Hoogtepunten
- De aparte stijl van Yuzuru Tachikawa varieert van actie tot visueel onderscheidende anime-projecten zoals Mob Psych 100 en Death Parade.
- Tachikawa voelt zich aangetrokken tot uitdagende projecten en geeft de voorkeur aan solide, gedurfde verhalen waarin de hoofdpersoon ongunstige omstandigheden overwint.
- Het proces van het maken van muziek in de film Blue Giant is vergelijkbaar met het maken van anime, waarbij storyboards voor anime vergelijkbaar zijn met bladmuziek voor muzikanten. Tachikawa volgde saxofoonlessen en verdiepte zich in de jazz voordat hij de film regisseerde.
Yuzuru Tachikawa, een van de meest gevestigde regisseurs in anime, heeft zijn kenmerkende stijl aangeboden, van projecten variërend van actie als Mob Psych 100 en Bleach tot visueel onderscheidende breakouts zoals Fujiko Mine en Death Parade.
Met zijn nieuwste film, de Love Letter to Japanese smooth jazz Blue Giant, onlangs in de bioscoop gedistribueerd door GKIDS, bespreekt hij zijn visuele stijl, selectie van projecten en meer met Game Rant. De lezing gaat over alles: van zijn creatieve proces, de speciale betekenis achter Blue Giant, en op welk instrument de regisseur zelfs lessen heeft gevolgd ter voorbereiding op de film.
GameRant : Yuzuru-san, je werk neigt naar een balans tussen fantastische shonen, in werken als Mob Psycho 100 en Bleach , terwijl het ook vaak een meer stijlvolle, stedelijke sfeer heeft, zoals in Fujiko Mine, Death Parade en nu natuurlijk Blue Giant. Hoe zou u, in uw eigen woorden, de projecten beschrijven die u vaak uitvoert en de stijl die u daarbij probeert over te brengen?
Yuzuru Tachikawa : Ik hou van solide, gedurfde verhalen waarin de hoofdpersoon ongunstige omstandigheden overwint en wint. De visuals zijn bij elk project anders. Ik voel mij aangetrokken tot uitdagende projecten.
GR : Als iemand die zowel televisie-afleveringen als speelfilms heeft geregisseerd, hoe zou je dan zeggen dat het werk van de regisseur verschilt tussen de twee, in termen van studioproductie of creatieve gevoeligheden?
YT : Met TV-anime is het een soort leuke speelgoeddoos waarin je verschillende elementen kunt combineren. Omdat er zoveel kwantiteit in een serie zit, gebruik ik mijn energie om de kwaliteit te controleren. In films zijn de concepten belangrijk omdat het altijd een gevecht met de tijd is, waarbij wordt gewerkt met de beperkingen van de speelduur die in een speelfilm voorkomen. Dit werk vereist dat ik al mijn zintuigen gebruik. Zowel tv-anime als anime en benaderingen van lange speelfilms hebben voor- en nadelen.
GR : Deze film gaat vooral over het creatieve proces, en hoe de karakters van Dai en zijn bandleden samenwerken om hun eigen unieke kunst te creëren. Denk je dat het proces van het maken van muziek, zoals getoond in de film, vergelijkbaar is met het proces van het maken van anime?
YT : Het is vergelijkbaar. In de jazz heb je de solo zonder bladmuziek en ik denk dat dat een van de aantrekkelijke dingen van jazz is. Bij het maken van een anime lijkt het storyboard op de bladmuziek van een muzikant. Afhankelijk van hoe een animator dat waarneemt, beginnen de dingen te veranderen. Het gevoel van livemuziek is een gemeenschappelijkheid die de twee delen.
GR : De film heeft veel specifieke weergave en arcering, zowel in 2D als in CGI, om de kunststijl van Shinichi Ishizuka’s manga weer te geven. Hoe ging je te werk om de stijl van de manga voor de film te visualiseren, en hoe was het om met de verschillende media te werken?
YT : De anime-personageontwerpen zijn beoordeeld aan de hand van het originele manga-ontwerp. Toen ik hier een anime van maakte, werd het verkleinen van de lijnen belangrijk. We wilden ervoor zorgen dat onze geanimeerde personages dezelfde indruk wekten als het origineel, dus het was belangrijk om ervoor te zorgen dat de humanistische onvolkomenheden in de manga nog steeds in de anime aanwezig waren.
GR : Blue Giant is een film met veel muziekcultuur in de productie, variërend van de score van de Japanse jazzlegende Hiromi Uehara tot de betrokkenheid van muziekgezelschappen als Yamaha en Gibson die assisteren bij de productie. Heeft u zich als regisseur specifiek voorbereid, bijvoorbeeld door naar uitvoeringen te kijken of naar muziek te luisteren? Was u vóór uw komst als regisseur een fan van het soort jazz dat in de film werd geportretteerd?
YT : Ik heb saxofoonlessen gevolgd aan het begin van de productie. Ik ging naar veel jazzclubs en creëerde zoveel mogelijk mogelijkheden om jazzoptredens te zien. Vóór deze film was ik een amateur als het op jazz aankwam!
Blue Giant had een beperkte bioscoopvertoning van GKIDS en komt binnenkort naar de thuisrelease en VOD.
Geef een reactie