Het bijgewerkte spelershandboek biedt verduidelijking en aanpassingen aan een hoogwaardige tovenaarsspreuk die vaak tot onenigheid onder D&D-spelers leidde.
Het Player’s Handbook (2024) markeert het begin van een nieuw tijdperk voor Dungeons & Dragons, aangezien het de eerste is van drie bijgewerkte kernregelboeken die in februari 2025 worden uitgebracht.
De nieuwe PHB blijft volledig geïntegreerd met alle huidige Fifth Edition-materialen en is er ook compatibel mee. Het introduceert echter talloze wijzigingen aan elementen zoals klassen en spreuken.
Opvallend is dat de spreuk Simulacrum, die beschikbaar is voor tovenaars van het zevende niveau, zodanig is aangepast dat de kracht ervan aanzienlijk is afgenomen.
Ondanks de nieuwe regels blijft de primaire functie van Simulacrum onveranderd. Door een wezen en een hoop ijs of sneeuw aan te raken, kan de gebruiker nog steeds een welwillende kloon van een Beast of Humanoid genereren. Dit duplicaat bezit dezelfde statistieken en mogelijkheden als het origineel, behalve met een verminderde HP en het onvermogen om levels te winnen of spell slots en class abilities terug te krijgen door middel van rests.
Ondanks de subtiliteit bevat het Player’s Handbook (2024) een cruciale wijziging die de bruikbaarheid van de spreuk aanzienlijk beïnvloedt: Simulacrums kunnen nu geen Simulacrum meer uitspreken.
Deze recente toevoeging aan de regels pakt een maas in de wet aan waardoor spelers een onbeperkt aantal duplicaten konden genereren. Ondanks het genoemde effect van de spreuk om alle eerdere duplicaten onmiddellijk te vernietigen wanneer deze opnieuw wordt uitgesproken, stonden de vorige regels omzeiling toe door het gebruik van een simulacrum.
D&D-enthousiastelingen hebben vaak gedebatteerd over de verschillende manieren waarop deze spreuk kan worden gebruikt en uitgebuit. Een gebruiker op D&D Beyond gaf als commentaar: “Als je toevallig op een besneeuwde locatie bent, zijn de mogelijkheden eindeloos! Met genoeg middelen zou je zelfs een Tarrasque kunnen creëren!”
Sommige spelers van Baldur’s Gate 3 hebben ook de overweldigende kracht van Simulacrum erkend, wat heeft geleid tot speculaties dat de mogelijkheden ervan een rol hebben gespeeld bij de levellimiet van het spel.
Ondanks de kostbare componenten (grote hoeveelheden sneeuw of ijs en een gepoederde robijn ter waarde van ten minste 1.500 goud, die wordt verbruikt tijdens het 12 uur durende castingproces), is de spreuk nog steeds enigszins in balans. Het is echter onwaarschijnlijk dat de ontwikkelaars van plan waren om het te gebruiken om een oneindig aantal duplicaten te creëren.
Tijdens de discussie over de herziening van de regels gaven de ontwerpers van D&D aan dat het doel van veel van de wijzigingen is om de bestaande regels te verduidelijken, met name op gebieden waarvan bekend was dat ze verwarring creëerden of de balans van het spel beïnvloedden.
Hoewel het teleurstellend kan zijn voor tovenaars die legers van duplicaten wilden creëren, is het redelijk om simulacrums te verbieden de spreuk uit te spreken die hen tot bestaan bracht, gezien de implicaties.
Geef een reactie