Mannen eindigend, uitgelegd

Hoogtepunten

De film ‘Men’ van Alex Garland is een horrorthriller die verdeeldheid zaait en een schokkend einde heeft, waarin zowel narratief als visueel de grenzen worden verlegd.
De film onderzoekt het thema van giftige mannelijkheid en seksisme, waarbij gebruik wordt gemaakt van lichaamshorror en expliciete symboliek om de boodschap over te brengen.
‘Men’ is een tot nadenken stemmende en intense ervaring die veel vragen onbeantwoord laat en kijkers ertoe aanzet om in discussie te gaan over de diepere betekenis ervan.

Alex Garland staat bekend om zijn complexe sciencefiction- en psychologische thrillers. Terwijl sommige van zijn films, zoals Ex Machina en Annihilation overwegend positieve reacties kregen, zorgde zijn horrorthriller Men uit 2022 op zijn zachtst gezegd voor verdeeldheid. Dit kwam vooral door het schokkende einde. Hoewel Garland geen onbekende is in het uitlokken van een reactie van het publiek, gaat Men tijdens het derde bedrijf een stap verder dan al zijn eerdere werk, zowel verhalend als visueel. De film geeft kijkers een ervaring om nooit te vergeten, en het sinistere en symbolische einde laat veel vragen onbeantwoord en open voor interpretatie.

Na het succes van Ex Machina, zijn regiedebuut, dat was gedistribueerd door A24, werkte Garland opnieuw samen met het bedrijf voor zijn derde film. Deze keer koos hij ervoor een verhaal te vertellen over giftige mannelijkheid en seksisme, en hoe deze geloofssystemen door de generaties heen worden doorgegeven. Hij doet dit door middel van lichaamshorror en door de vrijheid te nemen om zo expliciet, bloederig, symbolisch en beklijvend te zijn als het verhaal vereist. De Britse schrijver en regisseur begrijpt dat Men niet voor iedereen geschikt is, maar degenen die fan zijn van het genre zijn klaar voor een schokkende wending boordevol betekenis.

Waar gaat het over mannen?

Heren
Regisseur	Alex Garland
auteur	Alex Garland
Vorm	Jessie Buckley, Rory Kinnear
Genre	Horror, thriller
Gedistribueerd door	A24
Datum van publicatie	20 mei 2022
Looptijd	100 minuten
Theaterkassa	$ 11,2 miljoen

Men vertelt het verhaal van Harper Marlowe (Jessie Buckley), een vrouw die naar het Britse platteland reist na de dood van haar echtgenoot James, aan wie ze niet bepaald goede herinneringen heeft. Tijdens flashbacks wordt onthuld dat Harper van plan was van James te scheiden omdat hij emotioneel beledigend en manipulatief was, zelfs tot het punt waarop hij dreigde zelfmoord te plegen als ze hem verliet. Na een gevecht is Harper er getuige van dat James van een balkon op de bovenverdieping valt en doodgaat, schijnbaar door zelfmoord. Ze kan echter niet ontsnappen aan haar beklijvende herinneringen en schuldgevoelens.

Tijdens het eerste bedrijf van de film maakt Harper een wandeling door het bos en vindt een tunnel. Ze begint aan het einde richting het licht te lopen, maar dat lukt niet omdat een man de uitgang blokkeert. Terwijl de man haar achtervolgt, realiseert ze zich dat ze niet door de tunnel kan ontsnappen en een nieuw pad moet vinden. In plaats daarvan kiest ze ervoor een muur te beklimmen om bij hem weg te komen. Dit is waarschijnlijk een metafoor over het feit dat Harper niet in staat is om verder te komen na de dood van haar man en een nieuwe manier moet vinden om ermee om te gaan. Ze ziet een naakte man van een afstand griezelig naar haar staren, en later ontmoet ze hem buiten haar huis. Nadat hij probeert het huis binnen te komen, belt Harper de politie en wordt de man gearresteerd.

Iets dat het vermelden waard is, is dat, in een concept dat lijkt op films als Anomalisa , elk mannelijk personage in Men, behalve de echtgenoot van Harper, wordt gespeeld door Rory Kinnear. Van kind tot priester tot politieagent: al deze mannen vertegenwoordigen dezelfde giftige mannelijkheidsidealen en dragen deze sinds hun geboorte met zich mee. Voor Harper zijn ze allemaal even gevaarlijk. Zelfs Geoffrey, de eigenaar van het huis dat Harper huurt, die aanvankelijk excentriek maar goedbedoelend lijkt, blijkt later net zo agressief en gevaarlijk te zijn als iedere andere man. Garland legt dit uit tijdens een interview met de Los Angeles Times :

Ziet Harper alle mannen als hetzelfde, ook al zijn ze dat niet? Of beseft ze niet dat ze in feite allemaal hetzelfde zijn? Dat zijn totaal verschillende interpretaties, en de vraag wordt op geen enkele manier beantwoord door de film. Je zou deze film kunnen bekijken en zeggen dat het maar een spookverhaal is: deze jonge vrouw is bedroefd en gaat naar het platteland en wordt in wezen achtervolgd door de herinnering of de manifestatie van het verdriet en de woede van haar overleden echtgenoot. Het zou gewoon zo moeten kunnen functioneren als de mensen dat wilden.

Behalve dat het een horrorfilm is, is Men een geweldige door vrouwen geleide film over giftige mannelijkheid. De gebeurtenissen die in de film plaatsvinden, zijn niet bedoeld om letterlijk te worden opgevat, maar eerder als een reeks metaforen en symboliek, sommige een stuk minder subtiel dan andere, waardoor de grens tussen realiteit en fantasie voortdurend vervaagt.

Hoe eindigen mannen?

In het derde bedrijf van de film begonnen alle mannen die Harper was tegengekomen haar buiten het huis te terroriseren, met de bedoeling haar aan te vallen. Terwijl ze probeert weg te rennen, rent ze per ongeluk over Geoffrey heen, die haar agressief uit de auto dwingt en haar begint te achtervolgen. Ze probeert terug te keren naar het huis, en de film verandert in een vreemde en schokkende nachtmerrie van lichaamshorror. Tijdens de climax ontvouwt zich een geboorteketen en alle mannen, beginnend bij de naakte man, bevallen van een andere, terwijl Harper in stilte getuige is van de schokkende scène. De naakte man baart de jonge jongen, die vervolgens het leven schenkt aan de priester, vervolgens Geoffrey en ten slotte James. Harper, niet langer bang, en James praten kort, en hij beweert dat alles wat hij ooit wilde liefde was. Ze vindt dan Harper, die, zonder een woord te zeggen, naar haar lacht.

James is, hoewel hij de enige man is met een ander uiterlijk, verbonden met alle andere mannen, zoals blijkt tijdens zijn geboorte. De manier waarop James Harper behandelt tijdens de slotscène bevestigt verder dat zijn gedrag altijd infantiel en manipulatief is geweest, aangezien hij dezelfde is als te zien in de flashbacks, maar deze keer is hij net geboren. Er kan worden betoogd dat Mannen, hoewel het een door vrouwen geleid verhaal is , de nadruk legt op de daden en zonden van de mannen. Het meeste van wat het publiek over Harper te weten komt, houdt verband met haar gewelddadige huwelijk en het gevoel dat ze bang is voor de mannen. Hoewel men ziet dat ze zichzelf verdedigt en tegen hen vecht, verschuift het verhaal snel naar de climaxscène van de geboorteketen, waarbij weinig uitleg wordt gegeven over Harper’s persoonlijkheid en ontwikkeling.

Terwijl de film zelf boordevol symboliek en metaforen zit, bevestigt de slotscène dat de gebeurtenissen uit het derde bedrijf daadwerkelijk hebben plaatsgevonden. Omdat haar vriendin met de nasleep te maken krijgt, wordt expliciet duidelijk gemaakt dat Harper’s lichaamshorror-nachtmerrie zich niet alleen in haar hoofd afspeelde. Garland weigert mensen te vertellen hoe ze Men moeten interpreteren, maar hoopt dat wat zijn boodschap ook mag zijn, een debat op gang brengt over het belangrijkste lopende probleem. Garland vertelde de LA Times:

Voor zover mogelijk ga ik niet betrokken raken bij gepolariseerde hysterie”, zei hij. “Die gepolariseerde hysterie kan ervoor zorgen dat alle anderen hun mond houden omdat ze te bang zijn, en daar wil ik geen deel van uitmaken. We moeten allemaal attent zijn en voorzichtigheid betrachten als we met dit soort gevoeligheden in onderwerpen duiken. Maar dat mag je er niet van weerhouden een krachtig statement te maken.

Uiteindelijk maakt Men een gedurfde uitspraak over giftige mannelijkheid en het vervulde zeker Garlands doel om het publiek aan het denken te zetten en debatten op gang te brengen.