De manga voor My Hero Academia werd op 5 augustus 2024 afgerond met hoofdstuk 430, waarmee meer dan tien jaar aan opwindende shonen-superheldenavonturen werd afgesloten. Deze geliefde serie, die in 2014 debuteerde, heeft een belangrijke erfenis achtergelaten in de wereld van anime en manga. Terwijl de animatieserie doorgaat, met als hoogtepunt de release van de vierde film, You’re Next, op 2 augustus 2024, richten we ons nu op de implicaties van de mangafinale.
Ongeacht de verdeeldheid onder fans over het einde van My Hero Academia, verdienen verschillende elementen van de serie een grondige bestudering. De thema’s van verlossing, karakterontwikkeling en de oprechte benadering van storytelling in de serie hebben allemaal bijgedragen aan de herdefiniëring van het superheldenanimelandschap.
Waarschuwing: Dit artikel bevat spoilers met betrekking tot My Hero Academia, met inzichten in de conclusie van de serie. De geuite meningen zijn die van de auteur.
Onderzoek naar de invloed van My Hero Academia op anime en het superheldengenre
De evolutie van superheldenanime vóór My Hero Academia
Het rijk van Japanse superheldenfictie heeft een rijke geschiedenis, met prominente iconische langlopende tokusatsu-series zoals Kamen Rider, Ultraman en Super Sentai. De impact van deze series op anime wordt onderstreept door de invloed die ze hadden op makers zoals Naoko Takeuchi, die inspiratie haalde voor Sailor Moon. Andere opmerkelijke franchises, waaronder Gridman, Saint Seiya en Go Go Loser Ranger!, illustreren deze trend verder.
Vóór My Hero Academia mengden superheldenanime vaak elementen uit verschillende genres; sciencefictionhelden als Astro Boy coëxisteerden met magische meisjes als Sailor Moon, en verhalen over ouder wordende helden ontstonden in werken als Tiger & Bunny. De karakterarchetypen waren vaak formulematig, met goedhartige protagonisten die het opnamen tegen kwaadaardige antagonisten op een grootse, zij het overdreven, manier.
De introductie van My Hero Academia
Toen My Hero Academia in 2014 zijn eerste uitstapje maakte naar het mangalandschap, met de anime-adaptatie die in 2016 uitkwam, bloeide het superheldengenre. Het Marvel Cinematic Universe bereikte ongekende hoogten, terwijl de beginselen van het DC Extended Universe zich vormden. Ondertussen kwamen veel iconische titels zoals One Punch Man (2015), Mob Psycho 100 (2016) en anderen in de schijnwerpers te staan, waardoor My Hero Academia opviel als een fris verhaal te midden van de opkomende superheldenmoeheid.
Izuku Midoriya’s heldenreis was centraal in de differentiatie van de serie van typische shonen-gevechtsverhalen. Lezers werden aangetrokken tot zijn personage, vaak gerelateerd aan zijn vriendelijke, gereserveerde en nerdy houding – een schril contrast met meer uitbundige protagonisten zoals Naruto en Luffy.
My Hero Academia heeft de afgelopen tien jaar een blijvertje gehad en verschillende tropes opnieuw uitgevonden die synoniem waren geworden met superheldenverhalen. Net zoals Dragon Ball Z de shonen-anime vormgaf of Sword Art Online een Isekai-razernij veroorzaakte, herdefinieerde het ook de verwachtingen binnen het superheldengenre.
De uitbeelding van de “Number One Hero” evolueert aanzienlijk door het verhaal heen, en daagt het idee uit dat zulke lofbetuigingen inherent positief zijn; in feite laat de druk die op personages als All Might en Endeavor wordt uitgeoefend de complicaties zien die met deze verheven titels gepaard gaan. Bakugo, aanvankelijk door fans gebrandmerkt als “de volgende Sasuke Uchiha”, maakt een opmerkelijke persoonlijke groei door zonder de duistere afdaling in schurkenstreken waar Sasuke mee te maken kreeg.
Bovendien lieten vrouwelijke personages een blijvende indruk achter, met name tijdens de Final Act met impactvolle momenten zoals Stars and Stripe’s beslissende actie tegen All For One en de diepe betekenis van het gevecht tussen Toga en Ochaco, naast andere aangrijpende verhaallijnen rond de familie Todoroki.
De blijvende populariteit van My Hero Academia
Terwijl sommige series worden aangeprezen als baanbrekend, maar wankelen vanwege aanpassingsproblemen – voorbeelden zijn The Promised Neverland en Game of Thrones – heeft My Hero Academia dergelijke valkuilen opmerkelijk genoeg vermeden. Ondanks de kritiek die de serie in de loop der jaren heeft gekregen, heeft de kracht van de serie ervoor gezorgd dat de manga in april 2024 meer dan 100 miljoen exemplaren in omloop heeft, waardoor het een van de bestverkopende mangatitels is geworden. Het behield zijn status als toonaangevende superheldenserie na fan-favoriete titels als X-Men 97 en Invincible.
Er vonden meerdere pauzes plaats in de publicatie van de manga vanwege gezondheidsproblemen bij mangaka Kohei Horikoshi, die oorspronkelijk van plan was om de serie eind 2022 af te ronden. Als gevolg daarvan werd de serie in augustus 2024 afgerond, een begrip dat werd gedeeld door de fanbase gezien de veeleisende aard van het wekelijks maken van manga.
Thematische diepgang in My Hero Academia
My Hero Academia duikt in verschillende thema’s die waardevol zijn voor zowel stripboekfans als het superhelden-animegenre als geheel. Een centraal thema gaat over “wat een held is”, wat doet denken aan Spider-Man’s klassieke gezegde, “met grote macht komt grote verantwoordelijkheid.” Het verhaal begint met de suggestie dat iedereen, ongeacht superkrachten, het potentieel heeft om heldhaftig te zijn.
Naarmate het verhaal zich ontvouwt, biedt het kritische inzichten in de vraag of Quirks het lot van een persoon bepalen, en onthult dat persoonlijke acties identiteit veel meer vormen dan inherente vaardigheden. My Hero Academia werpt licht op maatschappelijke problemen zoals overweldigende druk, giftige familiedynamiek en ontoereikende toegang tot geestelijke gezondheidszorg die bijdragen aan schurkenpaden. Met name Klas 1-A werkt aan het bewerkstelligen van positieve veranderingen in de epiloog.
De serie bekritiseert de concentratie van hoop op enkelvoudige helden, zoals vertegenwoordigd door All Might, of de lasten die individuen als Deku dragen tijdens duistere bogen, wat de pijn illustreert die wordt veroorzaakt door zulke geïsoleerde verwachtingen. Uiteindelijk komen er berichten naar voren die pleiten tegen egocentrische denkwijzen, omdat ze vaak tot schade leiden, zoals te zien is bij personages als Bakugo en Endeavor die de tijd nemen om deze les te begrijpen.
Impacten en invloeden van My Hero Academia
My Hero Academia heeft een nieuwe golf van anime geïnspireerd, waaronder toonaangevende titels als Jujutsu Kaisen, zoals opgemerkt door de maker Gege Akutami. Horikoshi putte uit klassieke invloeden, waaronder Sam Raimi’s Spider-Man, X-Men en verschillende kaiju-thema’s die aanwezig zijn in Godzilla en Gamera.
Een belangrijk narratief element dat resoneert in My Hero Academia is het idee van maatschappelijke wanorde na de val van tophelden, wat een weerspiegeling is van kritische bogen in opvolgende werken zoals Jujutsu Kaisens Shibuya Incident. De chaos die in beide series wordt afgebeeld, deelt thematische connecties, parallel aan de omwenteling die werd gezien tijdens de Paranormal Liberation War en Dark Hero-bogen toen Satoru Gojo met gevangenschap werd geconfronteerd.
De personages van My Hero Academia zijn opvallend ontworpen en doen denken aan klassieke westerse striphelden van Marvel en DC. Klas 1-A wordt gekenmerkt door unieke kostuums, vaardigheden en eigenschappen, en toont een overvloed aan stripverwijzingen die door het hele verhaal heen zijn verweven.
Sympathie voor schurken
Hoewel sympathieke antagonisten geen nieuw concept zijn in superheldenanime of shonen, valt My Hero Academia op door ervoor te zorgen dat veel van de belangrijkste schurken worden afgeschilderd als diepgewortelde gebrekkige individuen, vaak gevormd door ongelukkige omstandigheden – behalve All For One. De League of Villains, vertegenwoordigd door Toga, Dabi, Shigaraki en anderen, krijgt een achtergrondverhaal dat bijdraagt aan een genuanceerd begrip van hun motivaties.
Deze nadruk op sympathie wordt uitgebreid naar niet-League schurken zoals Gentle en La Brava, wat illustreert hoe zelfs goedbedoelende individuen catastrofale keuzes kunnen maken. Bovendien onthullen gevallen helden zoals Lady Nagant en degenen die gedwongen worden tot dubbele rollen, zoals Aoyama, de corruptie binnen de Hero Public Safety Commission en hoe schurken kwetsbare individuen uitbuiten.
Een unieke benadering van superheldenverhalen
Veelvoorkomende kritiek op superheldenverhalen duikt vaak op in het mediadiscours, van fanforums tot klassiekers als Watchmen en cynische adaptaties als The Boys. Aangezien My Hero Academia ontstond tijdens het hoogtepunt van het succes van de MCU en eindigde te midden van een publiek dat moe was van superheldenverhalen, valt de onderscheidende kwaliteit ervan op ten opzichte van zijn soortgenoten.
Deze serie heeft het maatschappelijke fenomeen van “superheldenmoeheid” doorstaan door serieuze thema’s in evenwicht te brengen zonder al te somber te zijn, met de nadruk op karaktergedreven verhalen. In tegenstelling tot de cynische tonen van One Punch Man en The Boys, presenteert My Hero Academia haar helden als oprecht, niet gemotiveerd door ego of rijkdom.
Terwijl de MCU vaak een dunne lijn tussen humor en ernst bewandelde, terwijl de DCEU afdwaalde naar overdreven serieus terrein, vond My Hero Academia zijn unieke niche. Zelfs in zijn donkerdere bogen behield de serie een onderliggend optimisme sinds het begin, waardoor het een tegengif was tegen somberheid in het vertellen van verhalen.
Onvergetelijke conclusies en epilogen
Laatste afleveringen in verhalen als My Hero Academia en Naruto ontvouwen zich vaak op een grootse, chaotische manier. Het superheldengenre profiteert vaak van uitgebreide crossover-evenementen, zoals de Justice League die zich verenigt tegen kosmische bedreigingen of de Avengers die samenkomen om Thanos te bestrijden.
De Final War-saga illustreert belangrijke thema’s: collectieve inspanning zegeviert over isolatie, relaties overstijgen solitaire initiatieven en geen enkel gebaar van vriendelijkheid is ooit tevergeefs. Dit culmineert in talloze personages – van degenen die aanvankelijk aan de kant werden geschoven tot steunpilaren – die samenkomen om All for One te confronteren.
De structuur van de Final War loopt parallel met de ensemblegevechten die te zien zijn in films als Avengers: Endgame. Omgekeerd bevestigt de Epilogue dat maatschappelijke wederopbouw een langetermijnproject is, dat zelfs acht jaar na de oorlog plaatsvindt. Deze doordachte conclusie benadrukt dat heldendom zich in verschillende vormen manifesteert; of Deku nu de jongere generatie begeleidt, Ochaco de geestelijke gezondheidszorg bevordert of Shoji zich bezighoudt met antidiscriminatiewerk.
Laatste overwegingen
My Hero Academia heeft significante bijdragen geleverd aan het superhelden-animegenre door zijn serieuze, op personages gerichte verhalen. In tegenstelling tot voorgangers die vaak prioriteit gaven aan vaardigheden of zich hielden aan een meer binair moreel raamwerk, introduceerde het lagen van complexiteit voor zijn personages, zowel held als schurk.
De serie blijft een bewijs van de blijvende aantrekkingskracht van superheldenverhalen, en biedt een bevredigende reis voor het publiek van begin tot eind. Ondanks verschillende meningen over het einde en de epiloog, kunnen veel fans terugkeren naar het kernplezier van het ervaren van de serie en zijn levendige cast gedurende de uitgebreide run.
Related Articles:
Hoogtepunten uit Ranma ½ Aflevering 1: Introductie van Ranma, Akane’s Fury en meer avonturen
19:39
Uzumaki Episode 2 Review: De escalerende spiraalgekte en zijn aangrijpende vloek
19:08
Recensie van One Piece aflevering 1121: Garp vecht tegen zijn protégé, wat het toneel voorbereidt voor Koby’s beproevingsmoment
19:04
Geef een reactie