De langverwachte Elbaf Arc in de One Piece manga is officieel begonnen. Helaas begonnen Monkey D. Luffy en zijn crew hun reis naar Elbaf op een ongunstige manier; ze bezweken aan slaap terwijl ze door een sinister gebied van slaap navigeerden voordat ze zelfs het eiland bereikten. Dit leidde tot hun gevangenneming door een beruchte zelfverklaarde zonnegod, die hen kleedde in traditionele Viking-stijl kleding die representatief was voor Elbaf en hen opsloot in een diorama-achtig rijk van zijn creatie.
Deze zelfbenoemde Zonnegod van Elbaf wilde de Straw Hats als zijn speelgoed houden, maar Luffy, Zoro, Nami, Usopp, Sanji en Chopper ontsnapten snel uit zijn klauwen. Zoals recente hoofdstukken van One Piece onthullen, overwonnen ze de bewakers van deze Zonnegod gemakkelijk en versloegen ze hem uiteindelijk ook. Hoewel het vermakelijk is om de originele Grand Line-bemanning in actie te zien, voelt deze specifieke subplot enigszins flauw aan, vooral als je bedenkt hoe de Elbaf Arc op alternatieve manieren kan worden geïntroduceerd.
Fans speculeerden dat de Straw Hats de Red-Haired Pirates of de raadselachtige Man with the Burn Scar tegen zouden komen. In plaats daarvan werden ze geconfronteerd met een onbekend personage, die veel te zwak bleek om een legitieme uitdaging te vormen. Dit leek bijna respectloos, gezien de achting van de Straw Hats als een Yonko-crew. Bij nadere beschouwing lijkt het begin van de Elbaf Arc echter het overkoepelende verhaal van One Piece te symboliseren.
Disclaimer: Dit artikel onthult belangrijke spoilers van de One Piece manga tot en met hoofdstuk 1129.
Hoewel recente hoofdstukken van One Piece misschien niet zo spannend lijken, heeft de subplot over de Elbaf-zonnegod een diepere betekenis
Zijn de laatste hoofdstukken van One Piece zinloos?
Een veelvoorkomend sentiment onder One Piece-enthousiastelingen is het geloof dat de nieuwste mangahoofdstukken een verspilling van ruimte zijn, vooral omdat ze het begin markeren van een langverwachte boog zoals Elbaf. Het is begrijpelijk gezien de teleurstellende weergave van drie hoofdstukken die zijn besteed aan Elbafs valse zonnegod, Road, een grotendeels onbelangrijk personage in het grote geheel.
Road is een voormalige bondgenoot en ondergeschikte van Hajrudin van de New Giant Warrior Pirates, die ervoor koos om zich los te maken toen Hajrudin zijn loyaliteit aan Luffy beloofde en zich aansloot bij de Straw Hat Grand Fleet. Het is vermeldenswaard dat Hajrudin veel zwakker was dan Dressrosa Arc Luffy in gevechtsvaardigheden.
Tijdens die boog versloeg Luffy Hajrudin summier met een enkele, ongekunstelde slag, zonder zelfs maar Gear 4 te gebruiken. De situatie is minder gunstig voor Road, aangezien Luffy zijn krachtniveau aanzienlijk heeft verhoogd – Gear 4 onder de knie heeft gekregen, Gear 5 heeft bereikt en bedreven is geworden in alle drie de vormen van Haki: Color of Observation, Color of Armament en de formidabele Color of Conqueror.
Gezien zijn achtergrond als een associate van Hajrudin, zou Road hooguit gelijkwaardig aan hem moeten zijn, waardoor hij een nietsnut is vergeleken met de huidige eliteleden van de Straw Hat Pirates. In One Piece hoofdstuk 1129 verslaat Nami Road met weinig moeite.
Als gevolg daarvan uitten veel fans hun ongenoegen over wat leek op een frivool gebruik van drie hoofdstukken in een opvallend trage serie als One Piece. Sommigen vonden deze hoofdstukken opvulmateriaal, een sentiment dat makkelijk te begrijpen is. Het scenario van de Straw Hats, nu een volledig gerealiseerde Yonko-crew, die ten prooi vielen aan Road voelde gekunsteld en onterecht.
In theorie zouden een Yonko en hun belangrijkste bemanningsleden terreur moeten oproepen, angst inboezemend bij degenen die een confrontatie overwegen. Zelfs personages als Big Mom behielden een zekere intimiderende aanwezigheid tijdens mindere momenten. Eiichiro Oda, de maker van One Piece, portretteert Luffy, Zoro en de anderen daarentegen niet effectief in een vergelijkbaar licht.
Ondanks de formidabele groei van Luffy en zijn crew, blijft Oda hen afschilderen als underdogs, een narratieve keuze die het verhaal misschien niet goed dient. Als hoofdpersoon van de serie is het cruciaal dat Luffy niet onfeilbaar lijkt, omdat dit de inzet van het plot zou ondermijnen; geen enkel personage in One Piece heeft onfeilbaarheid bereikt.
Niettemin blijft het waar dat fans willen dat de Straw Hats erkend worden voor hun huidige kracht en betekenis in de wereld. Hoewel hun gevangenneming te danken was aan hun bewusteloze toestand, veegden ze bij het ontwaken Road en zijn volgelingen met verrassend gemak opzij. Het is waarschijnlijk dat ze zelfs in de eerdere post-time skip hoofdstukken geslaagd zouden zijn.
Deze context zorgt ervoor dat de Road-verhaallijn nog onnodiger en gekunsteld aanvoelt. Hoewel het moeilijk is om de waarde ervan te beargumenteren, is het duidelijk dat Oda het met een bepaalde intentie benaderde.
Verhalen vertellen kent vaak diepere lagen
De Elbaf Arc is nog maar net begonnen en er wachten nog meer boeiende uitdagingen op de Straw Hat Pirates voorbij Road. De subplot met deze valse zonnegod was niet bedoeld om de ware macht van de bemanning te benadrukken, maar om het toneel te zetten voor de arc zelf. Oda had een overvloed aan dynamische opties om te verkennen, maar dit was het pad dat hij koos.
Wat echter onmiskenbaar is, is dat Oda deze hoofdstukken op ingewikkelde wijze heeft doordrenkt met de onderliggende thema’s van One Piece. Het mini-avontuur dat de Elbaf Arc aankondigde, dient als een microkosmos van het bredere One Piece-verhaal, mogelijk een detail dat alleen door de meest oplettende lezers wordt opgemerkt.
De kleine wereld die Road’s diorama creëert symboliseert de grotere realiteit van het One Piece universum, enkel in miniatuur getoond. Road vangt nietsvermoedende slachtoffers en plaatst ze in gevangenschap om zichzelf te vermaken door ze om te vormen tot poppen.
In een parallel verhaal gebruikt de Wereldregering propaganda en bedrog om het bewustzijn van de bevolking te vertroebelen, en zo hun onderdrukking in stand te houden. Gehuld in de schijn van democratie heeft de Wereldregering een hypocriete tirannie geconstrueerd.
De bevolking blijft onwetend over de ware geschiedenis en de echte bedoelingen van de Wereldregering. Onlangs zijn sommigen begonnen na te denken over hun omstandigheden, dankzij Dr. Vegapunks onthullingen over de dubieuze bevindingen van zijn onderzoek. Zelfs dan is de meerderheid terughoudend om de waarheid van hun manipulatie onder ogen te zien.
Net zoals Road mensen ten onrechte als onbelangrijke poppen beschouwt, ziet de elite van de Wereldregering hen als louter insecten – of soms zelfs als een hulpeloze prooi die op sadistische wijze moet worden opgejaagd en afgeslacht.
Op een manier die verwant is aan Roads geheime activiteiten, regeert de duistere figuur van Imu-sama vanuit het Pangaea Kasteel, met alleen de Vijf Oudsten aanwezig. Om de vermeende gelijkheid tussen naties te symboliseren, is het niet de bedoeling dat iemand de Lege Troon in Mary Geoise bezet, maar Imu doet dat wel. Het bestaan van Imu en hun ware autoriteit binnen de Wereldregering blijven verborgen voor de massa.
Road verleidt de mensen om hem heen met valse goddelijkheid, door de manier na te bootsen waarop de Vijf Oudsten de titel van “Krijgersgod” dragen, en regeren namens Imu, die, ondanks hun titels, eerder kwaadaardige entiteiten dan goddelijke wezens belichamen.
De Straw Hat Pirates hebben de façade van Roads illusoire rijk verbrijzeld, en doen zich voor als bevrijders die bestemd zijn om de duistere plannen van Imu en de Five Elders te ontmantelen. Momenteel doorbreken Luffy en de anderen de reflecterende barrières van het diorama om toegang te krijgen tot de echte Elbaf, parallel aan hun uiteindelijke zoektocht bij Laugh Tale om de overkoepelende waarheden van de One Piece-wereld te onthullen.
Voor deze onderneming is Nami’s rol onmisbaar. Hoewel ze misschien niet de sterkste vechter van de bemanning is, blijft de “Cat Burglar” cruciaal voor hun zoektocht. Hoofdstuk 1129 van One Piece dient als een briljante herinnering dat de reis van de Straw Hat Pirates afhangt van hun navigator.
Tegen het einde van One Piece hoofdstuk 1129 is de valse zonnegod overwonnen en zijn gevangenen bevrijd. Er kan worden afgeleid dat in de uiteindelijke ontknoping van One Piece een soortgelijke, ontzagwekkende bevrijding van de wereldbevolking zal plaatsvinden – symbolisch gesproken.
Geef een reactie