Hoofdstuk 152: Endo onthult de oorsprong van zijn band met Takiishi terwijl Umemiya een laaiend inferno wordt

Het publiek keek reikhalzend uit naar het vervolg van de epische confrontatie tussen Takiishi en Umemiya in Wind Breaker hoofdstuk 152, waarbij Sakura en Endo op de achtergrond bleven om getuige te zijn van de strijd van hun leiders. Het hoofdstuk overtrof echter alle verwachtingen door ook in te gaan op een flashback die de oorsprong van Takiishi en Endo’s groep onthulde.

Bovendien liet het hoofdstuk de belangrijke rol zien die Umemiya in Takiishi’s hart had, wat Endo jaloers maakte. De intense strijd tussen Takiishi en Umemiya ging ook chaotisch verder. Sakura was verrast door de intense en gefocuste houding van Umemiya, wat contrasteerde met Takiishi’s wilde aard als leider van Furin.

Houd er rekening mee dat dit artikel de mening van de auteur bevat en spoilers kan bevatten van hoofdstuk 152 van Wind Breaker.

De oorsprong van Endo’s titel en zijn jaloezie op Umemiya onthuld in Wind Breaker Hoofdstuk 152

Sakura en Endo zoals te zien in Wind Breaker hoofdstuk 152 (afbeelding via Kodansha)
Sakura en Endo zoals te zien in Wind Breaker hoofdstuk 152 (afbeelding via Kodansha)

In hoofdstuk 152 van Wind Breaker, getiteld “Symbol,” pakte Endo zijn commentaar op waar het in het vorige hoofdstuk was gebleven. Hij merkte Sakura’s bezorgde uitdrukking op en merkte op dat ze geluk hadden dat ze op de eerste rij zaten om getuige te zijn van het intense gevecht tussen Takiishi en Umemiya. Endo moedigde Sakura aan om zich volledig in het gevecht te verdiepen, want het zou zonde zijn om zo’n groots spektakel niet te waarderen.

In hoofdstuk 152 van Wind Breaker verschoof de focus naar Sakura’s perspectief. Hij dacht na over hoe hij plezier kon vinden in een gevecht als hij zijn leider niet eens kon identificeren. Hij worstelde om het gevecht te beschrijven waarvan ze getuige waren, en kon alleen woorden bedenken als angst, bezorgdheid en haat.

Sakura reflecteerde op Endo’s opmerkingen over Takiishi, waarin hij de goddelijke verschijning van zijn leider prees tijdens de wedstrijd tegen Umemiya. Hoewel Sakura aanvankelijk Endo’s beweringen weerlegde, begon ze uiteindelijk zijn perspectief te begrijpen nadat ze getuige was geweest van Takiishi’s extatische optreden.

Umemiya zoals te zien in de manga (afbeelding via Kodansha)
Umemiya zoals te zien in de manga (afbeelding via Kodansha)

In hoofdstuk 152 van Wind Breaker verschoof de focus naar het ultieme gevecht tussen Umemiya en Takiishi, waarin Umemiya zijn tegenstander succesvol spietste. Sakura reflecteerde op hoe hij soortgelijke leiderschapskwaliteiten van Umemiya had gezien tijdens een eerder gevecht tegen Choji Tomiyama van Shishitoren. Ondanks dit erkende Sakura dat Umemiya’s emoties toen duidelijker waren en hij behield zijn rol als leider van Furin.

Sakura kon echter niet bevestigen of het individu dat met Takiishi vocht, daadwerkelijk Umemiya was. Hij had erkend dat Umemiya, net als Takiishi, een vurig karakter had. Terwijl het gevecht voortduurde, nam Takiishi wraak en doorboorde Umemiya, waardoor zijn tatoeages zichtbaar werden.

Sakura herinnerde zich Endo’s tatoeages en kwam tot de conclusie dat ze overeenkwamen met haar eigen tatoeages. Ze vroeg zich af of deze tatoeages een symbool waren voor het team, Keel, dat jaren geleden hun stad was binnengedrongen. In een oogwenk veranderde Endo’s houding en ontkende hij heftig elke associatie met die groep buitenstaanders. Hij bekende dat hun tatoeages alleen een representatie waren van Takiishi en hemzelf, en dat ze gewoon meer leden nodig hadden om een ​​groep te vormen.

Takiishi en Endo zoals te zien in Wind Breaker hoofdstuk 152 (afbeelding via Kodansha)
Takiishi en Endo zoals te zien in Wind Breaker hoofdstuk 152 (afbeelding via Kodansha)

“In hoofdstuk 152 van Wind Breaker was er een flashback naar het moment dat Endo en Takiishi samen een groep vormden. In die tijd uitte Takiishi zijn verlangen naar een tatoeage. Endo bood toen aan om een ​​ontwerp voor hem te maken, wat Takiishi op zijn schouder liet tatoeëren.”

Endo legde uit dat de Ishibiya, het eerste kanon dat in Japan werd gebruikt, diende als inspiratie voor de tatoeage. De naam, bestaande uit ‘Ish’, ‘bi’ en ‘ya’, betekende ‘steen’, ‘vuur’ en ‘projectiel’, wat Takiishi’s persona symboliseerde. Daarnaast kreeg Ishibiya de bijnaam Kunikuzushi, wat ‘vernietiger van landen’ betekent.

Endo gaf verder aan dat als zowel hij als Takiishi in de oudheid waren geboren, Takiishi alleen in staat zou zijn geweest om in zijn eentje een land of twee te vernietigen, net zoals de naam van hun groep suggereert. Endo merkte ook op dat Takiishi’s hart uitsluitend werd gedreven door zijn persoonlijke voorkeuren, zonder dat er invloeden van buitenaf op hem van invloed waren. Niettemin gaf Endo toe dat hij zich in zijn eerdere verklaring vergiste.

In hoofdstuk 152 van Wind Breaker onthulde Endo dat hij wist dat er iemand anders in Takiishi’s hart woonde – de leider van Furin, Umemiya. Endo legde uit dat Takiishi Umemiya vrijwillig in zijn hart toeliet, waardoor de ex-Furin jaloers werd op de huidige leider.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *