Sukuna’s karakterontwikkeling in Jujutsu Kaisen: een voorziene transformatie

Het laatste hoofdstuk 271 van Jujutsu Kaisen werd uitgebracht op 30 september 2024 en het presenteerde een verrassende transformatie in Sukuna’s karakter, van de beruchte King of Curses naar een wezen dat verlangde naar een ander soort wedergeboorte. Deze evolutie werd mogelijk aangekondigd door zijn acties in de eerdere arcs, met name tijdens de Culling Game arc .

Vereerd als de sterkste tovenaar van het verleden, bevestigde Sukuna zijn formidabele reputatie tijdens het flashbacksegment van de Culling Game, waarbij hij zijn leven strikt op zijn eigen voorwaarden leefde. Zijn reïncarnatie diende echter als de eerste hint dat hij zijn lot misschien niet helemaal zelf had bepaald.

Diep van binnen toonde Sukuna een zorgzame houding, maar hij kon dat niet uiten omdat de maatschappij hem als een demon bestempelde. Dit heeft waarschijnlijk te maken met zijn afkomst als ongewenst kind, een feit dat onthuld werd tijdens zijn dialoog met Kashimo. Uiteindelijk betekende zijn nederlaag tegen iemand met een puur hart zijn voorbestemde transformatie.

Disclaimer: Dit artikel bevat mogelijke spoilers van de Jujutsu Kaisen mangaserie en geeft de mening van de auteur weer.

Jujutsu Kaisen: het uitpakken van de voorbode van Sukuna’s transformatie in hoofdstuk 271

De Koning der Vloeken zoals afgebeeld in de manga (Afbeelding via Shueisha)

In Jujutsu Kaisen hoofdstuk 271, waren lezers getuige van een laatste confrontatie tussen Mahito en de Koning der Vloeken. Hoewel Mahito al was omgekomen, dook hij weer op als een overblijfsel aan het begin van de cyclus (de fase waaruit een vervloekte geest herboren wordt). Hij bespotte Sukuna’s onvermogen om puur volgens zijn wil te leven als de sterkste en zijn daaropvolgende nederlaag door Itadori.

Hoewel Sukuna Mahito’s beweringen niet weerlegde, erkende hij dat hij leefde op basis van zijn emoties. Bovendien uitte hij de wens om een ander pad te bewandelen als hij ooit herboren zou worden, wat Mahito verraste en een meer traditionele reactie verwachtte. Niettemin gaf Sukuna toe dat zijn verlies zijn verandering noodzakelijk maakte.

Historisch gezien werd Ryomen Sukuna gevreesd als de sterkste tovenaar tijdens het Heian-tijdperk, wat angst opriep bij zowel vervloekte geesten als tovenaars. Het verhaal dat Sukuna’s opkomst aan de macht beschrijft, onthult echter een complexer verhaal.

Tijdens de Culling Game-boog, na de dood van Gojo Satoru, ging Kashimo de strijd aan om tegen Sukuna te vechten. Terwijl de confrontatie zich ontvouwde, gaven flashbacks inzicht in Sukuna’s verleden, waarin hij bekende egoïstisch te zijn, onverschillig tegenover anderen en zijn leven strikt volgens zijn eigen ontwerp te leven.

Bovendien deelde Sukuna dat hij als ongewenst kind werd geboren, gebrandmerkt als een ‘vloek’ vanwege zijn uiterlijk, wat zijn zoektocht naar wraak op de mensheid aanwakkerde. Deze achtergrond wierp licht op zijn meedogenloze streven om de machtigste tovenaar uit de geschiedenis te worden.

Deze aspecten lijken echter tegenstrijdig, want als Sukuna inderdaad autonoom had geleefd, zou hij idealiter vrede vinden in zijn dood zonder wedergeboorte te zoeken als een vloek, die de realiteit tartte. Deze tegenstrijdigheid suggereert een onderliggende complexiteit in hem die leidde tot de transformatie die duidelijk is in het laatste hoofdstuk.

Sukuna en Jogo zoals afgebeeld in de anime (afbeelding via MAPPA)

Ondanks zijn kwaadaardige en angstaanjagende reputatie, behield Sukuna zijn menselijkheid, en streefde ernaar om anderen hun volledige potentieel te zien bereiken. Dit sentiment was opvallend meer gericht op vervloekte geesten dan op mensen. Tijdens zijn strijd tegen een speciale vervloekte geest, prees Sukuna hem verrassend genoeg voor zijn veerkracht en vermogen om zijn ware bekwaamheid te tonen.

Een soortgelijk scenario deed zich voor bij Jogo, waar Sukuna onverwachts zijn inspanningen prees, iets wat ongebruikelijk was voor zijn karakter. Zo werd zijn geleidelijke transformatie gesuggereerd in het gevecht tegen Kashimo, wat doelen illustreerde die slechts een façade waren.