Hoogtepunten
- De meedogenloze kant van Frieren komt naar voren in aflevering 8, waarin haar duistere geschiedenis met demonen wordt onthuld en haar de titel ‘de Doder’ wordt opgeleverd.
- De aflevering benadrukt de impact en kwaliteit van de actiescènes, met de nadruk op elke hit en slash, wat gewicht en momentum aan de gevechten toevoegt.
- Het belang van tijd en de kracht van de nieuwe generatie is een centraal thema, terwijl Frierens partij zich voorbereidt op de confrontatie met het formidabele demonenleger, waarin de evolutie van magie en de groeiende macht van mensen worden getoond.
Waarschuwing: het volgende bevat spoilers voor Frieren: Beyond Journey’s End, aflevering 8, “Frieren the Slayer”, nu gestreamd op Crunchyroll .
Sinds de eerste aflevering van Frieren: Beyond Journey’s End is het duidelijk dat de titulaire Frieren krachtig is, maar de nieuwste aflevering laat zien hoe meedogenloos ze kan zijn als het erop aankomt. Het resultaat is opnieuw een geweldige week die niet alleen haar karakter verdiept, maar ook blijft aantonen hoe het voortschrijden van de tijd nieuwe generaties de kracht heeft gegeven om alles aan te kunnen.
Vorige week ontdekte Frieren bij aankomst in een bruisende stad dat een groep demonen de stad was binnengelaten als ‘vredesgezanten’, waarvan ze vermoedde dat het een list was om de wacht van de stad te laten zakken. Nadat ze haar metgezellen een moraal had gegeven over de bedrieglijkheid van demonen , bleken Frieren’s vermoedens juist te zijn, aangezien een van de gezanten haar het zwijgen leek op te leggen.
“Het is maar dat je het weet, ik ben sterk”
De openingsscène van aflevering 8 is – niet verrassend – erg mooi, maar markeert veel indrukwekkender een duidelijk keerpunt in de manier waarop Frieren’s acties haar reputatie beïnvloeden en vice versa. Hoewel er tot nu toe flashbacks waren naar tijden van grote strijd en dodelijke vijanden, was de toon tamelijk luchtig. Maar na haar gevecht tegen Draht is het alsof zij – en het publiek – gedwongen worden de donkere kant van haar avontuur met Himmel onder ogen te zien.
De eerste hint was haar intense reactie op het waarnemen van demonen binnen de stadsgrenzen, een reactie die zo sterk was dat ze bereid was de strijd op straat aan te gaan. Ondanks haar stoïcisme is er een rijke, legendarische geschiedenis aan haar gevechten met demonen, een die hier volledig in beeld komt, aangezien wordt onthuld dat ze door haar vijanden ‘de Doder’ wordt genoemd.
Er is iets aan de wreedheid van haar moord dat de kijker na de openingsscène bijblijft. Het is niet overdreven onnodig, maar toch heeft de reeks een krachtige impact, wat een bewijs is van de kwaliteit van de actie in de serie als geheel. De regie benadrukt dat elke klap en slash wordt behandeld met een heerlijke beheersing van gewicht en momentum.
De volgende generatie
Deze aflevering had Frieren gemakkelijk de hele tijd in de schijnwerpers kunnen houden, maar vergeet nooit het centrale motief van dit verhaal en het ware wapen van Frieren: tijd. In aflevering 3 was wat Qual versloeg niet een aanval om zijn overweldigende macht te overtreffen, maar eerder de evolutie van wat als ‘basismagie’ gold, waardoor de aanvallen van de demon nutteloos werden . Hetzelfde idee duikt hier weer op, niet alleen gesymboliseerd door de evolutie van magie, maar ook door de kracht van een nieuwe generatie.
In tegenstelling tot Qual hebben de rest van de demonen niet in steen geslapen, omdat hun krachten zijn overtroffen door de vooruitgang in de magie; ze vechten nog steeds tegen de mensheid. Lügner drukt zelfs uit hoe demonen zich concentreren op één vorm van magie en deze door de jaren heen aanscherpen, waardoor ze behoorlijk formidabel worden, zoals vrij levendig blijkt uit zijn gevecht tegen Graf Granat en zijn bewakers.
Het is volkomen logisch dat Frieren een kans maakt om te vechten, maar Stark is minder zeker van de kansen die hij en Fern hebben tegen de demonen. Om eerlijk te zijn, hoewel zijn angst hem grappig en charmant maakte in zijn debuut , gaat de aflevering misschien een beetje overboord in het uitbeelden van zijn onwil om te vechten, tot het punt dat zelfs fans van zijn karakter het misschien een beetje vervelend vinden.
Gelukkig eindigt de aflevering tegen de tijd dat hij vastberaden is en samen met Fern Graf Granat gaat redden, op een zeer hoge toon, waarbij wordt benadrukt dat Lügner de mens mogelijk ernstig heeft onderschat. Net zoals Qual door de tijd werd verslagen, moeten hij en zijn bondgenoten zich verzoenen met het feit dat, hoe sterk ze ook zijn geworden, de mensen ook sterker zijn geworden. Zoals altijd is angst het enige wat Stark in de weg staat, en Fern groeit snel uit tot het evenbeeld van Frieren.
Hoewel de weegschaal misschien niet helemaal gelijk is, heeft Frieren: Beyond Journey’s End het toneel geëffend voor een spannende strijd tussen Frieren’s gezelschap en het demonenleger. Als laatste opmerking: het kan niet worden onderschat hoeveel de soundtrack van Evan Call heeft bijgedragen aan de emotionele hoogtepunten van deze show, en het zou moeilijk zijn om je de soundtrack als succesvol voor te stellen zonder deze show. Echt een score van filmkwaliteit voor een geweldig fantasieverhaal dat niet snel ophoudt.
Geef een reactie