Het dispuut tussen HYBE en ADOR werd grotendeels aangewakkerd door de controverse rond HYBE’s label, Belift Lab, en hun debuutartiest ILLIT. ADOR’s CEO Min Hee-jin uitte haar frustratie en stelde dat de culturele prestaties van HYBE en hun kunstenaar NewJeans ernstig werden geschonden door het flagrant kopiëren van ILLIT in alle aspecten, van kapsels en make-up tot kostuums, choreografie, foto’s, video’s en zelfs evenementen. verschijningen.
Het is een bekend feit dat ILLIT al sinds hun debuut wordt vergeleken met NewJeans. Ondanks dat ze onder verschillende labels van HYBE getekend zijn, bestaan beide groepen uit vijf leden en debuteerden ze met energieke elektronische nummers. Ze deelden ook een dromerig schooluniformconcept, soortgelijke choreografieën, en werden kort na hun debuut uitgenodigd om op te treden op modemerkevenementen.
Bovendien waren er opvallende overeenkomsten tussen de albumhoes en het artwork van NewJeans en ILLIT, inclusief fotokaarten in de albums en 2D-illustraties waarin de leden als geanimeerde karakters werden afgebeeld.
Naast internetgebruikers erkenden ook professionals in de muziekwereld de overeenkomsten tussen NewJeans en ILLIT. De CEO van een muziekagentschap merkte op: “Het concept is het hart van een idool. Hoewel er kleine variaties kunnen zijn, zijn de algemene concepten van deze twee groepen behoorlijk vergelijkbaar. Dit zou potentieel kunnen worden gezien als een schending van intellectueel eigendom.” Een andere CEO van een ander bedrijf verklaarde: “Er lijkt een fout te zijn gemaakt bij de planning, aangezien beide groepen met vergelijkbare concepten gelijktijdig promotie mochten maken onder hetzelfde moederbedrijf. Eén debuteerde in maart en de andere zal in mei een comeback maken.”
Verschillende muziekexperts merkten ook op dat NewJeans een sterke invloed had op de beeldtaal die ILLIT gebruikte. Een bekende beeldend kunstenaar, die er de voorkeur aan gaf anoniem te blijven, uitte zijn mening door te zeggen: ‘Hoewel eerbetoon en parodie acceptabel kunnen zijn in de kunst, moet het rechtstreeks kopiëren van originele werken worden bekritiseerd.’ Ze voegden er ook aan toe: ‘Na het vergelijken van de lettertypen en kunstwerken van zowel NewJeans- als ILLIT-albums, ik ben ervan overtuigd dat dit de grens overschrijdt van het harde werk van de makers. Deze kwestie heeft niet alleen frustratie veroorzaakt bij het grote publiek, maar ook bij collega-makers.”
Volgens een merkmarketingmanager voor een wereldwijd merk gaat het probleem rond de gelijkenis tussen de twee groepen verder dan alleen het delen van vergelijkbare ideeën. Het lijkt erop dat ILLIT de winnende formule van NewJeans heeft gekopieerd tot op het punt van “kopiëren”. De manager legde verder uit dat ILLIT schijnbaar de succesformule van NewJeans in zijn geheel heeft overgenomen, van de Y2K-nostalgie tot de jeugdige en dromerige pastelkleurige beelden, en zelfs de marketingstrategie van HYBE.
Deze persoon uitte zijn afkeuring jegens HYBE en stelde dat het bedrijf zich gedachteloos aan een vooraf bepaalde succesformule lijkt te houden, waardoor ze het fundamentele gevoel van trots en moraliteit dat makers zouden moeten bezitten, verwaarlozen. Dergelijke acties kunnen ook een weerspiegeling zijn van de ethische normen van de hele K-pop-industrie.
Bovendien waren er mensen die beweerden dat de gelijkenis tussen NewJeans en ILLIT in feite een maas in het rechtssysteem was.
Volgens advocaat Noh Jeong-eon zou het label, als het moederbedrijf HYBE inderdaad het concept en de choreografie van hun label ADOR zou hebben gekopieerd, geen middelen hebben om zichzelf te verdedigen, zoals uiteengezet in de aandeelhoudersovereenkomst. Ondanks de potentiële diefstal van ideeën en dansen door het moederbedrijf, kan het voor het label een uitdaging zijn om zichzelf te verdedigen, gezien het ontbreken van toepasselijke bepalingen. Bovendien heeft CEO Min Hee-0jin naar deze regeling verwezen als een ‘slavencontract’, wat de enorme moeilijkheid voor een maker benadrukt om zonder enig verhaal aan een dergelijke onrechtvaardige behandeling te worden onderworpen.
De advocaat merkte ook op dat een potentieel probleem in de aandeelhoudersovereenkomst het ontbreken van regelgeving is voor situaties waarin het moederbedrijf op illegale wijze ideeën van zijn labels overneemt. Ze benadrukten ook dat concepten en choreografieën momenteel niet voldoende beschermd zijn onder intellectuele eigendomsrechten, in tegenstelling tot muziekbronnen.
De bron is te vinden op: daum
Geef een reactie