
In een opvallend moment in Severance Seizoen 2 Aflevering 3 neemt het verhaal een duistere wending, vooral met betrekking tot het personage Mr. Milchick. Zelfs volgens de toch al eigenaardige normen van Lumon Industries, slaagt deze aflevering erin om grenzen te overschrijden die ervoor zorgen dat de werknemers, met name Milchick, worstelen met ongemak.
Milchick, die momenteel toezicht houdt op de MDR-afdeling na het ontslag van mevrouw Cobel, staat voor een zware strijd. Hij kreeg slechts 48 uur om een nieuw team voor Mark samen te stellen na het debacle van de overtime Contingency, maar dat team werd afgewezen en belachelijk gemaakt, omdat hij werd bestempeld als een “chambolic rube” genaamd Milkshake. Om de zaken nog ingewikkelder te maken, moet Milchick Mark, Irving en Dylans Outies overtuigen om terug te keren naar het werk, een taak die vreemd genoeg een overvloed aan ananassen omvat. Bovendien moet hij omgaan met aanhoudende herinneringen aan mevrouw Cobel, aangezien haar naam nog steeds op het startscherm van zijn computer wordt weergegeven.
Ondanks deze uitdagingen worstelt Milchick om zijn kalmte te bewaren. Echter, naarmate de aflevering vordert, zorgt Lumons onconventionele uiting van dankbaarheid voor opgetrokken wenkbrauwen.Waarschuwing: spoilers volgen!
Controversiële geschenken: opnieuw gecanoniseerde Kier-schilderijen
In een poging Milchicks “verbetering” te vieren, presenteert Lumon hem een verzameling “hercanonieke” schilderijen die Kier Eagan’s levenscyclus afbeelden, zij het met de controversiële draai om Kier af te beelden als een zwarte man. De enige wijzigingen die zijn aangebracht, hebben betrekking op de huidskleur; zijn blauwe ogen en karakteristieke haar zijn onveranderd gebleven.

Dit eigenaardige gebaar roept een reactie op die de ongemakkelijke aard ervan belichaamt. Milchicks onmiddellijke reactie — “Oh, my” — onthult zijn ongemak met de implicaties achter dit zogenaamde geschenk. Ondertussen legt Natalie, de altijd optimistische Board liaison, de redenatie uit en zegt: “De Board verlangt er streng naar dat u zich verbonden voelt met Lumons geschiedenis. Om die reden, accepteer alstublieft van de Board deze inclusieve, opnieuw gecanoniseerde schilderijen die bedoeld zijn om u te helpen uzelf te zien in Kier, onze oprichter.” Terwijl ze spreekt, suggereren haar gezichtsuitdrukkingen dat ze de onderliggende spanning in de situatie begrijpt.

Terwijl Natalie een bericht van de Board doorgeeft waarin ze haar eigen waardering voor deze schilderijen claimt, probeert Milchick dankbaarheid te uiten, maar zijn onvermogen om zijn gevoelens te verwoorden spreekt boekdelen. Deze uitwisseling onderstreept een fundamenteel conflict tussen zijn professionele verplichtingen en zijn innerlijke ongemak met betrekking tot Lumons bedoelingen.
Later besluit Milchick de schilderijen te bedekken, ze terug te doen in hun doos en ze uit het zicht te plaatsen. Deze actie geeft een subtiele maar aangrijpende indicatie van zijn groeiende wantrouwen jegens Lumon.

In een post-credits discussie reflecteert regisseur Ben Stiller op de beslissing om de schilderijen op te nemen, waarbij hij de nadruk legt op de verkenning van raciale identiteit binnen Lumon. Hij legt uit: “Natalie presenteert Milchick deze schilderijen van Kier, en het is een vreemd moment waarop Milchick dit moet verwerken en moet proberen te bevragen wat de motivatie hierachter is.” Dan Erickson, de maker, merkt op dat Natalie’s intense blikken op Milchick kunnen dienen als een beschermend gebaar naar hem toe, gezien Lumons surveillancecultuur.
Tramell Tillman, die Milchick speelt, voegt diepgang toe aan het verhaal en vraagt zich af of Natalie hun situatie wel echt begrijpt en of ze uiteindelijk wel als bondgenoot zal optreden.
Reacties op de Kier-schilderijen
De onthulling van de schilderijen heeft een storm van reacties online ontketend, met discussies die op platforms als Reddit opdoken. Een gebruiker vroeg provocerend: “Is dat net als blackface Kier?” Een ander benadrukte de oppervlakkigheid van de verandering en merkte op: “Het is het feit dat ze alleen zijn huidskleur hebben veranderd; hij heeft nog steeds het steile grijze haar en de blauwe ogen.”
Verdere opmerkingen weerspiegelden Milchicks toenemende gevoel van desillusie met Lumon, waarbij een gebruiker zei: “Ik heb het gevoel dat hij zich niet echt gerespecteerd voelt door Lumon.” Er werd ook gespeculeerd over Milchicks mogelijke woedeproblemen die voortvloeiden uit dit gebrek aan respect.
Een andere gebruiker merkte terecht op: “Ik vond dat ook interessant. Het is als een nieuwe kijk op blackface, aangepast om een vertekend begrip van representatie te omvatten.” Dit sentiment resoneert, wat suggereert dat deze schilderijen dienen als een satirische reflectie op de aard van bedrijfsrepresentatie.

Natalie’s reacties zijn ook onder de loep genomen, met commentaar op de intensiteit van haar optreden. Observaties als “Het is alsof ze elke keer onder schot wordt gehouden” werpen licht op haar interne conflict en de voortdurende druk binnen de onderdrukkende atmosfeer van het bestuur.
Terwijl de controverse toeneemt, kijkt het publiek reikhalzend uit naar het volgende hoofdstuk van Severance Seizoen 2. Blijf op de hoogte van aankomende afleveringen met ons uitgebreide releaseschema.
Geef een reactie ▼