Ultraman: Rising review – Een leuke maar frivole Netflix-film

Ultraman: Rising review – Een leuke maar frivole Netflix-film

Ondanks dat Ultraman al bijna 60 jaar consistent succes heeft geboekt, heeft het buiten Japan nog geen brede erkenning gekregen. De originele Netflix-film, Ultraman: Rising, heeft tot doel dit te veranderen door de populaire held aan een internationaal publiek te introduceren door middel van een visueel verbluffende en plezierige film, hoewel deze zich daarbij misschien te dun verspreidt.

Door de jaren heen hebben veel dappere individuen de rol op zich genomen van het dragen van Ultramans buitengewone metalen pak. In Rising is het nu de beurt aan Ken Sato, de aarzelende zoon van een voormalige Ultraman die verbitterd is over de druk en last die zo’n plicht voor hun gezin met zich meebracht.

Ken, een gerespecteerde honkbalspeler, verhuist van Los Angeles naar Tokio in de superheldenanime. Terwijl hij aan een nieuw hoofdstuk in zijn carrière in de grote competities begint, zorgen zijn activiteiten als burgerwacht die vecht tegen gigantische monsters, bekend als Kaiju, ervoor dat hij gewond raakt en een nieuwe verantwoordelijkheid krijgt om voor een babymonster te zorgen dat hij heeft geadopteerd. Zijn acties hebben echter de aandacht getrokken van particuliere speciale troepen die gespecialiseerd zijn in de jacht op deze wezens, waardoor hij en zijn nieuwe metgezel in gevaar komen.

Ultraman: Rising – Een episch verhaal over meer dan één man

Ultraman: Stijgende recensie
Netflix

De echte uitdaging in de film van Shannon Tindle en John Aoshima, die het regiedebuut van Tindle markeert, is het vinden van een evenwicht. Zowel Tindle als Aoshima zijn carrièreanimators met tientallen jaren ervaring in het werken aan verschillende producties zoals Gravity Falls, Foster’s Home for Imaginary Friends, Kubo and the Two Strings en vele anderen. Ze combineren vakkundig elementen uit CG, anime, stripboeken en andere bronnen om een ​​elegante esthetiek te creëren.

De stad Tokio staat bekend om zijn levendige en levendige sfeer, met verschillende wezens die voortdurend door de straten bewegen. Felverlichte straatlantaarns en neonreclames verlichten de stad ’s nachts, terwijl de stralende zon overdag voor een heldere, heldere omgeving zorgt. Terwijl Ken navigeert door de complexiteit van het helden- en vaderschap, beweegt Ultraman zich met gratie en behendigheid in zowel zijn normale als gigantische vorm.

De uitbarstingen van levendige tinten of tinten zwart en wit voegen een spannend tintje toe aan de gevechten. Hoewel de krachtige stoten en trappen van Ultraman indrukwekkend zijn, voegt een vleugje levendig roze een niveau van intensiteit toe dat de explosieve aard van zijn aanvallen echt weergeeft.

Ultraman is een bekende multimediafiguur in Japan en is in meerdere animaties te zien geweest. Hij wordt echter vooral geportretteerd in tokusatsu, een term die wordt gebruikt voor Japanse genreshows en films waarin praktische effecten worden gebruikt. In wezen bestaan ​​zijn optredens uit een persoon in een pak wiens transformaties zijn gecreëerd om een ​​gevoel van grootsheid en vernietiging aan de omgeving te geven door middel van slimme montage en speciale effecten.

Ultraman gaat eindelijk mondiaal

Tindle en Aoshima weten met succes de essentie van deze geest vast te leggen in hun adembenemende momenten. Sommigen hebben misschien kennis gemaakt met tokusatsu via de populaire Power Rangers-serie, die sterk was aangepast aan de Super Sentai-franchise en de vroege Godzilla-films. Deze vorm van filmmaken straalt een speelse maar oprechte charme uit.

De essentie van het vertellen van verhalen is niet bang om dwaas over te komen of om het publiek achter de schermen te laten kijken. Zolang de personages en de verhaallijn boeiend zijn, worden eventuele tekortkomingen over het hoofd gezien of zelfs omarmd als onderdeel van de algehele ervaring. Hoewel Ultraman: Rising geanimeerd is, vangt het nog steeds een deel van diezelfde energie op door de gestileerde vechtscènes die opzettelijk extravagant zijn.

Telkens wanneer hij actie onderneemt, voelt het alsof de structuur van de werkelijkheid tijdelijk wordt verstoord. Dit concept komt duidelijk naar voren in Spider-Man: Into the Spider-Verse, waar elke Spider-persoon zijn eigen unieke stijl bezit. Terwijl we individuen vanuit verschillende dimensies en tijdlijnen observeren, gelden de traditionele wetten van perceptie eenvoudigweg niet.

In dit geval ben je getuige van een man die een ongelooflijk geavanceerd buitenaards pak draagt, maar het concept blijft hetzelfde wat betreft het onderdompelen in het perspectief van de personages. Hoewel Rising bedreven is in gevechten, leidt het opnemen van meerdere verhaallijnen tot kleine problemen.

Ultraman: Rising – De strijd van een held

Ultraman: Opstaan
Netflix

Kens beslissing om de rol van geadopteerde ouder op zich te nemen voor zijn niet zo kleine maar toch baby Kaiju leidt tot een hartverwarmende reis van genezing en vergeving met zijn eigen vader. Hoewel dit verhaal bevredigend is, wordt het overschaduwd door verschillende subplots, zoals zijn zich ontwikkelende relatie met journalist Mina, zijn weinig indrukwekkende carrière in het Japanse honkbal en een slechterik die niet voldoende schermtijd heeft.

Tindle’s betrokkenheid bij deze film begon bijna twintig jaar geleden met de bedoeling iets volkomen unieks te creëren. Ondanks de langere ontwikkelingsperiode zijn de sporen van deze originele visie nog steeds voelbaar in de hele film, waarbij sommige verhaallijnen langer blijven hangen dan nodig is. Co-schrijver Marc Hains sluit zich aan bij Tindle, en de film blinkt uit in het onderzoeken van de uitdagingen van Ken die probeert zijn enorme peuter bij te houden of in het reine te komen met zijn relatie met zijn vader.

Tijdens een persconferentie bij de opening van de film toonde Ken zijn arrogantie en onbezonnenheid over zijn sportieve capaciteiten. Terwijl hij echter de rol van Ultraman op zich neemt en de uitdagingen en uitputting ervaart die het ouderschap met zich meebrengt, wordt hij voortdurend vernederd. Als hij deze verantwoordelijkheden met succes in evenwicht kan brengen, zou Ultraman: Rising echt heroïsch worden.

Ultraman: Rising Recensiescore: 3/5

Ultraman: Rising introduceert een frisse interpretatie van de held op het internationale toneel op een manier die de franchise nog nooit eerder heeft bereikt. Ondanks bepaalde tekortkomingen in de verhaalvertelling is de productie levendig, krachtig en zelfverzekerd, en biedt ze veel plezierige aspecten.

“Ultraman: Rising wordt op vrijdag 14 juni 2024 op Netflix uitgebracht.”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *