
Een nieuw wetsvoorstel in Texas, bekend als Senate Bill 20, heeft unanieme steun gekregen van senatoren. Als dit wetsvoorstel wordt aangenomen, is het de bedoeling om het bezit van materiaal waarop minderjarigen op een manier worden afgebeeld die als “obsceen” wordt beschouwd, strafbaar te stellen, met een specifieke focus op content die is gegenereerd via kunstmatige intelligentie.
Het wetsvoorstel omvat expliciet verschillende vormen van media, waaronder ‘cartoon of animatie’, wat zorgen oproept over de mogelijke impact op geliefde anime, manga en videogames. Aangezien veel van deze populaire vormen van entertainment vaak personages van middelbare schoolleeftijd afbeelden, is er een verhoogd risico dat geliefde series onder de loep worden genomen.
Juridische implicaties voor populaire media onder Senaatswet 20
Senaatswet 20 wil Hoofdstuk 43 van het wetboek van strafrecht van Texas wijzigen. Het kerndeel van de wetgeving schetst dat:
Iemand begaat een misdrijf als hij willens en wetens obsceen visueel materiaal bezit, zich toegang verschaft met de intentie om het te bekijken, of promoot dat een afbeelding bevat die lijkt op een kind jonger dan 18 jaar dat zich bezighoudt met activiteiten zoals beschreven in artikel 43.21(a)(1)(B), ongeacht of de afbeelding een afbeelding is van een echt kind, een tekenfilm of animatie, of een afbeelding die is gemaakt met behulp van een toepassing voor kunstmatige intelligentie of andere computersoftware.
Sectie 43.21(a)(1)(B) biedt een kader voor het bepalen van wat als obsceen wordt beschouwd, maar de taal ervan is enigszins subjectief, wat leidt tot een scala aan interpretaties. De drempel voor het definiëren van “obsceen” materiaal richt zich op de vraag of de inhoud geen serieuze literaire, artistieke, politieke of wetenschappelijke waarde heeft.

De toepassing van dit wetsvoorstel creëert grijze gebieden, met name bij franchises als Persona. Deze serie, die bekendstaat om zijn boeiende verhalen, bevat thema’s van seksuele uitbuiting van minderjarigen en bevat mechanismen met romantische relaties waarbij veel personages jonger zijn dan 18. Zelfs zonder expliciete content zou de aanwezigheid van datingelementen het bezit van dergelijke games tot een misdrijf kunnen maken onder de voorgestelde wet.
Veel andere anime- en mangaseries doorkruisen deze interpretatieve grenzen op vergelijkbare wijze. Populaire titels als Kill la Kill, Gurren Lagann, de Monogatari-serie en Bleach beelden vaak personages van middelbare schoolleeftijd af in contexten die als seksueel kunnen worden opgevat, waardoor ze in gevaar komen onder de nieuwe wetgeving.

Bleach staat bijvoorbeeld bekend om de seksualisering van tienermeisjes, met name in de eerste delen, terwijl Gurren Lagann Yoko Littner prominent laat zien als een 14-jarig personage afgebeeld in schaars geklede kleding. De Monogatari-serie gaat nog een stap verder en presenteert een 1000 jaar oud vampierpersonage als kind in zowel de light novels als de anime-adaptatie, waarbij minderjarigen vaak op een controversiële manier worden benaderd.

Vanwege de aard van deze afbeeldingen, zal media binnen de grenzen van Senate Bill 20 waarschijnlijk te maken krijgen met een aanzienlijke controle. Hoewel de unanieme goedkeuring van dit wetsvoorstel door de senatoren van Texas een grotere kans aangeeft dat het wet wordt, moet het nog door verdere wetgevende processen navigeren.
Naarmate het politieke landschap verandert, is het voor consumenten en makers van anime en manga van cruciaal belang om op de hoogte te blijven van wetswijzigingen die de manier waarop deze geliefde verhalen worden geproduceerd en geconsumeerd, fundamenteel kunnen veranderen.
Geef een reactie