Na de polariserende première van Monsters: The Lyle and Erik Menendez Story rijst de vraag: waarom blijft Netflix projecten financieren die liefhebbers van true crime niet kunnen onderschrijven?
De nieuwste misdaadserie van Ryan Murphy heeft veel kritiek gekregen, en dat is begrijpelijk. De echte Erik Menendez heeft de “slechte bedoeling” achter de serie veroordeeld, terwijl fans de onnodige thema’s van incest hebben veroordeeld.
Ryan Murphy en Netflix hebben een gemeenschappelijke deler. Ze produceren boeiende en zeer populaire televisie die onvermijdelijk het gesprek van de dag wordt. De verontrustende trend die voortvloeit uit deze samenwerking is echter duidelijk, aangezien de aankondiging dat Monster Seizoen 3 zich zal richten op de beruchte Ed Gein hun voortdurende misleiding illustreert.
Door zich te concentreren op sensationeel geweld, negeren Netflix (en Ryan Murphy) wat true crime zo aantrekkelijk maakt voor hun publiek.
Netflix heeft True Crime nieuw leven ingeblazen
Netflix is ironisch genoeg de voorloper geweest van de true crime revival. In het verleden waren fans gedegradeerd tot low-budget Lifetime films en eindeloze uren op Court TV. De streaminggigant erkende de winstgevendheid van real-life moordverhalen en luidde een nieuw tijdperk van true crime in, gekenmerkt door consistente en hoogwaardige producties.
Deze transformatie heeft het publiek de afgelopen decennia een aantal van de beste duistere series opgeleverd, te beginnen met Making a Murderer in 2015. Een andere opmerkelijke serie die tijdens deze hausse ontstond, is Murphy’s eigen The People v. OJ Simpson: American Crime Story , uitgebracht in 2016.
Het eerste seizoen van American Crime Story was een voorbeeld van wat effectieve true crime-programmering zou moeten bereiken. Het ontleedde een van de meest gedocumenteerde moordzaken uit de geschiedenis vanuit meerdere perspectieven, met diepgaande, genuanceerde personages. De narratieve complexiteit rondom Simpsons schuldgevoel bracht een berucht verhaal tot leven.
Helaas heeft Murphy, ondanks zijn uitstapjes naar verschillende anthologieseries, moeite gehad om het artistieke succes van The People v. OJ Simpson te evenaren . (Het is nog steeds de best beoordeelde film in de anthologieserie American Crime Story.) Het lijkt erop dat Murphy van OJ het idee heeft overgenomen dat indrukwekkende casting van het grootste belang is, want dat is zijn veelvuldige triomf.
Een opvallende gemiste kans voor Netflix was Mindhunter van David Fincher . De catastrofale annulering van deze serie, gebaseerd op het verslag van John E. Douglas en Mark Olshaker over de Behavioral Science Unit, markeerde een significante blunder voor de streamingdienst.
Geen enkele andere true crime-serie belichaamde prestige en nauwkeurig gemaakte storytelling zoals Mindhunter . Deze serie begreep de kern van het genre door een dramatische weergave van waargebeurde verhalen te presenteren (met meerdere opmerkelijke zaken tegelijkertijd) en tegelijkertijd de aangeboren nieuwsgierigheid naar beruchte seriemoordenaars te bevredigen.
Het resultaat was een boeiend onderzoek naar de totstandkoming van moderne criminele wetenschap, gecombineerd met rake castingkeuzes voor personages als Ed Kemper en Charles Manson. Deze delicate balans is inderdaad de sleutel tot krachtige true crime-verhalen.
Monsters raakt potentieel aan
Het meest teleurstellende aspect van The Lyle and Erik Menendez Story is het falen om het potentieel te verkennen dat inherent is aan de Dominick Dunne-verhaallijn. Dunne, die ook verscheen in The People v. OJ Simpson , was een prominente true crime-verslaggever die de publieke perceptie van de Menendez-broers aanzienlijk beïnvloedde.
De serie portretteert hem als een opdringerige journalist die grove theorieën over Lyle en Erik presenteert (waaronder de incestueuze thema’s die volgens Murphy ‘verplicht’ waren), en als een man die wordt achtervolgd door de moordzaak tegen zijn dochter die jaren eerder plaatsvond.
Hoewel de serie zich vooral richtte op expliciete moordscènes en ongemakkelijke momenten tussen broers en zussen onder de douche, werd het meest fascinerende perspectief over het hoofd gezien: Dominick Dunne’s complexe relatie met de zaak en de bredere implicaties voor true crime-media.
Succesvolle true crime series als Mindhunter , The People v. OJ Simpson en verschillende impactvolle documentaires laten zien dat Netflix de waarde erkent van een ongewoon, boeiend instappunt in ware verhalen. Helaas houden ze vast aan een formule die geobsedeerd is door “slechte mannen die vreselijke dingen doen” en “aantrekkelijke acteurs casten om gruwelijke daden te verrichten.”
Het is erger dan beledigend… Het is saai
True crime-liefhebbers begrijpen dat als een show, podcast of documentaire faalt, dit een enorme impact heeft op de kijkervaring. Dit is het inherente risico van het omgaan met zo’n schrijnend onderwerp: het verhaal bewandelt altijd een koord van moraliteit.
Door overdreven theorieën en dubieuze toepassingen van AI plaatst Netflix consequent het ‘onware’ in echte misdaad. Ze overtreden regelmatig ongeschreven regels en gaan snel door naar nieuwe projecten in de hoop dat het publiek hun misstappen over het hoofd ziet.
Een andere verontrustende trend is het vertrouwen op sensationele zaken voor shockwaarde. Er zijn talloze true crime-verhalen die Murphy en Netflix binnen hun kader zouden kunnen verkennen, maar ze vallen terug op beruchte seriemoordenaars als Ed Gein, duiken in verhalen die vaak geen diepgang hebben en vertrouwen alleen op schokkend gruwelijke details.
Netflix moet nadenken wanneer hun aanpak van true crime grenst aan uitbuiting. Welke boodschap brengen ze over via hun programmering? Zijn ze oprecht geïnteresseerd in de verhalen en personen die ze portretteren, of koppelen ze gewoon hits uit de jaren 80 aan afschuwelijke beelden en is het klaar?
De negatieve ontvangst van Monsters: The Lyle and Erik Menendez Story onderstreept dat Netflix gevaarlijk terrein nadert. Als deze trend zich voortzet, dreigt het zijn eigen succes te ondermijnen en fans achter te laten met een grimmige herinnering aan waar ze mee begonnen: niets anders dan middelmatige drama’s en sensationele verhalen.
Ontdek de nieuwste tv-programma’s die deze maand worden gestreamd en ontdek ons volledige aanbod aan waargebeurde misdaadverhalen.
Geef een reactie