De meeste videogameaanpassingen kiezen ervoor om de hoofdpersonages in de game te gebruiken en volgen in veel gevallen het verhaal van de videogame van zeer dichtbij. Dit kan gedaan worden met verschillende mate van trouw. De Super Mario Bros Movie maakt bijvoorbeeld gebruik van de personages en werelden die aanwezig zijn in de Super Mario-serie, maar speelt zich duidelijk af in een andere continuïteit.
De anime Pokémon pakte het anders aan, namelijk als het om de hoofdpersoon ging. Het vervangen van Red door Ash was geen slechte beslissing, en dat gold ook voor veel van de karakterveranderingen in de anime. Bij het aanpassen van de videogame aan een anime kregen een paar personages echter vreemde interpretaties. Eén van hen was zuster Joy.
Toen Pokemon van videogame naar anime ging
Toen Pokémon werd aangepast tot een anime, creëerde de show een origineel personage dat als hoofdrolspeler kon dienen. Op het eerste gezicht was dit geen slechte beslissing. De spelerspersonages in Pokémon dienen minder als personages met persoonlijkheden en motivaties, en meer als lege avatars waarop de speler zichzelf kan projecteren. Er kan ook worden beweerd dat de belangrijkste karakters in Pokémon niet de menselijke karakters zijn, maar de Pokémon zelf, die uiteraard worden overgebracht.
Kortom, de keuze om Rood te vervangen door Ash was geen slechte beslissing. Het zette echter schijnbaar de sluizen open voor het wijzigen van details uit het bronmateriaal zoals passend werd geacht. De meest relevante wijzigingen waren die welke zijn aangebracht aan verschillende in-game personages. In het eerste seizoen kregen Brock en Misty de prominente rol als vrienden en reisgenoten van Ash, terwijl ze in de game in hun sportscholen blijven nadat ze verslagen zijn. Team Rocket wordt uitgebreid tot een wereldreizende bedreiging in plaats van zich vooral te beperken tot Kanto. De anime voegt de originele personages Jessie en James toe om als terugkerende schurken te dienen. Veel vreemder dan al deze en de meest bizarre interpretatie in de show is echter de anime-aanpassing van Nurse Joy.
Waarom anime-verpleegster Joy bizar is
In de Pokémon-videogameserie delen personages met dezelfde rol sprites en modellen. Dit is vooral van toepassing op de trainerklassen die in-game trainers hebben. Elke Hiker heeft een identieke sprite, net als elke Ace Trainer, net als elke Youngster. Dit geldt ook voor bepaalde karakterklassen die een functie vervullen in de bovenwereld, waarbij deze figuren ook één ontwerp over het geheel delen. Dit omvat PokéMart-medewerkers, kwade teamgrunts en natuurlijk Pokémon Center-verpleegsters.
Kortom, als er één rol is die meerdere personages in een regio vervullen, zullen die personages allemaal dezelfde sprite delen. In de canon mag elk van deze mensen er echter niet letterlijk identiek uitzien. Het is een gameontwerpbeslissing die is genomen om tijd te besparen. Elke motorrijder of strijdmeisje een unieke sprite geven zou een enorme onderneming zijn, om nog maar te zwijgen van een onnodige onderneming. Spelers kijken naar deze sprites en begrijpen de functie die ze vervullen. Het is niet de bedoeling dat elke Pokémon Center-verpleegster die dezelfde sprite deelt er identiek uitziet; hun uiterlijk is voor spelers een gemakkelijke manier om de rol van dat personage onmiddellijk te begrijpen.
Desondanks werd bij het maken van de Pokémon-anime, om een onbegrijpelijke reden, besloten dat Pokémon-verpleegsters hieraan hulde zouden brengen traditie van identieke sprites. De verpleegster van het Pokémon Center werd vertaald in het nieuwe personage, Nurse Joy. Ondanks wat haar naam doet vermoeden, is ze geen enkel personage. Net zoals elk Pokémon Center in de games een identieke Pokémon-verpleegster zal hebben, wordt elk Pokémon Center in de anime bestuurd door een identiek uitziende Nurse Joy.
Joy is hier eigenlijk de achternaam, aangezien alle Nurse Joys familie van elkaar zijn. Elke vrouw die in dit gezin wordt geboren, ziet en klinkt identiek aan alle anderen. Deze vreugden delen ook allemaal dezelfde fundamentele persoonlijkheidskenmerken: ze zijn goedhartig en toegewijd aan het helpen van anderen. Elke vrouw in deze stamboom besluit blijkbaar Pokémon-verpleegster te worden, en als gevolg daarvan is hun aanwezigheid in de hele Pokémon-wereld bekend. Elke verpleegster Joy draagt een verschillend gekleurd kruis op hun hoed om aan te geven waar ze werken. Desondanks kan niemand, behalve de meisjesgekke Brock en de Joys zelf, deze verpleegsters van elkaar onderscheiden.
Dit was, op zijn zachtst gezegd, een vreemde creatieve beslissing. Het is een van die stukjes kennis die niet van dichtbij kunnen worden onderzocht zonder dat het het eigenlijke punt van de show inhaalt. Waarom is elke zuster Joy precies biologisch identiek? Je moet je afvragen waarom de genen van geen van de vaders van Nurse Joys het wonnen op het biologische slagveld.
Wat de verklaring ook mag zijn, het kwam meer dan eens voor, omdat de Pokémon-anime een nieuwe familie van vrijwel identieke leden creëerde. Deze keer was het met agent Jenny, een gezin van identieke dames, die allemaal politieagenten werden. zo’n bizar fenomeen een keer in de show stoppen is één ding, maar het idee dat het regelmatig gebeurt, maakt de Pokémon tot een heel vreemde plek.
Natuurlijk doet dit allemaal er niet echt toe. Er was waarschijnlijk geen bedoelde verklaring voor waarom verpleegster Joy zo is, geen duister geheim dat fans kunnen ontdekken. In werkelijkheid was deze vreemde, griezelige kijk op Nurse Joy waarschijnlijk niets meer dan een dwaze verwijzing naar het gebruik van identieke sprites in het spel. Het is een beetje vreemd om je voor te stellen dat een kindertekenfilm achter de schermen een soort demonisch Joy-kloneringsschema bevat. Toch is er niets leuker dan over de media nadenken, en verpleegster Joy biedt voldoende materiaal om over te theoretiseren.
Geef een reactie