Na een pauze van twee jaar keerde de internationaal geprezen zangeres Celine Dion terug op het podium tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen van Parijs in 2024. Haar krachtige en emotionele stem was indrukwekkender dan ooit toen ze het liefdesliedje “L’hymne À L’amour” zong bij de iconische Eiffeltoren. Het optreden raakte de harten van velen en kreeg lof op sociale media, wat het publiek inspireerde en motiveerde. Kelly Clarkson, een gast bij NBC, raakte tot tranen toe geroerd toen ze Celine Dions veerkrachtige optreden zag, ondanks haar strijd tegen een ziekte.
De Olympische Spelen van Parijs 2024 hadden een speciale betekenis voor Celine Dion, omdat ze na jaren van afwezigheid vanwege een zeldzame ziekte haar rentree maakte op het podium. Dit was haar eerste officiële optreden sinds ze een pauze had genomen van het zingen.
Een syndroom met een kans van 1 op 1.000.000 bij een patiënt
In december 2022 onthulde Celine Dion met tranen in haar ogen haar ernstige gezondheidstoestand en nam ze het moeilijke besluit om haar artistieke inspanningen tijdelijk te staken. Met tranen in haar ogen deelde ze dat ze de diagnose Stiff Person Syndrome (SPS) had gekregen, een extreem zeldzame auto-immuunziekte die het centrale zenuwstelsel (hersenen of ruggenmerg) aantast. Deze aandoening komt slechts bij 1 op de 1.000.000 personen voor en er is momenteel geen remedie bekend.
Ondanks dat ze zich niet lekker voelde tijdens haar internationale “Taking Chances”-tournee in 2008, bleef de “My Heart Will Go On”-hitmaker optreden. Ze merkte echter dat haar stem trilde en brak bij het raken van hoge noten, in tegenstelling tot voorheen. Bezorgd zocht ze medisch advies en was opgelucht toen ze hoorde dat haar stembanden nog steeds normaal waren. Ze keerde terug naar Las Vegas en voltooide nog vijf shows, maar begon last te krijgen van stijfheid in haar spieren. Dit maakte het moeilijk voor haar om te bewegen en ze moest steunen op voorwerpen tijdens het lopen.
Ondanks het feit dat haar toestand haar optredens nog niet had beïnvloed, zocht de zangeres geen onmiddellijke behandeling. Pas begin 2022 nam Celine Dion het besluit om al haar shows te annuleren vanwege haar verslechterende gezondheid. Het Stiff Person Syndrome waar ze aan leed, had ervoor gezorgd dat ze last had van spasmen en verlies van spiercontrole, wat gevolgen had voor haar mobiliteit.
Ze verklaarde dat de stijfheid en spierspasmen eerst in haar handen en voeten verschenen, maar zich uiteindelijk uitbreidden naar haar buik, ruggengraat en ribben. Soms waren de spasmen zo intens dat ze het gevoel had dat haar botten braken.
Helaas werden de stembanden van Celine Dion ook aangetast, waardoor ze niet meer op hetzelfde niveau kon zingen als voorheen. De ritmes van het orkest waren moeilijk voor haar om te horen, waardoor het een uitdaging was om synchroon te blijven en de emotionele intensiteit van haar optredens afnam. Bovendien zorgde de ziekte voor een achteruitgang van haar algehele gezondheid, waardoor ze zwak en kwetsbaar werd. In een hartverscheurende verklaring deelde ze: “Mijn hart is gebroken omdat zingen mijn doel in het leven is, maar ik kan het misschien nooit meer doen. Het voelt alsof iemand me wurgt als ik probeer te zingen en ik heb moeite om hoge of lage noten te halen, waardoor ik kramp krijg.”
Het verhaal achter de comeback van Celine Dion op de Olympische Spelen in Parijs in 2024: “Ik moest terugkeren, ook al moest ik kruipend het podium op”
De documentaire “I am: Celine Dion”, uitgebracht op 25 juni, beschrijft de moeilijke reis en strijd van de zangeres met een zeldzame ziekte. In de hele film vertelt ze over momenten waarop ze onmiddellijk medische hulp nodig had en snel naar de eerste hulp moest worden gebracht. In de openingsscène wordt ze op een brancard weggereden door zorgprofessionals.
Een bijzonder pijnlijk moment voor het publiek was toen Celine Dion last kreeg van ernstige spasmen tijdens een fysiotherapiesessie. Deze spasmen maakten het voor haar onmogelijk om haar vingers op een natuurlijke manier te bewegen of te strekken, wat haar veel pijn bezorgde en haar tot tranen toe roerde. Medisch personeel werd gedwongen om twee injecties met spierverslappers toe te dienen om haar symptomen te verlichten. De dokter waarschuwde dat als haar toestand niet verbeterde, ze spoedeisende hulp moesten zoeken. Gelukkig sloeg de medicatie uiteindelijk aan en verbeterde haar toestand geleidelijk.
De documentaire belichtte de uitdagingen die Celine Dion moest overwinnen voordat ze een pauze nam van haar zangcarrière. Om te kunnen blijven optreden, verhoogde ze haar medicijngebruik om haar welzijn op het podium te waarborgen. Een aanzienlijk deel van de film legt haar comeback in de studio vast na een onderbreking van drie jaar om aan een nieuw project te beginnen. Ondanks het ervaren van fysiek ongemak tijdens het opnameproces, zette de zangeres van “My Heart Will Go On” door en ontving ze gespecialiseerde medische zorg. Met vastberadenheid wijdde Celine Dion zich ijverig aan haar nieuwste onderneming.
Volgens Celine Dion was haar toestand soms zo ernstig dat ze voor haar leven vreesde, wat leidde tot de noodzaak van een operatie toen medicatie faalde. Ondanks de meest uitdagende tijden, verbeterde haar gezondheid geleidelijk. Ze vertelde dat ze nu vijf dagen per week fysiotherapie ondergaat om de stijfheid in haar tenen, knieën en andere delen van haar lichaam te verlichten. Daarnaast werkt ze dagelijks met een zangtherapeut in een poging haar zangvaardigheden terug te krijgen. Celine Dion erkent echter dat hoewel er enige vooruitgang is geboekt, haar fysieke toestand nooit volledig zal terugkeren naar de oude staat.
Ondanks de vele uitdagingen die ze tegenkwam, heeft de Canadese zangeres nooit de schuld bij haar lot gelegd. In plaats daarvan gebruikte ze haar platform om een oprechte boodschap te verspreiden over mentale gezondheid en het behouden van een positieve en veerkrachtige levensstijl. Terugkijkend op de afgelopen twee jaar, die gevuld waren met moeilijkheden zoals het ontdekken en leren leven met haar ziekte, beschrijft ze het als een zware reis. Ondanks de voortdurende strijd blijft ze vastberaden en verklaart: “Ik zal terugkeren. Als ik niet kan rennen, zal ik lopen. Als ik niet kan lopen, zal ik kruipen, maar ik zal niet opgeven,” zoals Celine Dion in de conclusie van de documentaire stelt.
Het is duidelijk dat de indrukwekkende prestatie van Celine Dion tijdens de Olympische Spelen in Parijs in 2024 enorme inspanningen vergde om de fysieke en mentale uitdagingen te overwinnen die haar ongeneeslijke ziekte met zich meebracht.
Wanhoop na het verlies van dierbaren
Ondanks haar opmerkelijke talent en opvallende schoonheid is Celine Dion’s leven tumultueus en vol tragedie geweest. Zelfs met een succesvolle carrière en een betoverende verschijning, heeft ze talloze uitdagingen gehad, waaronder het verlies van dierbaren vóór haar gezondheidscrisis.
In 1993 raakte Celine Dion diep getraumatiseerd toen haar 16-jarige nichtje Karine, die ze als dochter beschouwde, in haar armen overleed aan cystische fibrose. Tien jaar later, in 2003, was ze er kapot van dat haar vader stierf aan kanker. Ondanks dat ze het druk had met optreden in Las Vegas, VS, had ze spijt dat ze niet op tijd naar Canada was teruggekeerd om haar vader voor de laatste keer gedag te zeggen.
Ondanks het verstrijken van de tijd had Celine Dion niet kunnen voorzien dat kanker in 2016 opnieuw het leven van haar man en broer zou eisen. In januari van dat jaar verloor haar man en muziekproducent, René Angélil, zijn strijd tegen keelkanker. Slechts drie dagen later bezweek ook Celine Dions broer Daniel Dion aan hetzelfde type kanker, dat was uitgezaaid naar zijn hersenen en tong. Deze tragische gebeurtenissen lieten Celine Dion verwoest achter en ze kon de begrafenis van haar broer niet bijwonen vanwege de overweldigende emotionele tol die het van haar eiste.
Gerelateerde artikelen:
Laatste nieuws: 22-jarige actrice wordt onderzocht voor de vermeende moord op haar 77-jarige tycoon-echtgenoot, slechts drie maanden na de bruiloft
9:51
BTS Jungkook vergeet Rosé te noemen in “APT”: Fans delen gemengde reacties
6:58
Lee Jung-jae reflecteert op Emmy-winst en geeft spoilers voor “Squid Game 2”
16:43
Geef een reactie