We verwachtten allemaal dat het derde seizoen van Alice Oseman’s beroemde LGBT-serie indrukwekkend zou zijn, maar Heartstopper seizoen 3 blijft zijn betekenis als toonbeeld van representatie benadrukken.
Laten we eerst het meest verwachte nieuws uit de weg ruimen… Heartstopper seizoen 3 is *fantastisch*. Al die gezellige, hartverwarmende vibes verpakt in een verhaal over vriendschap en liefde, die deze keer nog gedurfder is. Onze geliefde personages worden volwassen – en hun uitdagingen ook – maar die kerncharme blijft intact.
Maar om aan te nemen dat nieuwe afleveringen van deze binge-waardige tv-serie meer van hetzelfde bieden, zou naïef zijn. Natuurlijk is Heartstopper moeilijke onderwerpen niet uit de weg gegaan sinds het debuut, maar seizoen 3 verhoogt de inzet. Nick en Charlie verkennen nieuwe dieptes van hun relatie (en ze zijn niet de enigen), terwijl Charlie de extra uitdaging van een eetstoornisdiagnose tegenkomt.
Het vergt opmerkelijke vaardigheid om gevoelige onderwerpen te verweven in een warm verhaal en het te transformeren tot een ensemble meesterwerk. Ondanks de uitdagingen, bereikt maker Alice Oseman dit moeiteloos, en Netflix mag zich gelukkig prijzen met haar.
“Liefde kan een psychische ziekte niet genezen”
Je zou kunnen stellen dat Heartstopper Seizoen 3 in twee afzonderlijke helften kan worden verdeeld, om de irritante trend van streamingplatforms die afleveringen in delen uitbrengen te vermijden. De eerste helft draait om Charlie’s reis om een diagnose te krijgen voor zijn eetstoornis. Terwijl de serie een romantisch licht werpt op liefde (en waarom zou dat niet zo zijn? Tienerliefde is een van de mooiste aangrijpende ervaringen), behandelt het ook mentale gezondheid met de nodige ernst.
Charlie’s reis is niet makkelijk: zijn realisatie, acceptatie en groei worden authentiek weergegeven en de impact op kijkers is aanzienlijk. We zien een duistere kant van Charlie, uitgeput van energie en voeding, maar zoals verwacht staan Nick en hun vrienden onwrikbaar aan zijn zijde. Gedurende deze ervaring creëert de cast van Heartstopper en Oseman een vlekkeloos, toegankelijk verhaal.
Een bijzonder ontroerende scène vindt plaats wanneer Charlie zijn ouders in vertrouwen neemt over zijn eetproblemen. Hij leest een voorbereide verklaring hardop voor terwijl ze kijken, en onthult hun schokkende besef dat ze zo’n cruciaal aspect van het leven van hun kind hebben verwaarloosd. Dit moment is een voorbeeld van hoe de show representatie biedt die diep resoneert, en het belang van mentale gezondheid zichtbaarheid belicht naast LGBTQIA+ verhaallijnen.
We leggen kinderen vaak onnodige lasten op (en geloof me, ik ben net zo schuldig als iedereen), en soms onthult een mix van zoetigheid en ernst wat er recht voor onze neus gebeurt. Het oude gezegde is waar: kinderen van tegenwoordig staan onder immense druk, en Heartstopper maakt dat onmiskenbaar.
De serie leert kijkers van alle leeftijden ook waardevolle lessen. Gesprekken worden beter beheersbaar als we erover praten. Door te kijken hoe Charlie zijn eetstoornis onder ogen ziet, Isaac gevoelens van uitsluiting aanpakt en Elle worstelt met lichaamsdysmorfie, wordt hun wereld iets kleiner en veiliger. Heartstopper kan worden gezien als een modern sprookje: waardeer de grilligheid en neem de lessen die het biedt in je op.
Queer seks zonder seksualisering (eindelijk)
De tweede helft van seizoen 3 van Heartstopper vertegenwoordigt een toonverschuiving: de groep (op één uitzondering na) onderzoekt romantische connecties en ervaart eerste onenightstands.
Er is een algemene overtuiging dat discussies over seks ongepast zijn als het om familie gaat, maar deze nieuwe afleveringen bieden een fantastische kans voor culturele dialoog. Hoewel de cast de opnames intens vond, is de intimiteit die wordt uitgebeeld niet overdreven grafisch. De nieuwsgierige verkenning van de groep is zachtaardig – en hoewel je zou kunnen stellen dat het een voorzichtige aanpak is, is het echt verfrissend.
Op mijn 14e, voordat ik uit de kast kwam, waren de enige afbeeldingen die ik kon vinden van vrouwen in relaties van hetzelfde geslacht in shows als The L Word, samen met willekeurige YouTube-clips. Hoewel The L Word een monumentale serie is in queer representatie (en eindeloos veel lof verdient), is het zwaar geseksualiseerd en richt het zich voornamelijk op een volwassen publiek. Hoewel dat waardevol is, is het misschien niet de meest geschikte introductie.
Heartstopper daarentegen depersonaliseert seks en benadrukt connectie en betekenis. Elke intieme scène bevordert niet alleen het verhaal, maar is ook educatief en hartverwarmend.
De nieuwe verkenning van seksualiteit in de serie wekt een gezond gevoel van verlangen op. Misschien komt het doordat ik de meest single ben die ik ooit ben geweest in bijna 30 jaar, maar toen ik seizoen 3 keek, voelde ik levendig de afwezigheid van onvoorwaardelijk geliefd worden. Ik verlangde naar iemand die me onherroepelijk koesterde, en naar de veelheid aan mogelijkheden die het leven biedt.
Wij hebben het geluk getuige te zijn van dit fictieve soort verbinding, en misschien biedt het ons de hoop die we zoeken.
Heartstopper Seizoen 3 Beoordelingsscore: 4/5
Hoewel liefde misschien geen psychische aandoeningen geneest, overwint het altijd. Heartstopper seizoen 3 voldoet aan onze verwachtingen en overtreft ze, en sluit naadloos aan bij de vorige seizoenen, als ze ze niet overtreffen met een gezonde dosis zwaartekracht.
Dus waarom wordt een bijna 30-jarige vrouw tot tranen toe bewogen door twee tienerjongens die hun liefde voor elkaar verkondigen? Dat is de magie van Alice Osemans verhalen vertellen. Elk personage voelt zich heerlijk op zijn gemak in zijn rol en draagt bij aan iets dat groter is dan het individu.
Deze moeiteloze uitvoering zorgt ervoor dat de show blijft inspireren, evolueren en de liefde luider dan ooit versterkt.
Seizoen 3 van Heartstopper is vanaf 3 oktober te streamen op Netflix. Bekijk in de tussentijd de scènes waar wij het meest naar uitkijken, ontdek waarom Ben afwezig is in de nieuwe afleveringen en ontdek meer tv-series die deze maand worden gestreamd.
Geef een reactie