Bwipo bespreekt mentale gezondheidsuitdagingen van professionele League of Legends-spelers

Ter voorbereiding op zijn deelname aan het WK 2024 had ik een diepgaand gesprek met Gabriël ‘Bwipo’ Rau van FlyQuest over zijn recente worstelingen met zijn geestelijke gezondheid. Ook sprak ik over enkele controversiële opmerkingen die hij tijdens een stream maakte.

Hoewel het duidelijk is dat zijn kritiek op andere professionele spelers terecht is, was de manier waarop hij die gedachten uitte enigszins onverwacht. Hij had het over het ontvangen van hulp van een dokter en het verkrijgen van een diagnose, wat mij ertoe aanzette hem rechtstreeks naar zijn ervaringen te vragen. Bwipo wilde dit aanvankelijk bespreken vóór het WK-evenement, maar die kans is inmiddels verkeken.

Het is geen geheim dat professioneel speler zijn een aanzienlijke fysieke en mentale belasting met zich meebrengt. Tot mijn verbazing was Bwipo heel openhartig tijdens ons gesprek en vertelde hij openhartig over zijn reis.

Het vinden van de balans tussen Bwipo en Gabriël

Bwipo, ik wil beginnen met op te merken dat we twee mogelijke paden hebben voor dit interview: ik kan me houden aan mijn lijst met vragen over je jaar, MSI en je reis, of ik kan dat opzijzetten om me te concentreren op je recente uitdagingen. Wat zou je liever bespreken?

Ik vind beide benaderingen prima.

Wat was je grootste worsteling dit jaar, niet qua gameplay maar persoonlijk? Is er iets wat je moeilijk onder woorden kon brengen?

Ik denk dat mijn grootste worsteling was… eerlijkheid. Tegenover mezelf en de mensen om wie ik geef.

Je zei dat LS contact met je opnam. Hoe verliep die interactie en welke inzichten heb je eruit gehaald?

Hij uitte zijn bezorgdheid over mijn welzijn, gezien onze langdurige vriendschap. Hij nam contact op met mijn dokter en ze bespraken een aantal zaken, hoewel ik niet helemaal zeker weet hoe ze in eerste instantie met elkaar in contact kwamen. Via LS werd het duidelijk dat hij me aanmoedigde om een gesprek met mijn dokter te voeren over wat er aan de hand zou kunnen zijn. Hij ging zelfs door mijn game VOD’s om mijn situatie te analyseren.

Als LS niet had gereageerd, had ik misschien niet begrepen wat er met me gebeurde. Ik ben hem daar heel dankbaar voor.

Als je je er prettig bij voelt, kun je dan delen wat je van deze ervaring hebt geleerd? Heb je het gevoel dat het je een sterker persoon heeft gemaakt?

Ik heb geleerd om aandacht te besteden aan mijn persoonlijke welzijn: hoe ik eet, slaap en me gedraag. Het is makkelijk om je acties te rationaliseren, maar uiteindelijk zou verantwoordelijkheid nemen en verantwoording afleggen ook moeten inhouden dat je die verschillen erkent. Dat is een belangrijke les die ik leer: als iemand met ADHD ben ik impulsief, dus streef ik naar verbetering en zorg ik ervoor dat mijn beslissingen gunstig zijn voor mij en de mensen om me heen.

Ik heb gemerkt dat je betrokkenheid bij games op FlyQuest is verschoven van eerder dit jaar naar later. Het lijkt erop dat je de rookie-spelers meer kans geeft om te schitteren. Geloof je dat het laten leiden van jongere talenten heeft bijgedragen aan je groei als speler?

Ik denk dat het meer een terugkeer naar mijn roots is.

Bwipo TheShy Werelden 2018 — Riot-spellen

Bwipo tegenover TheShy op WK 2018

Ik was altijd degene die in de schijnwerpers wilde staan en zei: ‘Kom me halen.’ Historisch gezien floreerden mijn carries als ik die aanpak hanteerde. Ik geloof dat Massu en Quad uitzonderlijk goed zijn in het dragen van games als ik dat doe. Inspired speelt ook een cruciale rol voor ons en ik voel me op mijn gemak als ondersteunende speler.

Hoe heeft je ervaring met FlyQuest je mindset als professionele speler veranderd? Denk je dat je door te proberen een belangrijke carry te worden op Team Liquid, een deel van je essentie bent verloren en ben je teruggekeerd naar je fundamentele stijl?

Absoluut. De speler die ik probeerde te zijn, paste niet bij wie ik ben. Een deel van de magie in mijn gameplay is mijn vermogen om vanuit onconventionele posities te handelen. Die daadkracht en dat zelfvertrouwen hebben mijn gameplay vanaf het begin gekenmerkt, en ik had het gevoel dat ik dat kwijtraakte toen ik moeite had om mijn eigen stijl en aanpak te waarderen. Ik kreeg feedback die me aanspoorde om me aan te passen aan de methodologieën van andere spelers in plaats van mijn eigen te ontwikkelen.

Door met FlyQuest te werken, kon ik dat terugkrijgen. Ik ben mijn eigen speler en de staf heeft me ongelooflijk gesteund, waardoor ik de vrijheid en het vertrouwen heb om mijn rol te omarmen. Zelfs als dingen niet goed gaan, erkennen ze mijn risicovolle aanpak en accepteren ze dat. In een team als dit zitten is van onschatbare waarde.

Je staat bekend als een rolmodel in de contentcreatiewereld, met name wat betreft je streaming en inzichtelijke uitleg. Wat houdt je betrokken bij professioneel spel, ondanks de immense mentale druk die het met zich meebrengt?

Veel mensen die ik liefheb, hebben offers gebracht zodat ik mijn carrière als profspeler kon nastreven, en mijn lang gekoesterde doel is altijd geweest om Worlds te winnen, wat mij nog steeds drijft. Ik heb aan veel belangrijke games meegedaan en ik beschouw dat als een voorrecht. Ik doe liever mee aan wedstrijden met hoge inzetten en verlies dan helemaal niet mee te doen.

Toch heb ik het gevoel dat ik het potentieel dat ik altijd in mezelf heb gezien, niet volledig heb gerealiseerd. Mijn zelfvertrouwen en sterke punten worden vaak gemaskeerd door inconsistenties vanwege de risico’s die ik neem. Als ik mijn prestaties kan vastleggen, kan ik echt tot de beste ter wereld behoren. Veel mensen herkenden dat potentieel in mijn eerste jaar.

Het allerbelangrijkste is dat de persoon die ik het meest dierbaar is, zoveel heeft geïnvesteerd om mij professioneel te zien slagen. Ik vind dat ik bewonderenswaardig moet presteren op Worlds.

Hoewel streamen leuk is, is het niet iets dat ik dagelijks vol kan houden als pro-speler. Ik merk dat ik vaak reageer op meningen of discussies die me frustreren of amuseren, zelfs als ze niet door anderen worden begrepen. Mijn punt is dat streamen een interpretatie van mij is, en hoewel alle mensen verschillende facetten hebben, voel ik me niet altijd op mijn gemak om ze allemaal met de wereld te delen.

Ik heb diep respect voor mijn kijkers en fans. Iedereen heeft zijn eigen leven en emoties, en dat waardeer ik enorm. Ik denk echter niet dat ik me ooit helemaal op mijn gemak voel om alles te delen wat ik ben. Het is meestal kort, waarna ik liever weer de speler word die mensen bewonderen, wat niet iets is wat ik elke dag als prof kan volhouden.

Bwipo LCS trofee kus — Stefan Wisnoski/Riot Games

Bwipo viert het winnen van de LCS Summer 2024-titel

Je strijdt op het podium, dan heb je een interview na de wedstrijd of een gesprek als dit, waarin je een persona presenteert — het is leuk, lonend. Maar als dat voorbij is, kun je een hele week op adem komen zonder die druk. Als streamer moet je bijna elke dag live gaan, en als iemand die zich identificeert als een extraverte introvert, kan het een uitdaging zijn om dat vol te houden. Ik zou concessies moeten doen aan de kwaliteit van mijn streams.

(Opmerking: Bwipo had aan het einde van ons gesprek een belangrijke boodschap voor fans)

Na Worlds wil ik dieper ingaan op dit onderwerp. Ik ben me er, vooral daarna, van bewust dat Worlds een viering zou moeten zijn, en ik wil de focus niet op mezelf richten, omdat ik slechts een van de vele spelers in het Championship ben. Elke speler hier verdient erkenning.

Ik kies ervoor om me te richten op het evenement en degenen die bijdragen aan de omvang ervan in plaats van op mezelf. Nadat Worlds is afgelopen en de droogte van de content begint, zal ik graag mijn ervaringen, gevoelens en reflecties bespreken. Maar voor nu draait het allemaal om het World Championship. Dan kunnen we het hebben over Bwipo.