Eli Roth beschikt over een gevarieerde filmografie met een paar eindeloos meeslepende inzendingen. Met Thanksgiving keert hij terug naar zijn roots door eindelijk zijn Grindhouse-trailer uit 2007 uit te werken tot een speelfilm. De marketing van de film verbergt niets, inclusief het bederven van enkele van de beste moorden. Dit is precies wat de duistere, hilarische, gorefest-fans van ons gewend zijn.
Quentin Tarantino en Robert Rodriguez’s Grindhouse bevatten fictieve trailers tussen de segmenten. Robert Rodriguez creëerde Machete voor deze taak en paste een script aan dat hij tien jaar eerder had geschreven. Nadat ze het idee hadden gepitcht, creëerden filmmakers als Edgar Wright, Rob Zombie en Eli Roth nieuwe inzendingen. Roths Thanksgiving is de derde nepadvertentie die werkelijkheid wordt. Machete en Machete Kills verkenden feilloos het Mexploitation-concept dat Rodriguez zich voorstelde. Hobo with a Shotgun van Jason Eisner is een bombastische actie-blockbuster met schokkend aangrijpende dialogen. Roths aanbod had minder indrukwekkende doelen, maar bereikte ze met zelfvertrouwen.
Thanksgiving is een parodie op en een voorbeeld van de op feestdagen gerichte slasher- films die in de jaren zeventig en tachtig gemeengoed werden. Halloween van John Carpenter lijkt het voorbeeld van jou, maar de kwaliteit maakt het een uitschieter. Zwarte Kerst, Stille Nacht, Dodelijke Nacht en Aprilgrap zijn betere voorbeelden. Ze nemen de attributen van een beroemd evenement en wikkelen ze om een gemaskerde moordenaar. Roth speelde de absurditeit van het concept uit door het te koppelen aan een feestdag die het meest herinnerd wordt vanwege te veel eten en voetbal kijken. De functie introduceert een plot, maar de hoofdtrekking is hetzelfde. Dit is een slasher-film waarin de antagonist zich kleedt als een pelgrim en eetgerei gebruikt om zijn krijsende prooi te doden. De feature-length upgrade voegt een meeslepend achtergrondverhaal en een leuk whodunnit-element toe aan de vakantie.
Thanksgiving vindt plaats in Plymouth, Massachusetts, een stad ongeveer 80 kilometer verwijderd van waar Roth en scenarioschrijver Jeff Rendell opgroeiden. Op een noodlottige vakantieavond besluiten een hebzuchtige winkeleigenaar en zijn verwaande vrouw hun naastgelegen Walmart-zaak open te laten om klanten te trekken. De drukte op Black Friday begint uren eerder, waardoor talloze boze shoppers achter barricades worden gestopt terwijl ze scherp geprijsde goederen eisen. De dochter van de eigenaar, Jessica, sluipt een paar vrienden de winkel binnen via een verborgen ingang. De woedende consumenten zien een paar tieners binnen en vallen aan, waardoor een stormloop ontstaat waarbij tientallen mensen om het leven komen. Jessica’s vader weigert te sluiten voor de volgende Thanksgiving, wat tot publieke verontwaardiging leidt. Plots jaagt iemand verkleed als pelgrim op jacht en doodt Plymouth- burgers die bij de Black Friday-ramp zijn gezien. De politie heeft moeite om een aanwijzing te vinden, waardoor Jessica en haar vrienden de zogenaamde John Carver moeten tegenhouden voordat ze gasten aan zijn tafel krijgen.
Dit type slasher-film maakt geen onderscheid tussen komedie en horror. De moordenaar is intimiderend maar nog steeds onvolmaakt. Hij is Freddy Krueger niet, ondanks zijn pogingen om zo over te komen. Hij toont bovenmenselijke kracht, snelheid en planningsvaardigheden. Zijn gruwelijke geweld zal geschokt gekreun uit het publiek ontlokken. Al het ongelooflijke aan het personage komt rechtstreeks uit het compendium van slasher-stijlen . De helden nemen ruim de tijd om onder zijn plastic masker de identiteit van John Carver te bespreken. Roth en Rendell introduceren een klein leger lokale bewoners met mogelijke motieven, maar er blijven vermoedens bestaan over Jessica’s twee potentiële romantische interesses en de nabestaanden ex-manager van de winkel. Als mysterie zijn de grote wendingen van Thanksgiving redelijk, maar niet uitstekend. De onthulling is schokkend genoeg. Conventionele tips en trucs zullen niet meteen een uitsluitsel opleveren. Thanksgiving beheert zijn karakters goed genoeg om te voorkomen dat iemand zich overbodig voelt. Het vangen van de moordenaar is voor Roth veel minder belangrijk dan hem aan het werk zien.
Roth vindt verschillende meeslepende gimmicks met Thanksgiving-thema voor de moorden op John Carver. Hij en Rendell hebben het meeste werk zestien jaar geleden gedaan, maar ze hebben enkele nieuwe ideeën. Iedereen die er tot nu toe in is geslaagd de moderne trailers te vermijden, wordt geadviseerd dit te blijven doen, aangezien ze een paar van de meest diepgewortelde onaangename momenten bederven . De volledige speelfilm bedenkt een paar nieuwe adembenemende momenten die elk publiek zullen choqueren. Fans van de Grindhouse-trailer hebben de unieke ervaring dat ze een aantal aanstaande moorden kennen zonder te weten wie dat lot zal ondergaan. Ze zullen ontdekken dat sommige memorabele momenten minder expliciet zijn gemaakt, terwijl andere met een modern budget worden gerealiseerd. Het brengt een vreemd gevoel van vooruitziendheid over dat vaak tegen de kijker wordt gebruikt. Nieuwkomers en oude Roth-liefhebbers zullen veel vinden om van te houden tijdens Thanksgiving.
Iedereen weet of ze Thanksgiving willen zien. Vroeger waren deze films dertien in een dozijn, maar het is jaren geleden dat een spannende slasher in jaren 80-stijl op het grote scherm verscheen. Eli Roth levert een uitstekende versie van het idee dat hij zestien jaar geleden aan Tarantino en Rodriguez verkocht. Thanksgiving is alles wat het belooft te zijn en meer. Het is duister hilarisch, doordrenkt van bloed en boordevol charmante creatieve keuzes. Roth ontwikkelt al jaren een Borderlands-film , maar dit is zijn moderne revival. Verzamel enkele dierbaren en ga zitten voor Thanksgiving. Het zou een jaarlijkse traditie kunnen zijn.
Geef een reactie