Volgens Edaily worden de negatieve gevolgen van de snelle industrialisatie van K-pop steeds merkbaarder. Hoewel de omvang van de K-popindustrie de afgelopen jaren aanzienlijk is toegenomen, zijn er toenemende zorgen over de afnemende concurrentiekracht vanwege een gebrek aan uniciteit onder haar idolen.
Experts benadrukken het interne conflict tussen HYBE Corporation en ADOR CEO Min Hee-jin, dat onlangs aan de oppervlakte is gekomen als een langlopend probleem. Dit conflict escaleerde toen Min Hee-jin ILLIT, een groep onder Belift Lab (een dochteronderneming van HYBE), ervan beschuldigde ideeën te kopiëren van NewJeans (beheerd door ADOR). Edaily merkte op dat dit in schril contrast staat met HYBE’s eerdere beweringen over het bevorderen van synergie door middel van diverse artistieke uitingen.
Vanuit de situatie van HYBE maken veel experts zich zorgen dat K-pop roem en winst belangrijker vindt dan individualiteit en muzikale identiteit. Deze trend zou kunnen leiden tot een onmiddellijke daling van de populariteit van K-pop.
Shim Hee-cheol, professor entertainment management aan het Dong-ah Institute of Media and Arts, merkte op: “De term ‘pop’ in ‘K-pop’ impliceert dat dit genre erg populair is. Als K-pop zich echter alleen richt op mainstream appeal, riskeert het hetzelfde lot als J-pop, dat zijn concurrentievermogen verloor door gestandaardiseerde muziek.”
Massaproductie van K-pop-idolen
HYBE is een toonaangevende entertainmententiteit in Zuid-Korea, die haar inkomsten verviervoudigde van 441 miljoen USD in 2019 naar 1,6 miljard USD in 2023. Deze snelle groei heeft HYBE gevestigd als een formidabele kracht in K-pop, mogelijk gemaakt door haar “multi-label systeem”, bestaande uit verschillende dochterondernemingen.
Dit multilabelsysteem is ontworpen om de afhankelijkheid van het bedrijf van specifieke artiesten of platenlabels te verminderen. Elke dochteronderneming opereert onafhankelijk, wat de concurrentie tussen hen bevordert en zo de winst vergroot. HYBE heeft zes dochterondernemingen in Zuid-Korea, waaronder Big Hit Music (beheert BTS, TXT), Pledis (Seventeen, TWS, fromis_9), ADOR (NewJeans), Source Music (LE SSERAFIM), Belift Lab (ENHYPEN, ILLIT) en KOZ Entertainment (Zico, BOYNEXTDOOR).
Door deze multi-label aanpak heeft HYBE de volgende generatie K-popsterren na BTS opgevoed. NewJeans heeft met name een significante impact gehad op Billboard’s singles en albumlijsten, momenteel gerangschikt als een top K-pop groep en onlangs op de derde plaats op Korea’s lijst van de 40 meest invloedrijke beroemdheden, na alleen BlackPink en voetballer Son Heung-min.
Andere HYBE-groepen zoals TXT, ENHYPEN en LE SSERAFIM hebben ook succes gehad, niet alleen in Zuid-Korea, maar ook in de VS en Japan. Dit succes komt voort uit interne concurrentie om unieke content te creëren.
De recente onenigheid tussen HYBE en Min Hee-jin heeft echter zorgen doen ontstaan over de individualiteit en uniciteit van K-pop. HYBE heeft Min Hee-jin ervan beschuldigd dat hij probeert controle te krijgen over ADOR, ondanks dat hij 80% van het bedrijf in handen heeft. Min Hee-jin beschuldigde HYBE ervan dat hij ILLIT heeft toegestaan om NewJeans opzettelijk na te bootsen.
Tijdens een eerdere persconferentie zei Min Hee-jin: “Als je NewJeans kopieert, wordt die groep een tweede NewJeans, wat op de lange termijn negatieve gevolgen voor het bedrijf zal hebben.” Ze uitte haar frustratie over HYBE’s focus op kortetermijnwinst, wat de artistieke individualiteit en de creatieve vrijheid van haar dochterondernemingen ondermijnt.
Deskundigen zijn van mening dat het geschil over de imitatie van NewJeans door ILLIT aanzienlijk is, gezien de betrokkenheid van een toonaangevend bedrijf in de entertainmentindustrie.
Min Hee-jin bekritiseerde HYBE omdat het Belift Lab “in staat stelde” NewJeans te imiteren en betreurde de industrialisatie van K-pop. Ze gaf aan dat K-pop vaak populaire trends gebruikt om snel winst te maken. Experts vrezen daarom dat K-pop een “fabriek” wordt voor massaproductie van idolen. De afgelopen jaren was pakkende muziek de sleutel tot de populariteit van groepen, waarbij velen ook Engelstalige nummers uitbrachten als onderdeel van hun strategie om de Amerikaanse markt te penetreren.
Survivalshows hebben de transformatie van K-pop tot een ‘fabriek’ verder versneld. Juryleden en trainers selecteren kandidaten vaak op basis van hun vermogen om aan de verwachtingen van het publiek te voldoen, in plaats van op basis van het erkennen van nieuw talent.
Populaire cultuurcriticus Jeong Deok-hyun stelde: “Dit lijkt de keerzijde van de evoluerende K-popmarkt te zijn. De muziekindustrie moet het multi-labelsysteem heroverwegen.”
De toekomst van K-pop
Daarentegen duiken in de VS elk jaar grote sterren op, waaronder popartiesten als Taylor Swift, Olivia Rodrigo en Victoria Monét. Deze singer-songwriters schrijven hun eigen muziek en delen persoonlijke verhalen, wat resulteert in muziek die onderscheidender en competitiever is.
Experts suggereren dat K-pop inspiratie moet halen uit de VS en diversiteit moet cultiveren. Populaire cultuurcriticus Kim Heon-sik stelde: “We moeten een systeem opzetten dat een verscheidenheid aan muziek en artiesten laat floreren.”
De praktijk van het verkopen van idoolgroepalbums met willekeurige fotokaarten van leden is een ander “chronisch probleem” op de K-popmuziekmarkt, volgens experts die door Edaily zijn geïnterviewd. Koreaanse entertainmentbedrijven produceren vaak albums met meerdere versies, waarbij willekeurig fotokaarten of posters van groepsleden in elk album worden opgenomen.
Deze praktijk resulteert in een wisselende productiekwaliteit en ontwerp tussen albumversies, met compleet verschillende fotokaarten, zelfs binnen dezelfde editie. Deze tactiek stimuleert de albumverkoop, omdat fans talloze albums kopen in de hoop de fotokaarten of posters van hun favoriete leden te bemachtigen, wat leidt tot situaties waarin fans alleen de fotokaarten houden en de rest van het album, inclusief de cd’s, weggooien.
De bekende muziekcriticus Lim Jin-mo uitte zijn bezorgdheid en zei: “K-pop wordt erkend om zijn visuele effecten en uitvoeringen. Maar in een scenario waarin het artistieke overtuigingskracht mist, ben ik bang dat dit een negatief effect kan hebben op het gouden tijdperk van K-pop. We moeten een voorbeeldig beeld presenteren dat aansluit bij de huidige wereldwijde status van K-pop.”
Bron: ZNews
Geef een reactie