Terwijl Sony zich voorbereidt om zijn Spider-Man spin-off serie af te ronden, arriveert “Kraven the Hunter” als het teleurstellende spektakel waar velen op hadden gerekend. Deze film genereert misschien niet de meme-waardige momenten van eerdere teleurstellingen, maar biedt nog steeds genoeg materiaal voor lach op onverwachte manieren.
Hoewel het misschien ongepast lijkt om de Marvel-aanbiedingen van Sony belachelijk te maken, is de serie een frequent doelwit geworden vanwege de duidelijke tekortkomingen. Na de komst van “Madame Web” in 2024, zijn we goed thuis in de bizarre capriolen van “Venom: The Last Dance” en het onvergetelijke “Morbius”. Eerlijk gezegd is “Kraven” erin geslaagd om zijn eigen niche te creëren in deze tegencultuur van superheldenfilms.
In deze recensie onderzoeken we de meest amusante misstappen van de film, zo vermakelijk dat ze makkelijk een bonus op een tv-bloopershow zouden kunnen verdienen. Maar laten we de geweldige prestatie van Aaron Taylor-Johnson in een totaal andere rol in “Nosferatu” niet vergeten, die ook deze maand debuteert. Zorg er tenslotte voor dat je een acteur vindt die kan excelleren in diverse rollen, zoals het gezegde luidt.
Waar gaat “Kraven the Hunter” over?
In Marvel’s “Spider-Man 2”-game komt Sergei Kravinoff, of Kraven the Hunter, naar voren als een slechterik. De film dient in plaats daarvan als een oorsprongsverhaal dat ingaat op zijn gecompliceerde relatie met zijn vader, Nikolai (gespeeld door Russell Crowe), vooral nadat schokkende onthullingen over zijn overleden moeder aan het licht komen.
Tijdens een jachtexpeditie in Ghana ontsnapt Sergei ternauwernood aan de dood van een leeuw, dankzij een mysterieus elixer dat Calypso (Ariana DeBose) hem geeft. De infusie van het bloed van de leeuw zet een transformatie in gang die Kraven tot een legendarische figuur maakt. Jaren later, gedreven door een verlangen om de wereld te ontdoen van individuen die de kwaliteiten van zijn vader weerspiegelen, gaat hij op zoek om zijn broer Dmitri (Fred Hechinger) te redden van de meedogenloze Rhino (Alessandro Nivola).
Wie had gedacht dat bijna doodgaan zo grappig kon zijn?
Het is redelijk om aan te nemen dat veel ticketkopers voor “Kraven the Hunter” niet bekend zijn met Marvels uitgebreide achtergrond, met name het aanbod van Sony. Ze staan op het punt een volkomen verbijsterende ervaring te beleven; het ingewikkelde plot van de film smeekt om vergeving van kijkers die hopen op samenhang. Vanaf het begin is het verhaal slecht opgebouwd en zit het vol met onwaarschijnlijke toevalligheden die je niet kunt geloven.
Continuïteitsfouten verergeren de situatie, met een speer die schijnbaar uit het niets verschijnt en slecht gesynchroniseerde nasynchronisatie die afbreuk doet aan de kijkervaring. Als er af en toe duidelijkheid ontstaat, wordt het gereduceerd tot de beknoptheid die kenmerkend is voor een SNL-sketch. Ondanks Taylor-Johnsons schijnbare toewijding aan zijn superheldenrol, is het moeilijk om zijn oprechtheid serieus te nemen als het project als geheel ongeorganiseerd aanvoelt.
De film is echter nog steeds onderhoudend, hoewel misschien niet op de manier waarop het bedoeld was. Russell Crowe’s optreden biedt een bizarre mix van ernst en onbedoelde humor, vooral wanneer hij het nieuws van de dood van een moeder aan zijn zonen vertelt. Het is een scenario dat niet tot lachen zou moeten leiden, maar dat op de een of andere manier toch lukt. Hechinger schittert als de beste van een nogal lauwe cast, terwijl DeBose haar keuzes misschien opnieuw moet beoordelen na weer een teleurstellend project (ze is tenslotte een Oscar-winnaar!). Nivola’s vertolking van Rhino slaat om in absurditeit en lijkt op een karikatuur getekend door een kind dat door de strips bladerde.
Een gedenkwaardig moment is de reactie van Rhino toen hij hoorde dat Kraven nog leeft, wat hem aan het lachen maakte, wat deed denken aan een ouderwetse tekenfilm. Op dit punt lijkt het erop dat Marvel de handdoek in de ring gooit, zich er volledig van bewust dat het nu de bodem van de superheldencontentbak aan het schrapen is. Als hun bedoeling is om het publiek aan het lachen te maken, dan is de missie geslaagd! Ik heb me oprecht vermaakt, ondanks de algehele mislukking.
“Kraven” laat veel te wensen over
Als ervaring mist “Kraven the Hunter” uiteindelijk de consistente lach die je zou hopen. In de tweede helft zakt het tempo van de film naar middelmatigheid. We beginnen een snelle oplossing te verwachten, aangezien de Rhino een onverwachte bedreiging vormt.
Je kunt je alleen maar voorstellen dat Taylor-Johnson zijn Kraven zag als een Shakespeare-stuk in het Globe Theater, met een theatrale toewijding die doet denken aan Michael Caine in “A Muppets Christmas Carol.” Niettemin wordt deze ernst saai zonder enige komische noot, en oprechtheid alleen kan een Sony-spin-off niet redden.
Hoewel ik verschillende voorspelbare nadelen van de buitensporige speelduur van twee uur heb overgeslagen, zoals de flauwe visuele effecten en een vreemd nostalgische uitstap naar het mystieke dat doet denken aan tv uit de jaren 90 zoals “Buffy” en “The Lion King” uit 1994, waren deze voorzien, wat hun impact vermindert. Uiteindelijk voelt de film fundamenteel levenloos aan.
Het is het vermelden waard dat deze kritiek afkomstig is van iemand die geen die-hard Marvel-fan is. Fans die verankerd zijn in de franchise zijn misschien nog strenger in hun beoordelingen, en zeggen dat Sony zich weer op Spider-Man moet richten. Zal het publiek zich deze release tegen Kerstmis nog herinneren? Ik stem definitief nee.
“Kraven the Hunter”Beoordelingsscore: 2/5 – Onder het gemiddelde
Verrassend genoeg voel ik me gedwongen om een hogere score te geven dan de film misschien verdient, vooral vanwege hoeveel plezier ik onverwacht had met het kijken naar “Kraven the Hunter”. De film heeft een grillige kwaliteit die doet denken aan vaudeville, met handlangers die ook iconische personages zouden kunnen zijn, zoals Phil Mitchell, en een gevangenisscène met een personage dat de lofbetuigingen voor beste bijrol verdient, als je alleen naar de statistieken van Sony kijkt.
Deze film is leuk, campy en ik wil hem graag nog een keer meemaken! Voor iemand die met lage verwachtingen binnenkwam, overtrof de uitkomst wat ik redelijkerwijs had kunnen verwachten. Hulde aan Marvel voor het bieden van een verrassende pre-kerstvreugde.
“Kraven the Hunter” zal op 13 december in de bioscoop te zien zijn. Zorg er in de tussentijd voor dat je alles leest wat we weten over “Spider-Man 4,” samen met het laatste nieuws over Marvel’s Phase 6, “The Fantastic Four,” en “Thunderbolts.”
Gerelateerde artikelen:
James Gunn cast Hawk Tuah-actrice niet als hoofdpersonage in DC Universe
1:35
Austin Butler gecast als Patrick Bateman in American Psycho Adaptation
23:38
Yellowstone Seizoen 5 Finale Lengte Vergeleken Met Een Volledige Film
22:04
Geef een reactie