Hoogtepunten
- Azula vormt een contrast met Zuko wat betreft hun opvoedings- en ondersteuningssysteem, waarbij ze de liefde en begeleiding missen die Zuko van zijn moeder en oom krijgt.
- Azula’s loyaliteit aan haar vader en toewijding aan de duisternis leidt uiteindelijk tot haar zenuwinzinking, terwijl Zuko’s verlossingsboog de juiste weg blijkt te zijn.
- De afwezigheid van liefde en steun in Azula’s leven benadrukt het potentieel voor verlossing en de rol die liefde speelt bij het overwinnen van trauma en duisternis.
Een van de meest geprezen aspecten van Avatar: The Last Airbender is de verlossingsboog van Prins Zuko. Zijn verhaal is grondig onderzocht, diep ontroerend, en in tegenstelling tot veel andere verlossingsbogen, wordt het personage feitelijk geconfronteerd met de gevolgen van zijn daden in plaats van simpelweg goed te worden en dan te sterven. Vrijgesteld van een dergelijke karakterboog is echter zijn zus, Azula.
Hoewel Azula zeker een ongelooflijk populair personage is, zijn fans verdeeld over de vraag of deze behandeling van haar eerlijk was. Sommigen vinden het geweldig dat Azula tot het bittere einde slecht is, terwijl anderen het wreed vinden om haar zo’n lot te gunnen, gezien de gelijkenis van haar afkomst met die van Zuko.
Het tragische verhaal van Azula
Azula’s belangrijkste functie in de serie is om als contrastpunt voor Zuko te dienen. Vanaf het moment dat het publiek kennis maakt met prins Zuko, is het de bedoeling dat ze met hem sympathiseren, ondanks zijn status als tegenstander. Hij wint het vertrouwen van de kijker niet volledig, aangezien hij nog steeds loyaal is aan de genocidale Vuurnatie en de helden probeert te schaden en gevangen te nemen. Het achtergrondverhaal van Zuko en de reden waarom hij op de Avatar jaagt, worden echter verteld, waardoor de gevoelens van het publiek jegens hem snel worden verzacht. Hij probeerde het goede te doen, ondanks de cultuur waarin hij was opgegroeid, en daarom werd hij verbannen en getekend. Naast zijn geschiedenis toont hij een gebrek aan brutaliteit jegens de mensen om hem heen en zorgt hij voor de bemanning die hem bijstaat, waardoor hij duidelijk maakt dat zijn daden niet voortkomen uit pure boosaardigheid. Misschien wel het allerbelangrijkste: hij is geliefd bij Iroh, een personage dat kijkers heel snel kunnen herkennen als deugdzaam en puur van hart. Zijn vertrouwen in Zuko zorgt ervoor dat het publiek ook vertrouwen in hem heeft.
Azula mist al deze eigenschappen. Ze lijkt de liefde en steun van haar vader te hebben, geniet ervan wreed en brutaal te zijn en mist een connectie met een duidelijk goedhartig karakter. In veel opzichten vertegenwoordigt ze alles wat Zuko wil zijn. Zuko heeft moeite om een geweldige Vuurstuurder te worden. Hij ontwikkelt langzaam sterke technieken en slaagt er nooit in de bliksem te leren buigen. Azula daarentegen is een wonderkind op het gebied van vuursturen en wordt gemakkelijk een van de machtigste krijgers in de geschiedenis van de Vuurnatie. Zuko mist de meedogenloosheid en bereidheid om te doden die de Vuurheer van zijn kinderen verwacht, terwijl Azula houdt van geweld en vernietiging. En om deze redenen is Azula de duidelijke favoriet van Vuurheer Ozai, terwijl Zuko schaamteloos terzijde wordt geschoven en verafschuwd door hun vader.
Naarmate de serie vordert en Zuko’s verlossingsboog op volle toeren draait, verschuift het contrast om zich te concentreren op wat Zuko heeft en Azula niet. Het enige dat Zuko altijd had, was iemand die echt van hem hield. Als kind had hun moeder, Ursa, een hele nauwe band met Zuko. Nadat ze door Ozai tot een huwelijk was gedwongen en door hem was misbruikt, begon ze Azula te vrezen toen ze steeds meer op haar vader begon te lijken.
Zuko’s belangrijkste verzorger was echter natuurlijk zijn oom Iroh. Iroh vergezelde Zuko in zijn verbanning en koos ervoor de Vuurnatie te verraden om aan zijn zijde te blijven. Hij duwde Zuko voortdurend naar het licht en moedigde hem aan om te zijn wie hij wilde zijn, en niet wie er van hem verwacht werd. Zelfs toen Zuko hem verraadde, was Iroh nooit boos op zijn neef, maar alleen verdrietig om zijn verlies. Er is nooit een punt in Zuko’s leven geweest, zelfs niet op zijn dieptepunt, waarop er niet iemand was die in hem geloofde, iemand die echt het beste voor hem wilde.
‘Mijn eigen moeder… vond mij een monster. Natuurlijk had ze gelijk, maar het deed nog steeds pijn.’
Azula heeft dit nooit gehad. Haar moeder zag haar als een monster, iets waar Azula zich van bewust was en waar ze last van had, ook al wilde ze het niet toegeven. Iroh dacht ook dat Azula gek was en een bedreiging voor Zuko. Hun beide angsten kwamen grotendeels voort uit hun verlangen om Zuko te beschermen, die Azula wreed behandelde. In hun missie om Zuko veilig te houden, lieten deze twee volwassenen Azula echter onbeschermd en overgeleverd aan de genade van Vuurheer Ozai.
Ozai lijkt ogenschijnlijk de hoofdpersoon in Azula’s hoek, maar hij beschouwde haar eerder als een wapen dan als een dochter. Zijn liefde voor haar was niets anders dan een façade, bedoeld om hem in staat te stellen haar onbetwistbare loyaliteit te winnen. Ozai’s gunst voor Azula was voorwaardelijk, en zijn afkeer voor Zuko was slechts een middel om een voorsprong op haar te behouden. Zuko’s status vormde een constante bedreiging voor Azula; als ze niet deed wat Ozai van haar verwachtte, zou ze net als hij eindigen. Azula had geen ziel ter wereld waarop ze kon rekenen om aan haar kant te staan. Het enige wat ze had was goedkeuring, op voorwaarde dat ze voldeed aan de onmogelijke standaard van een bloeddorstige krijgsheer.
Waar de toekomst Azula brengt
In de loop van de serie overwint Zuko langzaam zijn opvoeding en keert hij zich naar het licht. Hij slaagt erin de goedkeuring van zijn vader terug te winnen en zijn plaats in de Vuurnatie terug te winnen, maar ontdekt dat wat hij ooit dacht te willen hem geen vervulling geeft. Vervolgens wendt hij zich af van zijn vader en kiest de kant van Avatar Aang, waarmee hij de serie als een held beëindigt. Azula deelt niet hetzelfde lot. Ze blijft haar vader trouw tijdens zijn laatste verovering, maar ze begint te bezwijken onder de enorme druk waaronder ze is geplaatst. In de laatste agni kai voor de Vuurnatie-troon verliest ze van het duo Zuko en Katara . Azula wordt overwonnen door Zuko vanwege het enige voordeel dat hij altijd ten opzichte van haar had: hij was nooit alleen. Als ze verslagen is, stort ze uiteindelijk in, schreeuwend en snikkend van de pijn.
Binnen de context van de originele serie dient Azula’s boog het beoogde doel. Het is bewezen dat Zuko’s draai naar het licht de juiste keuze was, aangezien de keuze voor de verovering alleen maar leidde tot Azula’s mentale desintegratie. Naarmate de Avatar-franchise vorderde, bleef Azula echter trouw aan de duisternis. In de vervolgstrips wordt Azula geplaatst in wat in wezen een psyche-afdeling is. Ze gaat verder met Zuko en vrienden op een zoektocht naar hun moeder, waarbij ze lang genoeg doet alsof ze kalm en behulpzaam is om Zuko aan te vallen als hij alleen is. Nu ze de troon heeft opgegeven, probeert ze Zuko te corrumperen naar zijn oude gewoontes, waardoor hij opnieuw verbitterd en gemeen wordt. Als dit eenmaal is bereikt, zo redeneert ze, zal ze in zekere zin opnieuw de Vuurheer zijn. Azula’s officiële verhaal eindigt niet met het feit dat zij zich bij Zuko voegt in het licht, maar dat zij hem terug de duisternis in probeert te slepen.
In sommige opzichten is dit geen vreselijke conclusie van Azula’s karakterboog. Ze is absoluut geen slechterik van één noot, slecht om slecht te zijn. Je kunt heel duidelijk zien welk pad ze moest volgen, de manipulatie waaraan ze werd onderworpen en hoe ze werd wie ze was om te overleven. Er valt geen vreugde te beleven aan deze jonge vrouw die uiteindelijk instort onder de druk waaraan ze nooit had mogen blootstaan. Het kan worden gezien als een tragisch, maar meer levensecht einde. Niet iedereen heeft een happy end nodig.
Het probleem is dat de specifieke factor die Azula en Zuko scheidt de aanwezigheid van liefde is. Azula was zelfs als kind meedogenloos en sadistisch, maar de schuld die Ozai hierin draagt kan niet genoeg worden benadrukt, waardoor ze is geworden wat hij wilde. Wat Zuko in staat stelde zijn geschiedenis en trauma te overwinnen, was de steun van anderen. Hij had zijn moeder om hem een basis van vriendelijkheid te geven, Iroh om hem te helpen over te steken naar de goede kant, en zijn nieuwe vrienden in Team Avatar om hem te helpen zodra hij daar was. Azula heeft nooit iemand gehad die haar daarbij hielp. Nadat hij met de steun van degenen die van hem hielden de weg terug naar het licht had gevonden, kon hij hetzelfde voor zijn zus doen en haar eindelijk geven wat ze nooit had gehad.
Geef een reactie