodig is om de relatie tussen spierkracht en hartgezondheid beter te begrijpen.

De bevindingen van deze nieuwe studie suggereren dat lichaamsbeweging het risico op het ontwikkelen van hartfalen na een hartaanval kan helpen verminderen. Regelmatige lichaamsbeweging kan dat risico met maar liefst 61% verminderen.

Of u nu herstellende bent of bij wie hartfalen is vastgesteld, werken aan het versterken van de beenspieren kan een aanzienlijk effect hebben op de algehele gezondheid van het hart.