Nadat Chainsaw Man van Tatsuki Fujimoto was aangepast tot anime, kende het een aanzienlijke toename in zijn fanbase. Het eerste seizoen, briljant geanimeerd door MAPPA, was een succes en trok een groot aantal supporters die nu gretig de lopende manga volgen om het verhaal voort te zetten.
Terwijl het verhaal zijn 168e hoofdstuk bereikt, duikt het in de meer menselijke en tienerachtige aspecten van Denji en Asa Mitaka. De helden moeten nu een plan bedenken om de formidabele Death Devil te verslaan en vanaf dit punt worden spanningen verwacht.
Vanwege de thema’s die erin verwerkt zijn, is er gespeculeerd of de manga gecategoriseerd is als Shonen of Seinen. Ter verduidelijking: Fujimoto’s werk is een Shonen manga die in donkerdere thema’s duikt.
Chainsaw Man – Een donkerdere Shonen-serie
Voordat we verder gaan verkennen, is het belangrijk om het onderscheid te begrijpen tussen een Shonen- en een Seinen-serie. Een Shonen-serie/manga is een classificatie van Japanse strips die zich doorgaans richten op een publiek van tienerjongens. Aan de andere kant is de Seinen-serie/manga gericht op jonge volwassenen en volwassen mannen.
Ondanks de argumenten die beweren dat de serie, met al zijn componenten, ongetwijfeld tot de Seinen-categorie behoort, doet de demografische classificatie van de manga anders vermoeden. Daarom kan de serie van Tatsuki Fujimoto worden beschouwd als een Shonen-manga, zij het waarin enkele Seinen-elementen zijn verwerkt.
De serie draait voornamelijk om gruwelijke onderwerpen en vertelt het verhaal van Denji in een wereld die overspoeld wordt door duivels. Ondanks dat hij verarmd is en gebukt gaat onder schulden, brengt een reeks ongelukkige incidenten Denji op de rand van de dood. Toch wordt zijn trouwe vriend en metgezel, een kleine duivel die bekendstaat als Pochita, het hart van Denji en zo wordt Chainsaw Man tot leven gebracht.
Naarmate de manga vordert, blijft het bloederige thema aanwezig, met aanzienlijke niveaus van geweld en bloedbad, terwijl ook thema’s als macht, corruptie, tragedie, trauma en meer worden onderzocht. Over het algemeen biedt het een meeslepende en rauwe ervaring voor lezers/kijkers.
Fujimoto gebruikt elk personage op een unieke manier om iets belangrijks te vertegenwoordigen. Bijvoorbeeld, Yoru en Asa dienen als contrasterende symbolen van Dag en Nacht (hun namen hebben dezelfde betekenis wanneer ze vertaald worden). Deze thema’s zijn consistent aanwezig in het hele verhaal, en geven het idee weer dat de een niet kan bestaan zonder de ander.
In deel 1 van het verhaal wordt het thema Controle prominent uitgebeeld. Makima, een Public Safety Devil Hunter, belichaamt dit thema als de Control Devil. Ze gaat tot het uiterste om haar doel te bereiken om Chainsaw Man te controleren en zijn vaardigheden te gebruiken om een utopische wereld te creëren zonder angst, dood en wat zij beschouwt als “slechte” films.
Ten slotte
Om het nog eens te benadrukken, Tatsuki Fujimoto’s serie valt onder het Shonen-genre van manga. Hoewel sommigen beweren dat de thema’s meer aansluiten bij Seinen, wordt het officieel geclassificeerd als Shonen. Het is echter belangrijk om op te merken dat Shonen en Seinen simpelweg marketingcategorieën voor manga zijn.
Ondanks dat Chainsaw Man voor een specifiek publiek bedoeld is, weet Chainsaw Man een diverse groep lezers aan te trekken. De combinatie van het aangrijpende plot en gedurfde thema’s is een bewijs van het succes en de aanhoudende populariteit ervan, waardoor het zich onderscheidt van andere hoog gewaardeerde hedendaagse manga.
Geef een reactie