Het was bijna onmogelijk om FlyQuest niet toe te juichen toen ze de serie met 2-1 leidden, slechts één overwinning verwijderd van het verslaan van een van de meest formidabele teams in de geschiedenis van League of Legends. Gen.G, bestaande uit elitespelers van over de hele wereld, mikte op totale dominantie, maar een team uit een worstelende regio kwam heel dicht bij een opmerkelijke verrassing.
Het leek wel bijna werkelijkheid.
De ontmoeting tussen FlyQuest en Gen.G voelde voor die paar games apart, bijna vluchtig. Het was een vluchtig moment waarop regionale loyaliteiten en teamaffiliaties op de tweede plaats kwamen, waarbij kijkers herkenden dat ze deel uitmaakten van een moment dat in de geschiedenis zou worden gegrift.
Uiteindelijk heeft FlyQuest op het WK 2024 niet het wonder bereikt waar ze op hoopten. Ze struikelden bij de laatste poort, maar wisten toch een wedstrijd te winnen waarvan velen dachten dat die buiten hun bereik lag.
Toch bleef Busio opgewekt terwijl hij met ons praatte. Hij uitte zijn immense trots op de prestaties van zijn team, en speelde hartstochtelijk hun hart uit in een bitterzoet afscheid van de LCS zoals we die kennen.
Busio verlaat Worlds 2024 trots en veerkrachtig
Laten we het hebben over die Game 5 Baron call. Had je liever een veiligere zet gedaan in plaats van iets gedurfds te proberen uit te voeren dat de wedstrijd had kunnen omdraaien?
Helemaal niet. We hebben er geen spijt van en zouden die beslissing zeker nog een keer nemen. De situatie was goed. Quad en ik deden mee aan de Drake en we wisten een snelle, gezonde Baron te bemachtigen. We hebben ze zeker verrast.
FlyQuest nam het op tegen Gen.G, een grootmacht die het Koreaanse toneel het hele jaar door domineerde.
De game zelf was niet in ons voordeel. We waren Kalista aan het uitdagen tegen Ziggs en verloren doelstellingen. De situatie was lastig omdat ze langzaam de controle kregen. We moesten gevechten beginnen, hetzij via doelstellingen of door creatieve openingen te vinden; het beginnen van die doelstelling voelde op dat moment als een verstandige keuze. Zo verliep de game gewoon.
Denk je dat de voornaamste reden waarom teams het moeilijk hebben op het internationale toneel, hun terughoudendheid om risico’s te nemen is?
Absoluut, maar dit geldt voor alle teams. Op het podium zijn spelers over het algemeen voorzichtiger dan bij scrims, en ze willen risico’s minimaliseren. Een balans vinden is essentieel. Je wilt niet overdreven roekeloos zijn, maar te bang zijn om te verliezen is schadelijk. Teams die risico’s omarmen, kunnen gewaagdere zetten doen, meer ruimte innemen en vaak effectiever door het spel navigeren dan teams die geobsedeerd zijn door angst voor verlies.
Ongeacht de uitkomst, Worlds heeft een significante evolutie laten zien sinds MSI voor jouw team. Geloof jij dat deze bereidheid om risico’s te nemen centraal heeft gestaan in de groei van FlyQuest?
Niet echt. Ik zie ons als een strategischer en veiliger team. We zijn gewoon collectief geëvolueerd. We hebben een uitstekend meta-begrip getoond, goede strategieën met swaps bedacht en creatieve keuzes verkend. Onze teamgevechten waren ook solide, waarbij iedereen duidelijk zijn rol in verschillende scenario’s begreep. Hoewel we met minder druk speelden dan Gen.G, was onze gameplay niet wild.
Bwipo’s stijl is bijvoorbeeld van nature agressief. Zo creëert hij kansen. Hij wacht niet op het perfecte moment om te handelen; hij zorgt ervoor dat het gebeurt.
Terwijl Bwipo met een glimlach zijn fans uitzwaaide, liet hij achter de schermen een traantje na de nederlaag.
Ik had een geweldig gesprek met Bwipo over zijn mentale veerkracht en groei als speler, en ik wilde ook jouw evolutie benadrukken. Ik herinner me jouw tijd bij 100 Thieves, waarin je onconventionele rollen speelde zoals Azir support, en nu schitter je in engage-rollen. Waar denk je dat je je het meest hebt ontwikkeld tijdens je tijd bij de LCS?
Ik heb groei ervaren op verschillende vlakken. Het was een lang jaar vol wedstrijden, zowel internationaal als oefenwedstrijden, dus ik ben in elke categorie verbeterd. Er is nog steeds veel ruimte voor ontwikkeling. Een belangrijke les is het herkennen van wat er echt toe doet in de gameplay. Naarmate ik de game beter leerde begrijpen, kreeg ik meer vertrouwen in het zeggen van nee als teamgenoten acties voorstellen die misschien niet voordelig zijn.
Een van mijn zwakheden in het verleden was simpelweg gehoor geven aan suggesties zonder ze goed te beoordelen. Nu, vooral als ik Rakan speel, houd ik me in totdat de carries eerst de kans krijgen om schade toe te brengen. Begrijpen hoe het gevecht zich zal ontvouwen, vooral met de composities die we vandaag hadden, maakt het proces voor iedereen soepeler. We hoeven niet te haasten voor een engagement; de gevechten verlopen natuurlijker, waardoor het makkelijker is om onze strategie uit te voeren. Deze verandering in mindset is een belangrijk gebied van groei voor mij geweest.
Het klinkt alsof je in een positieve gemoedstoestand bent. Welke verwachtingen had je toen je aan deze serie begon, en ben je er trots op dat je de wedstrijd naar Game 5 hebt geduwd, zelfs zonder overwinning?
Dit is de meest opbeurende manier om te verliezen: naar Game 5 worden gebracht tegen een van de beste teams ter wereld. Ik ben natuurlijk verdrietig om het verlies. Het zou geweldig zijn geweest om de halve finales te bereiken en mogelijk een team uit het oosten als T1 te verslaan. Maar ondanks mijn verdriet, vind ik dit een van mijn gelukkigste verliezen.
Busio met ADC Massu na de wedstrijd
Dat is een gezond perspectief. Er is nu niets dat we kunnen veranderen; het gaat erom vooruit te kijken naar volgend jaar.
Het is waar dat het moeilijk is om tevreden te zijn na een verlies, maar het is mogelijk om je minder ontredderd te voelen dan na andere nederlagen.
Precies.
Ja…
Ik denk dat T1 momenteel het beste team is. Ze zagen er fenomenaal uit tegen Top Esports. Ik weet het niet zeker over BLG, maar T1 heeft op dit moment een meeslepend verhaal; ze zijn indrukwekkend teruggekomen.
Het is lastig om te bepalen welk team wereldwijd het beste is, maar Gen.G is ongetwijfeld een kanshebber.
Denkt u dat Noord-Amerika echt achterloopt op andere regio’s? Ondanks de kritiek, laten uw prestaties zien dat u op het hoogste niveau kunt concurreren.
Gemiddeld wel. Maar als een team naadloos samenwerkt en volledig betrokken is, is het gewoon een gewoon potje League of Legends. Ze hebben het potentieel om met iedereen te concurreren, zoals we vandaag hebben laten zien. Over het algemeen blijven de oostelijke teams sterker dankzij betere oefenomgevingen, meer talent en superieure solo-wachtrijsystemen. Het is duidelijk dat ze hun voordelen hebben.
Busio viert samen met zijn teamgenoten de LCS-overwinning van FlyQuest
Omgekeerd hebben we unieke voordelen, zoals een flexibelere drafting-aanpak die in dit toernooi gunstig bleek. Als we de zaken in evenwicht kunnen brengen, wordt het een open spel voor iedereen.
Ik zag dat FlyQuest direct na de wedstrijd de VoD’s ging reviewen, zelfs toen het seizoen voorbij was. Wat zijn de belangrijkste lessen die je wilt trekken na een verlies als dit?
Zelfs als je verliest, als je van plan bent om volgend jaar te blijven strijden, is er altijd iets te leren. Deze serie is waarschijnlijk het hoogste niveau van competitie dat we dit jaar hebben meegemaakt, wat het een perfecte gelegenheid maakt om onze gameplay te analyseren en te verbeteren.
Als u vijf jaar vooruitkijkt naar 2024, wat denkt u dat het meest zal opvallen?
Het winnen van het LCS-kampioenschap. Gewoon… de daad van het winnen. Ik had nog nooit de eerste plaats behaald in mijn carrière, noch op de academie, noch in de LCS, noch op internationale evenementen. Die overwinning voelde ongelooflijk.
Deze Worlds-ervaring zal echter onvergetelijk zijn. Het was opwindend om in twee spannende series tegen top-Koreaanse teams te strijden. Het publiek was vandaag elektrisch, tot de nok toe gevuld; het lawaai was onwerkelijk. Ik kon mijn coach nauwelijks horen tijdens de draftfase vanwege het gejuich.
Het was een ongelofelijke ervaring en ik kijk ernaar uit om in de toekomst nog eens in een dergelijke arena te winnen.
Let op: Dit interview is bewerkt voor de duidelijkheid en beknoptheid.
Gerelateerde artikelen:
Jojopyun schrijft League of Legends-geschiedenis als eerste Noord-Amerikaanse importspeler van Europa
12:00
MAD Lions en KOI sporen jojopyun aan om zich aan te sluiten bij de LEC-selectie en Challenge Caps
23:19
Ibai onthult strategie om merken KOI, Toronto Ultra, Defiant en MAD Lions samen te voegen
19:20
Geef een reactie