Hoogtepunten
- Limbo in de Harry Potter-serie is een plaats van ‘ongevormd niets’ waar Harry een keuze moest maken tussen doorgaan naar het hiernamaals of terugkeren om tegen Voldemort te vechten.
- King’s Cross Station in Londen, dat de kruising tussen leven en dood symboliseert, lijkt voor Harry een limbo omdat het het begin vertegenwoordigde van zijn reis naar de tovenaarswereld.
- Perkamentus’ verschijning in het ongewisse stelt hem in staat zijn verleden aan te pakken en aan Harry zijn connectie met de ziel van Voldemort uit te leggen, wat dient als een complot om belangrijke informatie te verduidelijken.
Er zijn verschillende scènes in de Harry Potter- serie die open zijn gelaten voor interpretatie, met name toen Harry in een soort limbo tussen leven en dood terechtkwam. Nadat hij zich had laten neerslaan door Voldemorts Vloek des Doods (zodat hij iedereen kon beschermen die vocht in de Slag om Zweinstein), werd hij omringd door ‘een heldere mist’, een plaats van ‘ongevormd niets’. Kort daarna ontmoette hij de overleden Perkamentus en een pervers wezen.
De enige uitleg die gegeven wordt over het voorgeborchte in de verhalen van Harry Potter is wanneer Perkamentus simpelweg zei: “Natuurlijk gebeurt het in je hoofd, Harry, maar waarom zou dat in vredesnaam betekenen dat het niet echt is?”
Waarom verscheen Limbo als King’s Cross Station?
Harry’s omgeving nam uiteindelijk de vorm aan van King’s Cross Station in Londen, alleen ‘schoner’ en zonder treinen. Hoewel de reden waarom limbo zo verscheen niet expliciet is vermeld, wordt de betekenis van King’s Cross vermeld in het allereerste boek. Het diende als een soort ‘portaal’ tussen de Dreuzel- en magische werelden; studenten van Zweinstein gingen elk jaar aan boord van de Hogwarts Express vanaf het verborgen Perron 9¾. Het was dezelfde plek die Harry naar “het eerste en beste huis dat hij had gekend” leidde. Daarom kan worden aangenomen dat Harry na zijn ‘dood’ op een plek aankwam die op het station leek, omdat het, net zoals het het begin van zijn reis naar de tovenaarswereld symboliseerde, ook de kruising tussen leven en dood vertegenwoordigde.
Alle Harry Potter-films kunnen worden gestreamd op Max.
Er wordt gesuggereerd dat limbo er voor iedereen anders uitzag, omdat Perkamentus niet wist wat Harry zag (“Dit is, zoals ze zeggen, jouw feestje”). Hij legde Harry ook uit dat hij nu een keuze had: óf hij kon in een trein stappen en ‘verder’ gaan (vermoedelijk naar het hiernamaals), óf hij kon teruggaan naar de sterfelijke wereld en opnieuw tegen Voldemort vechten. Hoewel het betekende dat hij een plek moest verlaten die ‘warm, licht en vredig’ was, koos Harry ervoor terug te keren.
Waarom was Perkamentus in het ongewisse?
Tijdens Harry Potter en de Relieken van de Dood leerde Harry over de nogal duistere geschiedenis van Perkamentus, die bijna de perceptie die hij had van zijn oude directeur aantastte. Toen hij zijn geest in het ongewisse ontmoette, stelde het Perkamentus in staat eindelijk zijn demonen uit het verleden aan te pakken (en zelfs in het reine te komen). Hij vertelde Harry over zijn relatie met Grindelwald , en hoe ze verleid werden door het idee om de Relieken van de Dood te vinden. De obsessie van Perkamentus met macht werd echter zijn zwakte , wat uiteindelijk de dood van zijn zus Ariana tot gevolg had, waarna hij de rest van zijn leven probeerde zichzelf te verlossen.
Hij legde Harry ook uit dat hij het onbedoelde Gruzielement van Voldemort was ; een deel van de ziel van de Heer van het Duister klampte zich aan zijn ziel vast tijdens de noodlottige nacht van 1981. Bovendien gebruikte Voldemort in Harry Potter en de Vuurbeker Harry’s bloed (dat Lily’s opofferende bescherming bewaarde) om terug te keren naar een meer menselijke vorm . Dit betekende dat, zolang Voldemort nog leefde, hij Harry niet met succes kon doden. Zijn vloek in het Verboden Bos had eigenlijk alleen het deel van zijn eigen ziel gedood dat in Harry woonde.
Hoewel de verschijning van Perkamentus in het ongewisse slechts een complot zou kunnen zijn om het bovenstaande te verduidelijken, zei JK Rowling in een interview met de Volskkrant (via The Leaky Cauldron) :
Je kunt dat gesprek op twee manieren interpreteren. Ofwel is Harry bewusteloos, alles wat Perkamentus hem vertelt, wist hij al diep van binnen […] Perkamentus is in dat geval Harry’s personificatie van wijsheid; hij ziet Perkamentus in zijn hoofd zodat hij tot bepaalde inzichten kan komen. Of Harry is naar een plek tussen leven en dood gereisd. Van waaruit Perkamentus en hij in tegengestelde richting zullen vertrekken.
Het motto van het laatste boek van William Penn stelt dat vrienden, zelfs als ze door de dood gescheiden zijn, “nog steeds in elkaar leven […] ze zien elkaar van aangezicht tot aangezicht; en hun gesprekken zijn zowel gratis als puur.” Dit versterkt het idee dat, zelfs als Harry zich het gesprek in het ongewisse had voorgesteld, het net zo goed echt had kunnen zijn.
Er is ook een populaire fantheorie dat Perkamentus eigenlijk een personificatie was van de Dood in het ongewisse, gebaseerd op ‘Het verhaal van de drie broers’ (vooral omdat hij op een gegeven moment alle Relieken van de Dood bezat). Hoewel dit niet officieel is bevestigd, merkte Rowling op X op dat de theorie “past”.
Perkamentus als de dood. Het is een mooie theorie en ze klopt. https://t.co/QqTQm2QnI0 — JK Rowling (@jk_rowling) 21 augustus 2015
Wat was het onvolgroeide wezen in het voorgeborchte?
Zodra Harry in het ongewisse wakker werd, hoorde hij ‘zielige’ geluiden van wat leek op ‘iets heimelijks, beschamends’: ‘Het had de vorm van een klein, naakt kind, opgerold op de grond, de huid rauw en ruw, gevild -kijkend, en het lag huiverend onder een stoel waar het was achtergelaten, ongewenst, uit het zicht gepropt, worstelend naar adem. Hoewel het zijn eerste impuls was om er iets aan te doen, kon hij niet anders dan zich erdoor weerzinwekkend voelen. Toen Perkamentus arriveerde, deed hij het af als iets dat ‘buiten onze hulp lag’. Voordat hij afscheid nam, merkte hij opnieuw op: ‘Heb geen medelijden met de doden, Harry. Heb medelijden met de levenden. En vooral degenen die zonder liefde leven.”
Veel fans geloofden dat dit een deel van Voldemorts ziel was dat zojuist in Harry was vernietigd. Rowling legde echter in een interview met TIME uit dat het eigenlijk “het laatste verminkte fragment van Voldemorts ziel” was.
Toen Harry weer tot leven kwam en oog in oog kwam te staan met Voldemort in de Grote Zaal, waarschuwde hij hem dat hij had gezien welk lot hem te wachten stond toen hij stierf. De enige manier waarop Voldemort zijn beschadigde ziel waarschijnlijk kon herstellen, was door spijt te tonen voor zijn daden. Hij koos er echter voor om dat te negeren en werd vervolgens vermoord: “De kracht van Lily’s offer is een positieve kracht die Harry niet alleen aan het leven blijft binden, maar Voldemort zichzelf nog een laatste kans geeft […] als hij zich had bekeerd, had hij dat kunnen doen. zijn dieper genezen dan iemand had kunnen vermoeden.”
Geef een reactie