Hoogtepunten
- About Time biedt een unieke interpretatie van tijdreizen, waarbij de nadruk ligt op het herbeleven en veranderen van momenten uit het verleden in plaats van naar de toekomst te reizen.
- De film onderzoekt de beperkingen van tijdreizen, waarbij Tims familie alleen terug kan gaan naar momenten die ze in hun eigen leven hebben meegemaakt.
- Het einde van About Time is aangrijpend en emotioneel, waarbij Tim ervoor kiest om in het heden te leven en zijn gewone leven te waarderen, ondanks de worstelingen en het liefdesverdriet.
About Time , geregisseerd door Richard Curtis, biedt een unieke interpretatie van tijdreizen. De film volgt Tim (Domhnall Gleeson), die op zijn 21e verjaardag ontdekt dat de mannen van zijn familie terug in de tijd kunnen reizen om momenten die ze eerder hebben meegemaakt opnieuw te beleven en te veranderen. About Time heeft een fenomenale cast, waaronder Domhnall Gleeson, Rachel McAdams, Bill Nighy en Margot Robbie – die allemaal uitzonderlijke prestaties leveren. Vol romantiek, humor en liefdesverdriet: About Time is een verfrissend horloge voor elke sciencefictionfan.
Sinds de release in 2013 wordt About Time geprezen als een hartverwarmende klassieker. Hoewel de film zich vaak richt op de positieve kanten van tijdreizen, onderzoekt hij ook de beperkingen van dit concept. De familie van Tim is bijvoorbeeld niet in staat om naar de toekomst te reizen, en ze kunnen alleen momenten herbeleven die ze in hun eigen leven hebben meegemaakt. In de woorden van Tim’s vader (Bill Nighy):
“Ik kan alleen naar plaatsen gaan waar ik werkelijk was en me kan herinneren. Ik kan Hitler niet doden.”
Het succes van About Time is grotendeels te danken aan de interpretatie van tijdreizen, maar de film wordt ook geprezen vanwege zijn verkenning van het dagelijks leven – een thema dat is ingekapseld in het aangrijpende einde van About Time.
Waar gaat het over tijd?
Op de 21e verjaardag van Tim vertelt zijn vader hem dat de mannen in hun familie terug in de tijd kunnen reizen. Om dit te doen, moeten ze een donkere ruimte binnengaan, meestal een kast, en nadenken over het moment waarop ze er nog eens naar willen terugkeren. Terwijl Tim aanvankelijk denkt dat dit deel uitmaakt van een uitgebreide grap, komt hij er al snel achter dat dit niet het geval is.
In tegenstelling tot andere tijdreisfilms reist Tims vader voor vrij gewone doeleinden terug in de tijd. Als Tim vraagt wat zijn vader heeft gedaan met zijn vermogen om terug in de tijd te reizen, legt hij uit:
“Voor mij zijn het boeken, boeken, boeken. Ik heb alles gelezen wat een man zich maar kan wensen, twee keer.’
Tim stelt het idee voor om terug in de tijd te reizen om rijk te worden, maar Tims vader waarschuwt hem snel voor dit idee. Zijn vader vertelt Tim dat zijn grootvader dit heeft geprobeerd, maar dat het zijn leven ‘volkomen verpestte’. In plaats daarvan zegt Tims vader dat hij deze kracht moet gebruiken ‘voor dingen waarvan je echt denkt dat ze je leven zullen maken zoals jij dat wilt.’ Als reactie daarop vertelt Tim zijn vader dat hij zijn vermogen om te tijdreizen gaat gebruiken om te proberen een vriendin te krijgen .
In de hele film balanceert About Time het buitengewone concept van tijdreizen met de gewone problemen van het dagelijks leven . Hoewel Tim gezegend is met het vermogen om terug in de tijd te reizen, is zijn liefdesleven nog steeds gevuld met een reeks teleurstellingen. Tim leert snel dat:
“Al het tijdreizen ter wereld kan er niet voor zorgen dat iemand van je gaat houden.”
Hij ontmoet echter al snel Mary ( Rachel McAdams ), een Amerikaanse die voor een uitgeverij werkt. Tim wordt prompt verliefd op Mary, maar ondanks zijn vermogen om te tijdreizen, is de relatie van het paar vol ups en downs. Hoewel About Time veel humor bevat, onderzoekt de film ook de moeilijkere delen van het leven, met als hoogtepunt het emotionele einde van de film.
Hoe eindigt de tijd?
Tegen het einde van de film ontdekt Tim dat bij zijn vader terminale longkanker is vastgesteld. Het is verschrikkelijk nieuws en de familie wankelt van verdriet. Tims vader overlijdt spoedig, maar Tim vindt troost in het feit dat hij terug in de tijd kan reizen om zijn geliefde vader te bezoeken. Deze bron van troost komt echter in gevaar als Mary onthult dat ze een derde kind wil.
Eerder in de film probeert Tim terug in de tijd te reizen om te voorkomen dat zijn zus (Lydia Wilson) een auto-ongeluk krijgt. Hoewel hij het ongeluk met succes heeft voorkomen, krijgt Tim een onverwachte schok als hij terugkeert naar het heden en ontdekt dat zijn dochter Posy nooit is geboren. In plaats daarvan heeft Tim nu een zoon, en Posy bestaat niet. Als Tim zijn vader vraagt hoe dit komt, legt hij uit dat het niet mogelijk is om gebeurtenissen vóór de geboorte van een kind te veranderen, anders zal het kind niet meer hetzelfde zijn. Vanwege deze regel wordt Tim later geconfronteerd met een uitdagend dilemma: nog een kind krijgen of voor altijd afscheid nemen van zijn vader.
Uiteindelijk besluit Tim om samen met Mary een derde kind te krijgen, waarbij hij ervoor kiest om het beste uit zijn leven te halen in plaats van in het verleden te blijven hangen. In een emotionele scène reist Tim terug in de tijd om zijn vader een laatste afscheid te geven vóór de geboorte van zijn derde kind. Tijdens hun aangrijpende afscheid vraagt Tim of zijn vader nog iets wil doen, waarop zijn vader antwoordt: “Een klein stukje wandelen.”
Het paar reist vervolgens terug in de tijd naar een van Tims jeugdherinneringen, waarin Tim en zijn vader samen langs het strand lopen. Tims vader erkent dat dit “totaal tegen de regels” is, maar ze zorgen er allebei voor dat ze niets veranderen. Tim wordt terug in de tijd getransporteerd naar zijn kindertijd, en het paar geniet van hun laatste momenten samen. Het is het meest aangrijpende moment in de film, waardoor het einde van About Time een gedenkwaardig en hartverscheurend kijkstuk is .
De film gaat vervolgens over op Tims leven in het heden, waarin zijn familie leert omgaan met de nasleep van de dood van Tims vader. In een emotionele scène geeft Tim zijn nieuwe mantra door om te leren zijn leven ten volle te leven. Terwijl zijn vader vroeger terug in de tijd reisde om elke dag opnieuw te beleven, onthult Tim dat hij nu een stap verder is gegaan dan zijn vader. Hij legt uit dat:
“Ik reis nu helemaal niet meer terug, zelfs niet voor vandaag. Ik probeer gewoon elke dag te leven alsof ik opzettelijk naar deze dag ben teruggekeerd. Om ervan te genieten. Alsof het de volledige laatste dag van mijn buitengewone, gewone leven was.
Op de laatste momenten van de film leert het publiek dat Tim niet meer terug in de tijd reist en in plaats daarvan zijn tijd in het heden leert waarderen. Het is duidelijk dat Tim heeft geleerd het beste uit zijn dagelijks leven te halen door de kijkers uit te leggen: “Het enige wat we kunnen doen is ons best doen om van deze opmerkelijke rit te genieten.” De film toont vervolgens een montage van mensen die hun gewone leven leiden, waarin Tims waardering voor het dagelijks leven wordt vastgelegd.
Het is interessant dat een film over tijdreizen eindigt met het centrale personage dat zich terugtrekt uit het terugreizen in de tijd, maar het einde van About Time geeft de ware betekenis van de film weer. About Time toont liefde voor het leven en laat zien hoe belangrijk het is om de schoonheid te vinden in een gewoon bestaan, ondanks de vele moeilijkheden in het leven.
Geef een reactie