Op 7 oktober verscheen er een nieuwe video over Park Seo-joon op het YouTube-kanaal van Sung Si-kyung.
Tijdens de video deelde Park Seo-joon inzichten in het begin van zijn acteercarrière. Hij onthulde: “Ik begon met acteren toen ik een eerstejaars middelbare scholier was. In het begin waren mijn ouders ertegen, vooral mijn vader, die fel tegen mijn beslissing was. Als acteur moet ik sociaal betrokken zijn, wat me motiveerde om me meer open te stellen. Ik was vroeger nogal verlegen en timide in mijn jeugd.”
Toen hij werd gevraagd naar zijn keuze om te gaan acteren, merkte Park Seo-joon op: “Toen ik nog op de middelbare school zat, en dan met name in de derde klas, verachtte ik die verlegen kant van mezelf. Ik voelde me dom dat ik niet in staat was om mijn mond open te doen.”
Sung Si-kyung onderbrak haar: “Je moet wel eens gepest zijn of over het hoofd gezien zijn door je klasgenoten.” Park Seo-joon gaf als reactie toe: “Ik heb wel eens te maken gehad met pesten op de basisschool en ben een gereserveerd persoon gebleven tijdens de middelbare school.”
Sung Si-kyung voelde met hen mee en vertelde over zijn eigen geschiedenis met pesten op de basisschool. “Tegenwoordig zijn er talloze discussies over pesten. Ik denk dat dit de eerste keer is dat ik dit deel – mijn ervaring van de eerste tot en met de vierde klas voelde als de hel. Deze ervaring heeft in mij een sterke afkeer van geweld en conflicten gewekt. Ik ben dankbaar dat ik nooit heb teruggeslagen, want ik kan me nog goed herinneren hoe vreselijk het voelde om aan de ontvangende kant van zo’n behandeling te staan. Degenen die pestten waren vaak zelf onschuldig, maar net zo wreed,” legde hij uit.
Park Seo-joon reflecteerde: “Uiteindelijk komt het neer op eigenwaarde en zelfvertrouwen. Destijds had ik zeker een gebrek aan zelfvertrouwen en voelde ik me vaak waardeloos. Maar toen ik aan mijn acteercarrière begon, bouwde ik geleidelijk aan mijn eigenwaarde op. Deze ervaring stelde me in staat om mezelf uit te drukken en mijn passies voor het eerst na te jagen, wat mijn vastberadenheid aanwakkerde.”
Bron: OSEN
Geef een reactie