In Cities: Skylines 2, de manier waarop bedrijven hun gebouwen upgraden is door een solide winst te maken. Als ze geld overhouden na belastingen, servicekosten, personeelssalaris en aankopen van hulpmiddelen, zetten ze dat geld opzij en besteden het uiteindelijk aan een upgrade.
De manier waarop Cities: Skylines 2 deze grondstofkosten simuleert, is via de toeleveringsketen. Spelers hoeven deze grondstoffen nooit voor zichzelf te kopen of verkopen, maar een stad die aandacht besteedt aan de toeleveringsketen zal het een stuk beter doen dan een stad die deze negeert.
Hoe de supply chain werkt
Over het algemeen werkt de supply chain als volgt:
- Gespecialiseerde industriële zones halen grondstoffen uit de grond.
- Reguliere industriële bedrijven nemen grondstoffen in en produceren eindproducten.
- Industriële bedrijven sturen hun producten naar commerciële bedrijven.
- Commerciële bedrijven verkopen de eindproducten aan consumenten.
Elk product heeft echter zijn eigen unieke toeleveringsketen. Om bijvoorbeeld ‘voedsel’ te verkrijgen, hebben industriële bedrijven dieren en groenten nodig van dier- en groenteboerderijen. Deze bedrijven verkopen hun producten vervolgens aan brandweer- en reddingsdiensten (met name noodbunkers), rechtstreeks aan consumenten, aan hotels, restaurants en aan de exportmarkt. Deze bedrijven en consumenten kunnen ook voedsel van buiten de kaart importeren.
De stad op de afbeelding heeft bijna 150.000 inwoners, en dus is de vraag naar voedsel extreem hoog. Daarom importeert de stad elke maand 8.840 ton voedsel. Helaas berekent het spel de prijs van een hulpbron als Voedsel op basis van de afstand die het moet afleggen, en dus alles kost meer als het als import op de kaart komt. Hoewel spelers dus geen cent hoeven te betalen voor voedselimporten, vertragen de hoge kosten van voedsel de snelheid waarmee bedrijven en bewoners hun gebouwen kunnen verbeteren.
Hoe u de toeleveringsketen kunt verbeteren
Spelers kunnen de toeleveringsketen verbeteren door het tabblad Productie in het menu Financiën te controleren en te zoeken naar grote importeisen. Een grote bevolking zal bijvoorbeeld altijd een grote vraag hebben naar voedsel, gemaksvoedsel en kleding. Spelers die de lokale productie stimuleren, zullen bedrijven en inwoners in zones de kans geven om “lokaal te kopen” en veel geld te besparen op importkosten. De gespecialiseerde industrieën die de grondstoffen voor deze hulpbronnen leveren, zijn groenteboerderijen, graanboerderijen, dierenboerderijen en katoenboerderijen. Ze gebruiken allemaal vruchtbare landbronnen, dus spelers moeten profiteren van al het vruchtbare land op de kaart.
Een andere manier waarop spelers een lokaal aanbod kunnen beïnvloeden is met industriële subsidies. Op het tabblad Belastingen kunnen spelers individuele soorten industriële en commerciële bedrijven selecteren en hun onroerendgoedbelasting verhogen of verlagen. Lagere belastingen en subsidies zullen ertoe leiden dat meer van dit soort bedrijven in de stad verschijnen, en door de meeste belastingen dezelfde spelers te laten blijven, zullen ze voorkomen dat er te veel op hun bedrijfsresultaten wordt bezuinigd. Deze lagere belastingen zullen ook de importprijs compenseren.
De wegomstandigheden hebben ook een impact. De kosten kunnen oplopen als bedrijven lang moeten wachten op hun zendingen. Files hebben dus ook een negatief effect op de productiviteit. Spelers moeten doen wat ze kunnen om de wegen vrij te houden en een vrachthaven te bouwen of treinterminals in de buurt van hun industriële sector.
Er zijn uitzonderingen op het vraagstuk van de toeleveringsketen. Bedrijven die in de Office-zone voorkomen, handelen in ‘immateriële’ goederen zoals financiën en software. Ze hebben geen sterke industriële sector nodig om deze goederen te leveren, maar wat ze nodig hebben is een goede internetverbinding. Spelers kunnen kantoorbedrijven eenvoudig ondersteunen door voldoende radio- en telecomtorens te bouwen om hun verbinding groen te houden.
Geef een reactie