The Bookwalker: Thief of Tales recensie – Een baken van onbenut potentieel

The Bookwalker: Thief of Tales is een verhalende avontuurlijke indietitel ontwikkeld door DO MY BEST en uitgegeven door tinyBuild. In dit spel speel je als Etienne Quist, een auteur die geboeid is wegens het overtreden van de regels van het schrijversblok. Hij gebruikt zijn speciale krachten om in boeken te duiken en daarin met de wereld om te gaan. Zijn doel is om artefacten uit deze boeken te stelen en ze terug te brengen naar de realiteit, zodat hij zijn contributie kan betalen en zich kan ontdoen van de boeien die hem zijn opgelegd.

Het uitgangspunt van de titel is zeker interessant en trok vanaf het begin mijn aandacht. Dat gezegd hebbende, zal deze recensie de verschillende aspecten van deze game nauwkeurig onderzoeken. We beginnen met mijn eerste indrukken van de game, bespreken vervolgens de gameplay en het verhaal (zonder spoilers natuurlijk!), en kijken ten slotte naar de audio, graphics en prestaties op pc.

Laten we dus zonder verder oponthoud direct in deze recensie van The Bookwalker: Thief of Tales duiken.

The Bookwalker: Thief of Tales – Mijn eerste indrukken

Zoals ik al heb gezegd, is het uitgangspunt van de titel zeker uniek en zie je het tegenwoordig zelden in videogames. Omdat het een indietitel is, verwachtte ik er echter niet veel van. Maar ik zei tegen mezelf dat ik alle vooroordelen moest laten varen en gewoon moest spelen, en dus ging ik naar binnen. Het spel begint in het perspectief van de eerste persoon, met jou, Etienne Quist, die net buiten je huis staat.

Buiten je deur hangen een ontruimingsbevel en een brief waarin staat dat je geboeid bent wegens het overtreden van regels die het schrijversblok opstelt. Daar kom je nog een mysterieuze brief tegen, die je vertelt over een kans om van de boeien af ​​te komen. Dat is het allereerste begin van het spel en tijdens dit gedeelte ben je vrij om je eigen huis te verkennen, op deuren te kloppen, op en neer te gaan in het appartement waarin je je bevindt, en meer.

Een ding dat me meteen opviel, is dat hoewel je niet hoeft te bukken of te rennen in het spel, deze functies aanwezig waren. De game vertelt je er niets over, in tegenstelling tot andere titels, waar het een onderdeel wordt van de tutorial zelf. Omdat ik al jaren een gamer ben, is Shift ingedrukt om te rennen en Ctrl om te hurken vanzelfsprekend en hoewel het niet nodig was, was het er en deed ik het intuïtief.

Vervolgens merkte ik dat er geen gesproken dialoog was. Zelfs als een personage praat, laten we zeggen tijdens een gesprek of met andere NPC’s, mompelen beide partijen alleen maar, maar de ondertitels doen hun werk om de boodschap over te brengen. Omdat het een spel is dat om boeken draait, verwachtte ik dat er veel gelezen zou worden, maar dat was niet veel. Het had net genoeg om de informatie door te geven die ik fantastisch vond. Bovendien is de meeste tekst in The Bookwalker: Thief of Tales geschreven in een stijl die men in een roman zou verwachten.

Ik ga mijn huis binnen en word begroet door een telefoontje. De persoon aan de andere kant van de lijn is degene die mij deze contracten toewijst. Als ik ze vervul, wordt mijn straf minder en des te eerder kom ik uit mijn boeien. Daar ga ik mee akkoord en ik krijg een koffertje met een boek thuisbezorgd. Mijn volgende baan? Duik in de wereld van het boek en steel wat mij wordt gevraagd en zo begint het eigenlijke spel.

In de eerste paar minuten begint The Bookwalker: Thief of Tales een interessant achtergrondverhaal op te bouwen. Het onthult echter nauwelijks iets. Het vertelt bijvoorbeeld niet welke misdaad je hebt begaan om zo’n zware straf te krijgen. Wie zijn die jongens van wie je nog nooit hebt gehoord dat ze je bellen om contracten aan te bieden? Er zijn veel meer vragen die opkomen dan antwoorden die je kunt vinden. Je naïeve nieuwsgierigheid boeit je meteen en het spel blijft je tot het einde binnenhalen.

Al met al kreeg mijn nieuwsgierigheid de overhand en ik was opgewonden om meer te weten te komen over het personage Etienne en wat er precies gaande is in deze verlaten wereld.

Verhaal en gameplay: een flauw verhaal dat troost zoekt in het rijk van het spel

Verhaal

Het verhaal van The Bookwalker: Thief of Tales (Afbeelding via tinyBuild)
Het verhaal van The Bookwalker: Thief of Tales (Afbeelding via tinyBuild)

Het verhaal van The Bookwalker: Thief of Tales is een van de belangrijkste hoogtepunten, maar slaagt daar niet in. Begrijp me niet verkeerd, het spel bouwt vrij goed op met veel mysteries om te ontdekken en boeken om te ontdekken. Maar het einde verpest het voor mij volledig. Ik zal het hier kort houden om spoilers te voorkomen.

Het begint langzaam, je duikt in een boek, lost puzzels op , versla vijanden, krijgt waar je in de eerste plaats voor was en keert dan terug naar de realiteit om het artefact in te ruilen voor strafvermindering. Het basisthema is hetzelfde en elk boek heeft zijn eigen verhaal te vertellen. Ze zijn allemaal op zichzelf interessant, maar het verhaal van het heden, het verhaal van Etienne Quest, The Bookwalker: Thief of Tales levert geen bevredigende conclusie op.

Het verhaal begint zich geleidelijk te ontwikkelen. Je raakt geïnteresseerd en wilt zien hoe het zich allemaal ontvouwt. Maar vlak tegen het einde pakt het spel plotseling het tempo op dat niet nodig was. Dit verpestte alles waar het tot nu toe op gebouwd was. Ik had het gevoel dat het einde onrecht deed aan wat The Bookwalker: Thief of Tales had kunnen zijn, aangezien al het andere bijna perfect is.

De game biedt je ook dialoogopties, maar deze voelen aan als illusies omdat ze geen effect hebben op het verhaal. Het is lineair en hoewel u denkt dat deze van invloed zullen zijn op de uitkomst, is dat niet het geval. Het is veilig om te zeggen dat u alle antwoorden op uw vragen vindt die in de eerste paar minuten van het spel kunnen zijn gewekt.

Het verhaal op zich is briljant, maar mijn voornaamste klacht zou zijn dat de game langer had mogen duren. In plaats van zes (primaire) boeken met kleine verhalen om artefacten uit te herstellen, had het het goed kunnen doen met slechts drie boeken en veel meer verhalen in elk. Bovendien had het, zoals de zaken zich naar de finale ontwikkelden, een langer spel moeten zijn. Dus hoewel de plot interessant is en de personages geweldig zijn, liet het lukrake einde een vieze smaak in mijn mond achter.

Gameplay

De gameplay van The Bookwalker: Thief of Tales (Afbeelding via tinyBuild)
De gameplay van The Bookwalker: Thief of Tales (Afbeelding via tinyBuild)

Zodra je een boek induikt, schakelt het spel over naar een isometrisch model. Je speelt het spel meestal met je muis om te bepalen waar je personage heen moet en waarmee het moet communiceren. Bovendien begeleidt je vriend Roderick je tijdens deze reis.

Qua gameplay vecht je in feite tegen fictieve personages in het boek, los je puzzels op, maak je de benodigde gereedschappen en plunder je items. Dat is het. Maar omdat het een verhalend spel is, had ik niet verwacht dat het dieper in zou gaan op de gameplay-mechanica. Van al deze gameplay-elementen moet vechten degene zijn die moet worden bekritiseerd.

Het is halfbakken, heeft geen echt doel in het spel en is vrij eenvoudig. Je kunt bijna nooit sterven in een gevecht. De gevechten zijn turn-based en je kunt verschillende bewegingen gebruiken, zoals Stun, Strike en meer. Je kunt je pen ook gebruiken om de inkt van je vijanden uit te putten, wat fungeert als je energiebalk om meer aanvallen uit te voeren. Maar deze gevechten hadden iets uitdagender kunnen zijn. Op dit moment voelt het als opvulmateriaal. Er is ook geen beloning voor vechten.

Afgezien daarvan vond ik dat alle andere elementen, zoals het oplossen van puzzels, ook vrij eenvoudig waren, maar ze waren noodzakelijk voor de plot. Hoewel je puzzels oplost, los je eigenlijk een mysterie op in de wereld van dat boek om te krijgen wat je nodig hebt. Dus ik heb geen klachten als het gaat om de puzzels.

Verder is er weinig aan de gameplay. Het is leuk, ontspannend en verveelt niet. Aangezien het verhaal het belangrijkste element is van The Bookwalker: Thief of Tales, zijn de meegeleverde gameplay-mechanica meer dan genoeg. Sommige zijn gepolijst en bijna perfect, terwijl andere, zoals vechten, dat niet zijn.

Audio, grafische weergave en prestaties op pc – Een nadere blik op de componenten van onderdompeling

Audio

Zoals reeds vastgesteld, zijn er geen gesproken dialogen en is het alleen maar mompelen in de echte wereld. In boeken zijn het allemaal op tekst gebaseerde gesprekken, dus er is geen ruimte voor gesproken dialogen. Afgezien van de omgevingsgeluiden, vertrouwt de game op muziek, en wat dat betreft heb ik geen klachten.

Elk boek heeft zijn eigen geluidssignatuur en het kan soms heel ontspannend zijn. Ook verandert de muziek afhankelijk van de situatie, zoals tijdens gevechten of praten met een personage, enzovoort. Dus als het op audio aankomt, denk ik dat DO MY BEST echt hun best heeft gedaan met The Bookwalker: Thief of Tales.

Afbeeldingen

De graphics van The Bookwalker: Thief of Tales (Afbeelding via tinyBuild)
De graphics van The Bookwalker: Thief of Tales (Afbeelding via tinyBuild)

Als je buiten het boek bent, schakelt de camera over naar een first-person-weergave met een wereld die niet per se goed gedetailleerd is, maar hints van de realiteit geeft. Aan de andere kant, in boeken is de wereld isometrisch en hier kan van de ware kunst van het spel worden genoten. Ik vond het echt geweldig hoe de ontwikkelaars elke wereld hebben ontworpen. Het gebruik van verlichting en objecten rondom zorgt voor een betere onderdompeling dan de first-person view.

Het is op geen enkele manier realistisch, maar het is zeker mooi om naar te kijken. Het wereldontwerp in The Bookwalker: Thief of Tales bewijst dat als je de omgeving om je heen goed beheert, je geen 4K-texturen of functies zoals ray tracing nodig hebt om een ​​visueel aantrekkelijke ervaring te krijgen.

Prestaties op pc

Over het algemeen zijn de prestaties op de pc goed. Het stelt geen hoge eisen aan de hardware en werkt prima op elk modern systeem. Ik heb hier echter maar één klacht. Elke keer dat ik de framerate uitschakelde om hem helemaal omhoog te laten gaan, stotterde mijn muis. Het voelde alsof ik mijn cursor maar één keer per halve seconde kon bewegen. Om dit probleem op te lossen, heb ik mijn FPS vergrendeld op 144 en het probleem was opgelost.

Maar omdat het de game is die The Bookwalker: Thief of Tales is, heb je die hoge framerates sowieso niet nodig, en zelfs 60 FPS zou je prima van pas komen. Dus dat is het enige probleem dat ik tegenkwam als het gaat om prestaties. Al met al werkt het prima en ik betwijfel of iemand moeite zou hebben om het op hun systemen uit te voeren.

Ten slotte

The Bookwalker: Thief of Tales is een interessant spel, in tegenstelling tot alles wat ik eerder heb gespeeld. De game is uniek en richt zich sterk op het verhaal. Omdat het verhaal echter het belangrijkste hoogtepunt is, levert het geen bevredigende conclusie op. Het begint sterk en belooft een mooi verhaal voor de boeg dat alleen wordt tegengehouden door de overhaaste conclusie. Het had zoveel meer potentieel, maar besefte het aan het eind van de dag niet.

Alle personages, of het nu in de boeken is of in het echte leven, zijn goed geschreven en de game slaagt er zeker in om ze een persoonlijkheid te geven, zelfs degenen zonder stem.

De gameplay is leuk, eenvoudig en kan repetitief zijn, maar wordt niet saai. Gevechtssequenties hadden beter gekund, maar het is geen dealbreaker voor mij. Puzzels zijn ook niet moeilijk op te lossen, maar wel leuk om te voltooien. Al met al past de gameplay perfect bij het uitgangspunt van de game.

Wat betreft de graphics, ze zijn gewoon briljant. De kunststijl probeert niet op te vallen door iets bijzonders te doen. In plaats daarvan richt het zich op eenvoud en levert het een visueel aantrekkelijke ervaring op. Audio is ook niet slecht. Het synchroniseert goed met de gebeurtenissen in het spel en helpt de wereld van The Bookwalker: Thief of Tales tot leven te brengen.

De prestaties op pc zijn voor het grootste deel goed. Maar het worstelt, vooral wanneer de framerate niet wordt afgetopt en de FPS de 140 begint te overschrijden.

Al met al is The Bookwalker: Thief of Tales een fantastisch spel dat uitblinkt in veel aspecten, hoewel er nog veel potentieel op tafel ligt. Om de vraag te beantwoorden of The Bookwalker: Thief of Tales je tijd en geld waard is? Ik zou zeggen ja, het is zeker de moeite waard om te spelen. Het unieke uitgangspunt zorgt ervoor dat het opvalt en je moet het zeker proberen.

The Bookwalker: dief van verhalen

The Bookwalker: Thief of Tales scorekaart (Afbeelding via Sportskeeda)
The Bookwalker: Thief of Tales scorekaart (Afbeelding via Sportskeeda)

Beoordeeld op: Windows-pc (recensie-exemplaar geleverd door tinyBuild)

Platform(en): PlayStation 5, PlayStation 4, Microsoft Windows, Xbox Series X en Series S, Xbox One

Ontwikkelaar(s): DOE MIJN BEST

Uitgever(s): tinyBuild

Releasedatum: 22 juni 2023

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *