De vijfde hoorzitting over de bevestiging van het niet-bestaan van de schuldzaak die Hook Entertainment tegen Lee Seung-gi had aangespannen, werd gehouden op de 19e in de 20e Civil Division van de Seoul Central District Court. Vertegenwoordigers van de juridische teams van beide partijen waren aanwezig bij de hoorzitting.
De rechtbank verduidelijkte dat het noodzakelijk was om de geldigheid van de schikkingsinformatie in de voorbereidende documenten te bevestigen. Verder benadrukte het het belang van het verifiëren van de oorspronkelijke schikkingsinformatie, wat de centrale kwestie is van deze rechtszaak, om de claims van beide partijen te beoordelen.
De advocaat van Lee Seung-gi reageerde hierop door te stellen: “Volgens objectieve gegevens is Hooks kant de enige partij die over de benodigde informatie beschikt.” De advocaat ging ook in op Hooks bewering dat alle gegevens die dateren van vóór een specifieke datum, de verjaringstermijn overschreden en daarom niet bewaard waren, en legde uit: “Ze hebben niet voldoende rechtvaardiging gegeven voor hun falen om de gegevens te bewaren. We zullen bewijs leveren ter ondersteuning van onze argumenten met behulp van de fundamentele gegevens waarover we beschikken.”
De vertegenwoordigers van Lee Seung-gi betoogden ook dat de afwikkeling van concertinkomsten niet correct was afgehandeld. Ze verklaarden: “Volgens de voorwaarden van het contract moet de verdeling van concertinkomsten en -uitgaven worden gedaan in overeenstemming met de overeengekomen verhouding. Hook heeft echter geen ondersteunende documenten verstrekt voor de bedragen die ze claimden en heeft de vermelde kosten niet correct uitgesplitst.”
In antwoord hierop betoogden Hooks vertegenwoordigers dat de concertschikkingen een aparte zaak waren. De rechtbank merkte op dat Hook ogenschijnlijk 80 miljoen won had verstrekt zonder enige winst te delen, wat impliceerde dat Lee Seung-gi’s team naar de juiste informatie moest informeren.
Volgens het team van Lee Seung-gi waren de schikkingsdocumenten die ze ontvingen het resultaat van Hooks bedrog en werden ze gegeven door een staflid dat verantwoordelijk was voor de boekhouding bij Hook nadat het meningsverschil begon. Ze beweerden ook dat Hook geen documenten had ingediend met betrekking tot muziekroyalty’s.
In november 2022 diende Lee Seung-gi een certificaat van inhoud in bij Hook, waarin hij verklaarde dat hij de afgelopen 18 jaar geen betaling had ontvangen voor muziekgebruikskosten. Hij eiste dat de onbetaalde inkomsten zouden worden verrekend. In december 2022 betaalde Hook Lee Seung-gi 5,4 miljard won voor de onbetaalde schikking en de vertraagde rente. Lee Seung-gi weigerde echter de betaling te accepteren en besloot de zaak voor de rechter te brengen.
Volgens Hook, de eiser in de rechtszaak, beweren ze dat ze Lee Seung-gi 900 miljoen won meer hebben betaald dan nodig was voor zijn reclameactiviteiten en vragen ze nu om terugbetaling. In eerste instantie eiste Hook een verklaring waarin stond dat ze Lee Seung-gi geen geld schuldig waren, maar later hebben ze hun eis herzien. Lee Seung-gi beweert daarentegen dat Hook hem in werkelijkheid nog eens 3 miljard won schuldig is.
Tijdens de tweede hoorzitting was Lee Seung-gi aanwezig en las persoonlijk een petitie voor, waarin hij zijn emotionele leed onthulde over het gebrek aan behoorlijke compensatie voor zijn muziekroyalty’s gedurende bijna twintig jaar. Hij verwees ook naar kwetsende opmerkingen van de CEO van Hook, Kwon Jin-young, en benadrukte zijn vastberadenheid om te voorkomen dat soortgelijke onrechtvaardigheden in de toekomst andere artiesten zouden overkomen.
Hook gaf toe dat hij zich niet hield aan de Popular Culture and Arts Industry Development Act, die in 2014 werd opgesteld en aparte boekhoudkundige gegevens voor elke artiest vereist. De rechtbank heeft Hook verzocht om alle schikkingsgegevens met betrekking tot Lee Seung-gi vanaf 2004 in een USB te verstrekken aan zowel de vertegenwoordigers van Lee Seung-gi als de rechtbank.
De kant van Lee Seung-gi drong aan het einde van de hoorzitting aan op een snelle oplossing op grond van het feit dat het geschil al 20 jaar duurde. De rechtbank benadrukte de noodzaak van de originele schikkingsdocumenten en stelde dat de kant van Lee Seung-gi bewijs moest leveren ter ondersteuning van hun schikkingen.
Geef een reactie