My Hero Academia: The Redemption of Bakugo blijkt het wachten waard te zijn

Bakugo’s transformatie van pestkop naar held was een langdurig proces, maar zijn reis naar verlossing maakte het wachten uiteindelijk de moeite waard.

Hoewel My Hero Academia aanvankelijk de typische shonen-trope volgt van een underdog-hoofdrolspeler en een natuurlijk getalenteerde rivaal, onderscheidt de serie zich al snel van andere anime. Het wordt vanaf het begin duidelijk dat hun dynamiek er niet één is van vriendschappelijke concurrentie, maar eerder van brutaal pesten.

Bakugo onderscheidt zich van alle andere Shonen-rivalen door zijn unieke aanpak. Hij wilde Deku niet simpelweg verslaan, maar hij wilde hem eerder vernederen. Als gevolg hiervan had ik, net als talloze andere kijkers, aanvankelijk een hekel aan Bakugo toen ik aan mijn My Hero Academia-reis begon.

Ondanks het langdurige proces van meer dan 400 hoofdstukken in de manga, was het altijd duidelijk dat Bakugo een aanzienlijke karakterontwikkeling zou ondergaan. Nu ik zijn verlossingsboog heb voltooid, kan ik vol vertrouwen zeggen dat de uitkomst werkelijk de moeite waard was.

Bakugo’s vroege gedrag

Bakugo schreeuwt — Kohei Horikoshi/botten

Gezien de karakterontwikkeling van Bakugo in My Hero Academia, is het veilig om te zeggen dat hij een van de best gemaakte personages in de serie is. De show portretteerde onbevreesd zijn tekortkomingen en worstelingen, terwijl hij ook anticipeerde op zijn uiteindelijke groei.

In het verhaal werd Katsuki Bakugo aanvankelijk afgeschilderd als het tegenovergestelde van onze hoofdpersoon. Hoewel Deku geen speciale vaardigheden had, bezat Bakugo een kracht die te krachtig werd geacht voor iemand van zijn leeftijd. Hij genoot van de bewondering die hij kreeg van de mensen om hem heen, in de overtuiging dat de wereld om hem draaide en dat individuen als Deku, die als zwak werden beschouwd, daar geen plaats in hadden.

Ondanks dat hij de eigenzinnige jongen al negeerde, kon hij de drang niet weerstaan om aan Deku en alle anderen te laten weten dat hij superieur was. Hij ging zelfs nog verder door Deku een vernederende bijnaam te geven, ‘Deku’, wat zich vertaalt naar ‘nutteloos persoon’. Dit gedrag deed me denken aan de begindagen van Naruto, waar pesten wijdverspreid was. Het verschil was echter dat Deku en Bakugo, in tegenstelling tot Naruto en zijn leeftijdsgenoten, goede jeugdvrienden waren totdat de blonde jongen ervoor koos hun vriendschap te beëindigen.

Ondanks al deze redenen om de gebruiker van de explosie te verachten, was er nog meer dat niet leuk was aan Bakugo. Zijn egoïstische en egocentrische aard brachten hem ertoe bijna iedereen als onbeduidende extraatjes in zijn leven te beschouwen. Hij geloofde dat hij superieur was aan anderen, en als iemand erin slaagde zijn capaciteiten te evenaren, zoals Shoto, zou hij hen snel ontslaan en beledigen.

Ondanks dat het aanvankelijk een onwaarschijnlijk personage lijkt, schittert het schrijven van My Hero Academia terwijl de auteur hem vakkundig begeleidt op een reis van zelfontdekking en acceptatie, resulterend in een lovenswaardige transformatie.

Het begin van Bakugo’s verandering van hart

Deku versus Bakugo — Kohei Horikoshi/botten

Naar mijn mening begon Bakugo’s transformatie in de tweede aflevering. Ondanks zijn aanvankelijke rol als pestkop, waarbij hij voortdurend zijn dominantie over zijn eigenzinnige klasgenoot liet gelden, werd zijn trots verbrijzeld toen hij werd gevangengenomen door een slechterik. De onverwachte held die zijn leven riskeerde om hem te redden, was dezelfde jongen die hij altijd had veracht.

Ondanks dat het niet meteen duidelijk was, was dit het startpunt van Bakugo’s karakterontwikkeling. Dit moment bleef hem bij en plaagde hem, omdat hij koppig weigerde Deku’s waarde te erkennen. Diep van binnen was hij echter al tot het besef gekomen dat de Eigenzinnige jongen meer bezat dan hij aanvankelijk had gedacht.

Kort daarna was hij getuige van Deku’s eerste gebruik van One For All. Het was tijdens de eerste werpoefening van klasse 1-A, en de groenharige jongen verbaasde iedereen, vooral Bakugo, door alle eerdere records te verbrijzelen. Dit moment had voor Bakugo en de timide Midoriya dezelfde betekenis, zij het om verschillende motieven.

Gedurende hun reis werd Bakugo voortdurend geconfronteerd met momenten die hem dwongen zijn eerdere misvattingen over Midoriya te erkennen. Voor mij waren dit de beslissende momenten die het ware karakter van de explosieve held echt lieten zien. Van hun intensieve reddingstraining tot de eerste aanval van de League of Villains op UA en zelfs het spannende sportfestival: elk van deze gebeurtenissen speelde een belangrijke rol op Bakugo’s pad naar verlossing.

Het keerpunt voor zowel Bakugo als mijzelf was echter toen hij werd gegijzeld door de Liga. Net als wij onderschatten de schurken het potentieel van de heethoofdige tiener als held. Toch bleek dat ze ongelijk hadden, aangezien deze ervaring zijn karakter enorm veranderde en hem dwong zijn zwakheden opnieuw onder ogen te zien.

Ondanks zijn ontvoering onderging Bakugo’s karakter een permanente transformatie. De combinatie van zijn afschuw en schuldgevoel over de pensionering van All Might en zijn eigen onzekerheden, verergerd door Deku’s herhaalde heldendaden, culmineerde in een aangrijpende confrontatie tussen de twee. Dit was het eerste geval waarin Bakugo echt eerlijk was tegen Deku, en misschien zelfs tegen zichzelf.

De lange reis van Bakugo’s verlossing

Bakugo beschermt Deku tegen Rivet Stab — Kohei Horikoshi/botten

Bakugo’s karakterontwikkeling, die langzaam vorderde, bereikte zijn hoogtepunt tijdens de latere bogen van My Hero Academia. Hoewel hij nog steeds een onbezonnen houding had, werd eindelijk zijn ware zelf onthuld. Onder zijn vurige en heethoofdige uiterlijk was Bakugo gewoon een kind dat All Might net zo verafgoodde als Deku.

Ondanks zijn agressieve karakter aarzelde Bakugo nooit in zijn vastberadenheid om zijn ultieme doel te bereiken: All Might overtreffen en de nummer 1 held worden. Tijdens zijn reis naar verlossing ontdekte hij echter een kant van zichzelf die altijd aanwezig maar verborgen was geweest – een kant die geen enkele vijandigheid jegens Deku koesterde. In plaats van haat had er altijd een diepgewortelde bewondering en onderliggende onzekerheid in hem geheerst.

Ondanks de moeilijkheid om een gewoonte te doorbreken, voelt Bakugo’s verlossingsboog voor mij oprecht omdat het geen gemakkelijke reis voor hem was. Zoals verwacht ging het gepaard met veel geschreeuw en explosies voordat hij zijn ware emoties kon onthullen.

Tijdens de Paranormal Liberation War was Bakugo’s moedige daad, waarbij hij zich tussen Deku en Shigaraki’s Rivet Stab wierp om zijn vriend te beschermen, een van de krachtigste scènes in de serie. De intensiteit en emotie van het moment lieten een blijvende impact achter, en ik was, net als Deku, verrast door Bakugo’s onbaatzuchtige acties.

Tijdens de Dark Hero Arc toonde Bakugo opnieuw zijn verandering van hart. Toen Deku UA verliet om zijn klasgenoten te beschermen, deed Klasse 1-A er alles aan om hem terug te brengen. Het was echter Bakugo’s oprechte bekentenis van zijn eigen onzekerheden en de angst om achter te blijven die mij tot tranen toe ontroerde. Bovendien was dit de eerste keer dat hij Deku met zijn echte naam aansprak.

In de loop van het verhaal hadden we het geluk getuige te zijn van talloze kleine voorbeelden die de groei en ontwikkeling van het karakter van de explosiegebruiker lieten zien. Er waren echter ook belangrijke gebeurtenissen, zoals zijn tijdelijke ondergang door Shigaraki en zijn wonderbaarlijke terugkeer tot leven, evenals zijn epische confrontatie met All For One.

Ondanks de uitdagingen waarmee hij in de oorlog werd geconfronteerd, culmineerde Bakugo’s verlossingsboog in de epiloog. Door de verwondingen die hij opliep, kon hij zijn armen beperkt gebruiken, en de doktoren waren van mening dat hij zelfs met fysiotherapie misschien nooit volledig zou herstellen. Als aspirant-held wiens Quirk afhankelijk is van zijn zweet en via zijn handen wordt gekanaliseerd, betekende dit dat hij misschien nooit meer de mogelijkheid zou krijgen om zijn Quirk te gebruiken.

Ondanks het liefdesverdriet was het niet Bakugo’s eigen grimmige toekomst die hem tranen in de ogen bracht. In plaats daarvan was het het besef dat Deku niet langer One For All bezat, waardoor de opvliegende jongeman begon te huilen. Op dit emotionele moment bekende Bakugo aan Deku dat hij hoopte dat ze de rest van hun leven tegen elkaar zouden blijven strijden.

Dit specifieke moment was het hoogtepunt van de afgelopen 424 hoofdstukken. Bakugo’s transformatie van een pestkop naar een personage dat empathie toont voor het lijden van anderen is wat hem onderscheidt als de meest herkenbare en menselijke in de serie. Zijn veelzijdige persoonlijkheid heeft naar mijn mening zijn positie naast iconische personages als Vegeta en Zuko verstevigd.

De twee beste personages worden genegeerd in de Dumpster Battle.