Een van de meest gekoesterde elementen van Eiichiro Oda’s One Piece manga is de ingewikkelde en uitgebreide wereldopbouw die zich heeft ontwikkeld gedurende de 27 jaar van serialisatie en meer dan 1.100 hoofdstukken. De diepgang van de overlevering van de serie heeft een van de meest boeiende universums in het medium gecreëerd, waardoor lezers zich kunnen onderdompelen in het enorme verhaal.
Interessant genoeg was dit niet de oorspronkelijke visie voor de serie. Oda heeft eerder onthuld dat hij oorspronkelijk van plan was dat One Piece een kort verhaal zou worden dat zich concentreerde op Luffy en de Yonko. De transformatie van het verhaal naar zijn huidige vorm is deels te danken aan een specifieke groep personages, waarvan de invloed niet kan worden overschat.
De impact van de zeven krijgsheren op de evolutie van One Piece
In een interview uit 2017, gepubliceerd in One Piece: The 23rd Log door Shueisha, besprak Oda de voortgang van de serie gedurende twee decennia. Hij onthulde dat hij oorspronkelijk van plan was om het verhaal binnen vijf jaar af te ronden, waarbij hij zich vooral richtte op Luffy’s gevechten tegen de Yonko. Hij geeft echter de introductie van de Shichibukai, of de Zeven Krijgsheren, de eer als een belangrijke reden voor de langere lengte van de serie dan hij aanvankelijk had verwacht.
Oda gaf aan dat toen het concept van de Shichibukai ontstond, hij zich genoodzaakt voelde om ze in de verhaallijn op te nemen, wat uiteindelijk de serialisatie aanzienlijk verlengde vanwege hun integrale rollen. Elk lid van de Shichibukai heeft op verschillende manieren bijgedragen aan de levensduur van de serie, wat de richting en complexiteit van het verhaal beïnvloedde.
Ter illustratie, denk aan de gevolgen van het uitsluiten van Donquixote Doflamingo uit het plot: dit zou de serie drastisch verkorten en de reikwijdte ervan beperken. De hele Dressrosa Arc zou verdwijnen, waardoor cruciale verhaalontwikkelingen, waaronder Sabo’s herverschijning, de betekenis van de Mera Mera no Mi en essentiële strategieën tegen de Yonko Kaido, zouden verdwijnen. De eliminatie van Doflamingo en de gebeurtenissen die voortkomen uit zijn personage zouden volkomen onbegrijpelijk zijn.
Zelfs Gecko Moriah, die naar verluidt de minste directe impact heeft op de uitbreiding van het verhaal, speelt nog steeds een cruciale rol. Zijn gevangenneming op Hachinosu triggert Perona om Koby te redden, wat op zijn beurt Monkey D. Garp’s zelfopoffering voor Koby’s vrijheid beïnvloedt. Bovendien zou Moria’s afwezigheid de introductie van Lola tenietdoen, wat uiteindelijk de verhaallijn in de Whole Cake Island en Elbaph Arcs zou verstoren.
Deze redenering geldt ook voor tweede generatie Shichibukai, zoals Trafalgar D. Water Law en Buggy the Clown. Law’s identiteit als Shichibukai maakte de voortgang van zijn plan tegen Doflamingo mogelijk, terwijl Buggy’s rol van vitaal belang is voor de oprichting van de Cross Guild, een status die gedeeld wordt door Crocodile en Hawkeye.
Afsluitende gedachten
Hoewel deze discussie slechts een glimp biedt van hoe de Shichibukai Oda’s verhaal hebben gevormd, manifesteert hun invloed zich op talloze andere manieren, wat hun betekenis onderstreept. De repercussies van hun deelname omvatten zowel de oorspronkelijke als de nieuwe generaties Shichibukai, wat de essentiële rol benadrukt die deze groep heeft gespeeld bij het creëren van het rijke tapijt van One Piece .
Afbeeldingen Credit: Sportskeeda.com
Geef een reactie