Als je op zoek bent naar je volgende true crime-fix, dan is Dirty Pop: The Boy Band Scam op Netflix zeker de moeite waard om te bekijken. De film kan je echter op meerdere manieren een ongemakkelijk gevoel bezorgen.
De onlangs uitgebrachte documentaireserie duikt in het leven en de ondergang van wijlen Lou Pearlman, bekend van de oprichting van enkele van de populairste boybands van de jaren negentig, zoals Backstreet Boys en *NSYNC.
Ondanks zijn ogenschijnlijke succes als ondernemer, waarbij hij onder zijn vlag Trans Continental luchtvaart- en luchtschipbedrijven leidde, waren Pearlmans zaken achter de schermen niet wat ze leken.
Let op: de volgende informatie kan voor bepaalde personen schokkend zijn.
Ondanks beschuldigingen van financiële uitbuiting, spanden zowel de Backstreet Boys als *NSYNC juridische stappen aan tegen Pearlman en wisten ze met succes hun contracten te beëindigen.
Toen zijn eigen advocaat een rechtszaak tegen hem aanspande, onthulde de FBI de waarheid: Pearlman was verantwoordelijk voor een van de grootste piramidespelen uit de geschiedenis.
Hoewel er wel wat over Pearlmans privéleven wordt gesproken, gaat de driedelige documentaire slechts kort in op de beschuldigingen dat hij een seksueel roofdier was.
Ondanks dat Pearlman nooit is aangeklaagd, ontkende hij de beschuldigingen consequent, zoals blijkt uit de documentaire van O-Town-lid Erik-Michael Estrada, die verklaarde: “Ik heb het nooit gezien. Het was geen onderdeel van mijn leven of ervaring.”
Ondanks dat hij het ‘verdachte gedrag’ erkende, betuigde hij zijn medeleven met mogelijke slachtoffers of personen die mogelijk waren uitgebuit als deze acties daadwerkelijk hadden plaatsgevonden.
Nadat Dirty Pop: The Boy Band Scam op Netflix uitkwam, ging een fan naar Reddit om zijn gedachten te uiten en zei: “Deze man, met al zijn rijkdom en invloed, koos er bewust voor om in de buurt van jonge jongens te zijn. De foto van hem met Justin op de boot maakte me extreem ongemakkelijk.”
Een ander persoon reageerde op Twitter: “Lou Pearlman’s ondergang was het resultaat van zijn eigen hebzucht. Ik heb geen medelijden met hem.”
Sommige mensen vonden het vervelend dat de documentaireserie gebruikmaakte van AI om scènes te produceren waarin Pearlman postuum passages voorleest uit zijn boek ‘Bands, Brands and Billions’.
Sommige kijkers vonden het “een beetje verontrustend”, terwijl anderen de redenatie erachter in twijfel trokken en zeiden: “Waarom is dit gedaan? Het getuigt van een gebrek aan goed oordeel.”
Toch merkte iemand op: “De AI-vertelling is niet zo griezelig als ik had verwacht. Het zijn de foto’s van hem waarop hij jonge jongens knuffelt die mij ongemakkelijk maken.”
Huffpost heeft kritiek geuit op de documentaire. Volgens hem wordt belangrijke informatie over de zaak genegeerd of over het hoofd gezien.
Hiermee wordt ook erkend dat een aanzienlijk deel van het succes van de boybands kan worden toegeschreven aan de bijdragen van zwarte artiesten, en dat dit kort na de release van ID’s Fallen Idols komt, waarin beschuldigingen van seksueel misbruik tegen Nick Carter van de Backstreet Boys werden onthuld.
De beschuldigingen tegen Nick Carter worden niet behandeld in Dirty Pop
In het artikel wordt ook verwezen naar bekende aspecten van Pearlmans geschiedenis, zoals de beschuldigingen die tegen hem werden geuit in een rapport uit 2007 dat door Vanity Fair werd gepubliceerd.
Steve Mooney, een veelbelovende zanger die als assistent van Pearlman werkte en twee jaar lang bij hem thuis woonde, vertelde aan de outlet: “Er waren een paar gasten die er grappen over maakten; ik herinner me dat een zanger me vroeg: ‘Heeft Lou al geprobeerd misbruik van je te maken?'”
“Het is mij duidelijk dat de man een seksuele roofdier was. Iedereen met talent was op de hoogte van Lou’s bedoelingen. Als ze anders beweren, zijn ze niet eerlijk tegen je.”
De kijkers thuis hebben gemerkt dat Dirty Pop niet diep op dit onderwerp ingaat.
“Ondanks de overweldigende respons en het succes van Quiet on the Set, had ik gehoopt dat ze Lou’s verontrustende gedrag zouden blootleggen,” merkte een Redditor op. “De enige verklaring die werd afgelegd, was echter van een man die zichzelf identificeerde als aseksueel.”
Een ander individu was het daarmee eens en zei dat hoewel de interviews goed waren gedaan, de journalistiek niet diep genoeg was en oppervlakkig aanvoelde. Het was meer een inleidend stuk en ze vroegen zich af of er een vervolg zou komen.
Wilt u meer weten over echte misdaad? Kom dan meer te weten over de huidige verblijfplaats van Jonathan Meijer, ook wel bekend als de ‘Man met 1000 kinderen’, bekijk de nieuwste documentaire van Andrew Tate en kom meer te weten over het lot van Phil Spector.
Geef een reactie