Ondanks dat het al meer dan een week geleden is dat Kohei Horikoshi’s mangaserie werd afgerond, worstelen fans van My Hero Academia nog steeds met het controversiële einde. Ondanks de hoop dat de commotie binnen zowel de fandom als de grotere animegemeenschap inmiddels zou zijn geluwd, is het helaas nog steeds niet opgelost.
Het einde van My Hero Academia heeft parallellen getrokken met de algehele reputatie van de serie vanwege zijn gemengde status. Hoewel sommigen vinden dat de conclusie van Horikoshi’s superheldenverhaal zowel negatieve als positieve elementen heeft, stelt het uiteindelijk teleur vanwege de slechte behandeling van protagonist Izuku “Deku”Midoriya.
Mijn gedachten over het einde van My Hero Academia: kernthema’s, Deku’s groei en het nakomen van beloften verkennen
Het einde van My Hero Academia benadrukt onmiskenbaar verschillende sterke punten, waarvan een van de meest significante het consistente thema is dat iedereen een held kan zijn. Dit wordt versterkt naarmate de manga vordert, waarbij een verschuiving in Deku’s verhaal wordt getoond van alleen focussen op zijn reis om de grootste held te worden, naar ook het tonen van de groei en ontwikkeling van zijn klasgenoten terwijl ze ernaar streven om zelf geweldige helden te worden.
De laatste zin van de manga, “Dit is het verhaal van hoe we tot in de eeuwigheid een helpende hand zullen blijven bieden”, laat op effectieve wijze Deku’s karakterontwikkeling zien en zijn veranderende interpretatie van wat het betekent om een held te zijn.
Dit punt wordt nog eens benadrukt door een moment waarop de cirkel rond is, wat benadrukt dat Deku een held is sinds het moment dat hij Bakugo redde, wat uiteindelijk de inspiratie vormde voor All Might.
Gedurende My Hero Academia leert Deku dat echt heldendom ligt in het bieden van een helpende hand aan degenen die het nodig hebben. Aanvankelijk geloofde hij dat het hebben van een Quirk noodzakelijk was om een held te zijn, maar aan het einde van de serie begrijpt hij dat het bieden van steun en assistentie is wat iemand echt heldhaftig maakt.
Uiteindelijk wordt het duidelijk dat hij tot het inzicht is gekomen dat zijn identiteit als held niet alleen wordt bepaald door zijn status als Pro Hero. Deze realisatie leidt ertoe dat hij de manier waarop hij zijn levensverhaal vertelt, verandert, wat de waardevolle les laat zien die hij heeft geleerd.
De betekenis van het vinden van heldendom in alledaagse taken is duidelijk in zijn carrièrekeuze als leraar, wat dit concept verder versterkt. Deze parallel dient ook als een weerspiegeling van All Might’s eigen reis. Ondanks dat ze begonnen als Quirkless-individuen met een sterk verlangen naar heldendom, worstelen ze allebei met het geloof dat ze een verschil kunnen maken in de maatschappij. Met de overname van All For One stijgen ze echter allebei op tot het symbool van vrede in hun respectievelijke tijdperken, waarbij ze het kwaad met succes verslaan en terugdringen.
In het einde van My Hero Academia wordt onthuld dat elk van hen een opvolger vindt. Voor Deku zijn zijn opvolgers zijn klasgenoten die succesvolle Pro Heroes worden. Ze geven de verantwoordelijkheid echter niet zomaar door aan de volgende generatie. In plaats daarvan kiezen ze ervoor om leraren te worden, hun opvolgers te begeleiden en te ondersteunen, terwijl ze ook de hierboven beschreven kwaliteiten van een held blijven belichamen.
Elk individu wordt voor zijn acties beloond met een support item, waardoor ze hun innerlijke heldendom kunnen herontdekken en hun status als Pro Hero kunnen behouden. Hoewel er misschien wat kleine verschillen zijn, blijft het overkoepelende verhaal van elk personage consistent.
Ondanks deze realisatie blijft het duidelijk dat beide individuen de ultieme gebruikers zijn van One For All. All Might gebruikte het om All For One bijna te verslaan, terwijl de laatste uiteindelijk het volledige potentieel van de Quirk ontketende en de taak voltooide.
Een van de meest significante momenten in de finale van My Hero Academia is de eerder genoemde afsluitende zin. Samen met de eerder genoemde optimistische implicaties, wordt dit nog eens benadrukt door de algehele schijnwerper op Klasse A.
De meesten van hen leveren een significante bijdrage aan de maatschappij, en zelfs degenen die niet worden uitgelicht, krijgen erkenning in de laatste spread. Yuga Aoyama en Hitoshi Shinso zijn voorbeelden van dit idee, omdat ze hun eigen uitdagingen hebben overwonnen om naast hun leeftijdsgenoten te staan.
My Hero Academia Einde: Een Kritiek op Deku en Andere Personages, en Onvolledige Concepten als Nadelen
Ondanks enkele positieve aspecten, zit de conclusie van de manga helaas vol met talloze problemen. Een prominent probleem is de realisatie dat Deku niet in staat is om een van zijn twee hoofddoelen te bereiken. De eerste is om een Quirk te bezitten, die hij uiteindelijk opoffert in een laatste poging om Tomura Shigaraki te redden – zijn tweede doel.
Ondanks het brengen van een groot offer, laat Horikoshi Deku nog steeds falen, tot grote frustratie van lezers. Hoewel deze uitkomst acceptabel had kunnen zijn als er een sterke rechtvaardiging was, schiet het uiteindelijk tekort omdat de gewenste conclusie via beide scenario’s had kunnen worden bereikt.
Hoewel er een mogelijke rechtvaardiging is voor beide opofferingen, ondersteunt de manier waarop het einde van My Hero Academia de thema’s van de serie met diepgang en complexiteit behandelt dit niet.
Met Shigaraki in het einde, maakt Horikoshi gebruik van een Star Wars Force Ghost-achtige verschijning in het hiernamaals, wat gezien kan worden als een knipoog naar zijn bewondering voor George Lucas’ filmfranchise. Deze toevoeging van Shigaraki’s post-mortem verschijning voegt echter alleen maar verwarring toe aan de verhaallijn.
De dubbelzinnigheid rondom Shigaraki’s verschijning in het einde van My Hero Academia dient als een goed voorbeeld van dit concept. Er rijzen vragen over of Shigaraki een Vestige is en hoe Deku hem kan zien als One For All is uitgeschakeld. Dit roept verdere twijfels op over de mogelijkheid dat de Quirk terugkeert en of Deku hallucinaties ervaart.
Ondanks de mogelijkheid dat het een hallucinatie is, is het niet logisch om Shigaraki te doden om hem vervolgens terug te brengen voor een korte verschijning waarin hij zich niet kan ontwikkelen als personage, in tegenstelling tot Toya Todoroki, Lady Nagant en anderen die de kans kregen om dat te doen. Als Shigaraki geen Vestige is en Deku niet hallucineert, zou dat de meest teleurstellende uitkomst zijn, omdat het zou suggereren dat Shigaraki slechts een geest is. Dit benadrukt nog eens het gebrek aan vooruitwijzingen voor zo’n wending in de hele serie tot nu toe.
Hoewel het misschien een klein detail lijkt, is het belangrijk om de overhaaste opname van referenties aan te pakken zonder de mogelijke gevolgen en impact op gebeurtenissen uit het verleden goed te overwegen. Deze overhaaste aanpak benadrukt alleen de grote gebreken in het einde van My Hero Academia, wat een potentieel risico vormt voor Deku zelf.
Het einde van de serie presenteert een bijzonder verwarrende en zinloze verklaring van Deku over zijn onvermogen om tijd door te brengen met zijn vrienden vanwege hun drukke carrières. Deze zin dient uiteindelijk geen enkel doel en zorgt alleen maar voor verwarring bij fans, zowel tijdens het spoilerproces als bij de officiële release. In feite neemt het af van de ontwikkeling van andere Class A-studenten, zoals blijkt uit de enige zin die Hawks in hoofdstuk 430 uitspreekt.
Hawks’ verklaring bevestigt in essentie dat de toekomst die hij voor ogen had, waarin Pro Heroes meer vrije tijd hebben, aan het einde van My Hero Academia inderdaad werkelijkheid is geworden. Maar als dit waar is, waarom hebben de leerlingen van Klasse A dan moeite om zich aan te passen aan Deku’s veeleisende schema als leraar?
Ondanks dat de leerlingen van klas A in het laatste deel van de serie een simpele aardverschuiving moesten verwerken, kan worden afgeleid dat ze simpelweg geen prioriteit geven aan het maken van tijd voor de protagonist. Dit ondermijnt alleen maar hun karakteriseringen als geheel. Bovendien draagt het feit dat ze Pro Heroes zijn in een wereld waar vrije tijd beschikbaar is alleen maar bij aan de verwarring en het gebrek aan noodzaak voor hun betrokkenheid.
Een aspect dat verbeterd had kunnen worden in het einde van My Hero Academia is een diepere verkenning van de rollen die deuteragonist Katsuki Bakugo en tritagonist Shoto Todoroki speelden. Het zou nuttig zijn geweest om inzicht te krijgen in hun individuele prestaties en ervaringen die leidden tot hun indrukwekkende prestaties als Pro Heroes in dit nieuwe tijdperk.
Verder is het vermeldenswaard dat het laatste hoofdstuk van de serie niet genoeg aandacht besteedde aan de twee leden van het centrale trio. Hoewel Shoto wel een speciaal hoofdstuk had dat de verhaallijn van zijn familie onderzocht, is zijn beperkte aanwezigheid en gebrek aan vermelding in het afsluitende nummer van de serie zorgelijk gezien zijn positie binnen de groep.
Bakugo wordt ook beïnvloed door dit probleem, aangezien hij slechts een derde van de focus krijgt in de epiloog, die gedeeld wordt met All Might en Deku. Dit benadrukt de teleurstelling in hoe hun reizen worden afgerond, vooral omdat ze de deuteragonist en tritagonist van het verhaal zijn. Een positief aspect is echter dat Deku’s einde in My Hero Academia ook niet bepaald het beste is.
Ondanks het gebrek aan follow-through voor verhaallijnen en karakterstatussen in de serie, blijft de impliciete relatie tussen Deku en Ochako Uraraka onopgelost. Hoewel het niet noodzakelijk is dat het schip wordt bevestigd, zou het net zo eenvoudig zijn geweest voor Horikoshi om deze bevestiging in het verhaal op te nemen in plaats van het volledig te vermijden.
Ondanks de bevestiging in het einde van My Hero Academia dat Deku nooit de 100% kracht van One For All zal bereiken zoals All Might deed, is er nog steeds de verlaten plotlijn van deze mogelijkheid. Horikoshi kan wat clementie krijgen voor de richting die hij voor de serie koos en Deku’s gebruik van de Quirk halverwege. De onopgeloste plotlijn blijft echter bestaan en moet worden erkend.
Ondanks de belofte van maker Horikoshi om hem tegen het einde te laten verschijnen, waren fans uiteindelijk teleurgesteld dat ze nooit de kans kregen om Deku’s vader, Hisashi Midoriya, te ontmoeten of te zien. Hoewel het misschien onbelangrijk lijkt, werd deze verlaten verhaallijn met spanning verwacht door fans en het gebrek aan oplossing was een teleurstelling voor velen.
Helaas hebben zelfs de positieve kanten van het einde van My Hero Academia hun nadelen. Het belangrijkste nadeel is Deku’s inspiratiebron om leraar te worden, die niet van All Might of Shota Aizawa kwam, maar van Mawata Fuwa’s verschijning en woorden in de epiloog.
Ondanks de nadruk op Aizawa als bron van deze onthulling, is de manier waarop Deku dit via Fuwa besefte slecht uitgevoerd. Hoewel het Horikoshi’s bedoeling kan zijn geweest om te voorkomen dat All Might of Aizawa het rechtstreeks aan Deku zouden uitleggen, zou het gebruik van Eri een effectief alternatief zijn geweest.
Ondanks dat Aizawa de functionaliteit van zijn Quirk verloor en met pensioen was, kon hij nog steeds voor haar zorgen en één van haar helden worden.
Ondanks het feit dat iedereen een held kan zijn, lijken Deku’s acties tijdens de acht jaar durende time-skip in het My Hero Academia-einde deze overtuiging tegen te spreken. Dit is duidelijk te zien aan zijn gebrek aan inspanning om zijn Pro Hero-status te behouden nadat hij zijn Quirk verloor.
Fans konden begrijpen dat hij niet aan trainingen, vechtsporten of andere activiteiten deed die erop gericht waren zijn reflexen en reactievermogen te verbeteren. Dit zijn allemaal dingen die nodig zijn om een Pro Hero te worden.
Ondanks dat hij volledig van zijn Quirk is beroofd, dient Mirio Togata’s gevecht tegen Overhaul tijdens hun schermutseling in de serie als een belangrijke illustratie van dit concept. Ondanks dat hij geen ondersteunende items had, was hij in staat om zijn eigen mannetje te staan tegen een van de meest formidabele schurken en hun Quirks gedurende meerdere minuten, wat de nadruk op dit thema in de hele serie benadrukt.
Ondanks dat Overhaul een eigenaardige slechterik was, moest hij uiteindelijk zijn toevlucht nemen tot bedrieglijke tactieken om Mirio te verslaan. Daarmee werd duidelijk dat Mirio een geduchte tegenstander is.
Ondanks dat hij zijn paralysis Quirk niet gebruikte om ze bij te houden, was Hero Killer Stain nog steeds in staat om Tenya Iida en een 20% Full Cowling Deku tegelijkertijd af te houden, wat zijn indrukwekkende vaardigheden liet zien. Als Stain dit niveau van kracht, uithoudingsvermogen en reflexen kon bereiken door training, dan is er geen reden waarom Deku dat niet zou kunnen.
Ondanks dat Knuckleduster, een hoofdpersonage in de Vigilantes-spin-off, geen Quirk heeft, verslaat hij schurken met Quirk met gemak, wat dit punt nog maar eens bewijst.
Recensie: Deku’s lijden in het nieuwste hoofdstuk van My Hero Academia
Ondanks dat sommige aspecten van het einde Deku’s persoonlijke groei laten zien, zijn er ook aanwijzingen dat Horikoshi’s aanpak van de conclusie voor My Hero Academia tekortschoot en resulteerde in Deku’s slechte behandeling. Deze elementen suggereren dat Deku diep van binnen nog steeds twijfels koestert over zijn potentieel om echt een held te worden.
Zijn terughoudendheid om het ondersteuningsartikelgeschenk van All Might in hoofdstuk 430 te accepteren, versterkt dit idee, maar spreekt ook het idee van groei tegen.
Ondanks dat hij omringd is door mensen die bewijzen dat hij op gewone manieren een echte held kan zijn, blijft Deku inspiratie zoeken bij twijfelachtige bronnen. Deze besluiteloosheid verzwakt het idee dat hij zowel One For All als Shigaraki moest verliezen voor de finale van de serie. Uiteindelijk leerde Deku niets van het opofferen van zijn Quirk en droom en resulteerde het niet in tastbaar succes of beloning.
Ondanks de opname van bepaalde verhaallijnen in het einde van My Hero Academia, is het duidelijk dat ze niet grondig zijn uitgedacht of gepland. Dit draagt alleen maar bij aan de bestaande problemen. De vermelding van de protagonist die zijn vrienden niet ziet en de verschijning van de “Shigaraki Force Ghost”, zoals het kan worden omschreven, benadrukken dit feit alleen maar. Deze elementen creëren ofwel meer complicaties of hinten naar onopgeloste verhaallijnen die niet adequaat zijn aangepakt.
Hoewel er lichtpuntjes zijn die de overkoepelende boodschap en thema’s van de serie succesvol verbinden met Deku’s reis, resulteert het gebrek aan follow-through van zijn doelen, relatie met Uraraka en afwezige vader uiteindelijk in een einde van zijn verhaal dat niet helemaal bevredigend is. Het is duidelijk dat Horikoshi geen duidelijke en specifieke visie had voor de conclusie van zijn manga als geheel, en met name voor Deku’s verhaal.
Laatste gedachten over Deku’s verhaal: een recensie van het einde van My Hero Academia
Gedurende de 10 jaar durende serialisatie kreeg Horikoshi’s mangaserie te maken met een van de grootste kritiekpunten: dat het een mix was van ongeorganiseerde ideeën. Hoewel er ongetwijfeld een aantal uitstekende concepten waren, waren er ook een aantal niet zo geweldige. De verkenning van een aantal positieve punten was bevredigend, terwijl het gebrek aan verkenning van andere punten frustrerend was.
Op dezelfde manier kan het einde van My Hero Academia worden gezien als een representatie van de hele serie. Elk plotpunt in hoofdstuk 430 heeft het potentieel om geweldig te zijn, waarbij sommige kleine aanpassingen nodig hebben terwijl andere grote veranderingen vereisen. Echter, ondanks dit potentieel, eindigt Deku’s verhaal uiteindelijk op een teleurstellende en frustrerende manier, wat de gevoelens weerspiegelt ten opzichte van Horikoshi’s populaire manga en zijn plaats in het shonen genre.
- 10 dingen die het einde van My Hero Academia beter had kunnen doen
- Het laatste hoofdstuk van My Hero Academia had goede redenen om een ander koppel canon te maken, maar Deku en Uraraka niet
- Het einde van My Hero Academia verandert Deku in het echte symbool van vrede, zelfs zonder OFA
- De ode van de maker van One Piece aan het einde van My Hero Academia brengt een grappig detail aan het licht
- Waarom Shigaraki’s dood het einde van My Hero Academia verpest, uitgelegd
Geef een reactie