Hoewel veel fans een uitgesproken mening hebben over de minst favoriete anime- aanpassingen, zijn er ook fans die in staat zijn contact te maken met fans en veel lof ontvangen.
Ondanks dat verhaallijnen en onderontwikkelde karakters waren weggelaten, slaagden deze aanpassingen er uiteindelijk niet in de essentie van hun manga-tegenhangers vast te leggen. In deze lijst duiken we in de redenen achter hun val uit de gratie en analyseren we waarom ze niet in staat waren om weerklank te vinden bij het publiek, waarbij we de belangrijkste verschillen tussen de anime en hun manga-originelen benadrukken. Hier zijn de tien meest gehate anime-aanpassingen en hun tekortkomingen.
Dit artikel is gerangschikt in aflopende volgorde en weerspiegelt de mening van de schrijver. Daarom dient het als disclaimer.
Anime-aanpassingen met de meeste hekel aan
10) De show Sword Art Online
Sword Art Online begon als een boeiende serie die kijkers meevoerde in een spel van leven en dood, waarbij virtuele sterfgevallen resulteerden in reële gevolgen voor spelers.
Ondanks een sterk begin, benadrukt door de alom geprezen Aincrad-boog, kreeg de serie kritiek vanwege het trage tempo, de overmeesterde hoofdpersonages en de onderontwikkelde ondersteunende cast. Latere verhaallijnen, zoals ALO, werden bekritiseerd vanwege hun gebrek aan effectieve conflicten en omdat ze te veel nadruk legden op het haremgenre.
Ondanks het algehele succes kreeg Sword Art Online kritiek van kijkers die vinden dat het niet aan hun verwachtingen voldeed. Als gevolg hiervan werd de show gemengd onthaald en is het voor sommige fans een van de meest gehate anime geworden. Hoewel de serie bloeiend leek, beschouwen sommige critici het als een waarschuwend voorbeeld van hoe de franchise verkeerd had kunnen worden behandeld en op zijn best slechts matig succesvol was.
Bokurano
Ondanks dat het een verhaal is over een groep kinderen die een gigantische robot moeten besturen om de aarde te beschermen, onthult Bokurano van Mohiro Kitoh een sombere toekomst voor de personages. Bij het bekijken van de anime wordt het duidelijk dat veel elementen van de plot zijn gewijzigd of afgezwakt, waardoor uiteindelijk de impactvolle aard van het oorspronkelijke verhaal is verminderd.
De persoonlijke impact en het ethische spectrum van de manga werden verminderd door veranderingen in de karakterbogen en setting. Hierdoor waren veel kijkers teleurgesteld over de anime-aanpassing, omdat het het donkere en depressieve thema waarvan ze in de manga genoten hadden, verzachtte. Als gevolg hiervan werd de anime een van de meest gehate onder fans.
Tokyo Ghoul√A
Het verwachte vervolg op Tokyo Ghoul √A zou in de voetsporen treden van het eerste deel en dieper ingaan op de duistere en complexe wereld gecreëerd door auteur Sui Ishida. Het week echter aanzienlijk af van de manga en introduceerde originele verhaallijnen waardoor de doelgroep zich perplex en gefrustreerd voelde.
Helaas slaagde de anime er niet in nieuwe ontwikkelingen te introduceren in de plot en personages die in de manga aanwezig waren. Het verhaal werd ongeorganiseerd en onbevredigend, waardoor het een van de minst populaire anime-aanpassingen werd. Veel elementen uit de manga werden gewijzigd of weggelaten, wat leidde tot teleurstelling onder kijkers die vonden dat de anime geen diepgaande verkenning had, waardoor het een van de meest gehate aanpassingen was.
7) Woedend (2016)
Berserk, geschreven door Kentaro Miura, wordt bewonderd om zijn ingewikkelde plot en veelzijdige karakters met rijke achtergrondverhalen en gedetailleerde afbeeldingen. De anime-aanpassing uit 2016 kreeg echter kritiek omdat deze afweek van het bronmateriaal en een luchtigere toon aannam, met talloze komische momenten. Bovendien werd het gebruik van CGI-animatie zwaar onder de loep genomen omdat het er niet in slaagde de gruizige en donkere esthetiek van de manga vast te leggen, wat er uiteindelijk toe leidde dat het een van de meest gehate anime-aanpassingen werd.
Hoewel eerdere aanpassingen van het bronmateriaal als grotendeels getrouw werden beschouwd, schiet deze huidige aanpassing tekort omdat het meer als een samenvatting leest, waarbij belangrijke plotpunten en karaktergroei worden weggelaten. Fans waren vooral gefrustreerd door het onvermogen van de show om de ware essentie van de manga vast te leggen, grotendeels vanwege de matte animatie en basisactiescènes die er niet in slaagden de intense emoties over te brengen die in de manga werden geportretteerd.
De bloemen van het kwaad
Shuzo Oshimi’s The Flowers of Evil kan worden omschreven als een psychologisch drama dat de duistere verlangens en impulsen blootlegt die in individuen verborgen zijn. De beslissing om in de anime-aanpassing roto-scoping te gebruiken, een techniek waarbij gefilmde beelden worden overgetrokken, resulteerde in een schokkende verschijning die veel kijkers afsloot.
Ondanks dat de manga de essentie van de setting en gebeurtenissen effectief kon vastleggen, slaagde de anime er niet in hetzelfde niveau van aantrekkingskracht te bereiken vanwege het trage tempo en de experimentele aanpak. De ingewikkelde karakterafbeeldingen en verkenning van hun psyche, die goed werden ontvangen in de manga, werden slecht uitgevoerd en kregen kritiek en ontevredenheid van het beoogde publiek, waardoor de anime een van de meest gehate aanpassingen was.
Zeven dodelijke zonden
Ondanks dat het aanvankelijk goed werd ontvangen vanwege de levendige beelden en aansprekende hoofdrolspelers, werd Seven Deadly Sins in de latere seizoenen met uitdagingen geconfronteerd. Vooral het derde seizoen had te lijden onder animatie die niet zo gepolijst was als de eerste twee seizoenen als gevolg van een verandering in studio’s. De serie werd geplaagd door problemen zoals slecht geanimeerde vechtscènes, inconsistente karakterontwerpen en onderontwikkelde plotpunten.
De anime-aanpassing van de manga werd breed bekritiseerd vanwege de weergave van gevechtsscènes en karakterontwikkeling. Fans van Nakaba Suzuki, de auteur van de manga, waren vooral ontevreden over deze aspecten, wat leidde tot een wijdverbreide afkeuring van de anime en het tot een van de meest gehate aanpassingen maakte.
Dodemans Wonderland
Jinsei Kataoka en Kazuma Kondou’s bewerking van Deadman Wonderland heeft met succes de donkere en sombere toon vastgelegd waar de manga bekend om staat. De anime-versie werd echter bekritiseerd vanwege het trage tempo en de onvolledige vertelling. De serie werd na slechts 12 afleveringen stopgezet, waardoor veel verhaallijnen onopgelost bleven en sommige personages onderontwikkeld bleven.
De manga slaagde er niet in bepaalde vaardigheden en capaciteiten volledig te laten zien, waardoor fans een beperkt begrip van de anime hadden. Hierdoor voelde het publiek zich ontevreden, vooral toen de show abrupt eindigde. Als gevolg hiervan werd het een van de meest impopulaire anime-series.
vet
Gantz bezat vanaf het begin alle elementen van een boeiende anime, met een rauw en gewelddadig plot gebaseerd op de manga van Hiroya Oku. De anime slaagt er echter niet in om het aangrijpende verhaal en de karakterontwikkeling die in de manga wordt weergegeven effectief over te brengen.
Hoewel sommige elementen van de plot en de karaktergroei werden gewijzigd of weggelaten, werd de show uiteindelijk afgesloten met een paar anime-exclusieve scènes die gehaast aanvoelden en weinig diepgang hadden, waardoor de indruk werd gewekt van een laatste aflevering in plaats van een echte seriefinale. Veel kijkers waren teleurgesteld over het feit dat de anime zich niet verdiepte in de tot nadenken stemmende filosofische en ethische thema’s die in de manga aanwezig zijn, wat er uiteindelijk toe leidde dat het algemeen werd beschouwd als een van de meest gehate anime-aanpassingen.
Rosario + Vampier
Ondanks het aantrekkelijke idee van een ‘bovennatuurlijke schoolmeisjesromantiek’ en sympathieke karakters, had Rosario + Vampire het potentieel om een geweldige anime te worden. Helaas werd het gebukt onder buitensporige fanservice en dwaalde het te ver af van de originele manga van Akihisa Ikeda.
Ondanks dat de manga zich verdiepte in donkere thema’s en ingewikkelde verhaallijnen, koos de anime ervoor om zich te concentreren op een lichtere en meer komische benadering, vaak met elementen van haremkomedie. Deze toonverandering zorgde er echter voor dat de hoofdpersonages en belangrijke verhaallijnen onderontwikkeld waren, wat uiteindelijk de fans teleurstelde en de anime een reputatie opleverde als een van de meest gehate aanpassingen.
Het beloofde Neverland seizoen 2
Ondanks dat de originele serie een psychologische thriller met wendingen was, werd het eerste seizoen van The Promised Neverland alom geprezen vanwege de bijna perfecte bewerking van de manga Kaiu Shirai en Posuka Demizu. Het tweede seizoen pakte echter een andere aanpak aan, waarbij de belangrijkste verhaallijnen werden versneld en bepaalde personages en gebeurtenissen werden weggelaten. Dit had tot gevolg dat de anime-aanpassing door veel kijkers zwaar werd bekritiseerd en niet leuk werd gevonden.
De anime bevatte geen verschillende belangrijke verhaallijnen, zoals de Goldy Pond-boog, die een cruciale rol speelde bij de ontwikkeling van personages en de algehele setting. Als gevolg hiervan voelde het verhaal onsamenhangend en gehaast aan, waardoor veel elementen van het verhaal onvolledig bleven. Het gehaaste einde was onbevredigend vergeleken met de goed gemaakte plot in de manga, waardoor kijkers teleurgesteld raakten over de anime.
Ten slotte,
Hoewel sommige aanpassingen met succes de essentie vastleggen van de manga waarop ze zijn gebaseerd, schieten andere tekort in het vastleggen van wat de manga zo geliefd maakte, waardoor ze tot de meest gehate anime-aanpassingen behoorden. De tien aanpassingen die in dit artikel worden genoemd, dienen als voorbeelden van hoe belangrijk het is om trouw te blijven aan de kernelementen van een verhaal en de essentie ervan niet te verwateren.
Daarom hopen we, gezien de vurige verzoeken van de fans om een manga-aanpassing van hoge kwaliteit, dat toekomstige animaties ernaar zullen streven de fouten uit het verleden te vermijden. Dit houdt in dat je respect toont voor het bronmateriaal en tegelijkertijd het potentieel van het anime-formaat volledig benut, een prestatie die eerdere aanpassingen niet hebben kunnen verwezenlijken.
Geef een reactie