Hoewel Squid Game een fictief werk is, resoneren de overkoepelende thema’s met de grimmige realiteit van het Brothers’ Home in Zuid-Korea. Deze beruchte faciliteit, vaak aangeduid als “Korea’s Auschwitz”, heeft hernieuwde aandacht gekregen in het licht van de populariteit van de show. Om de huiveringwekkende geschiedenis van het Brothers’ Home beter te begrijpen, kunnen kijkers een onthullende documentaire bekijken die gratis te streamen is.
Na de release van Squid Game Seizoen 2 vorige maand ontstonden er online discussies over een vermeende dodelijke wedstrijd die in 1986 in het echt zou hebben plaatsgevonden. Het is echter van belang om duidelijk te maken dat er geen onderbouwde verslagen zijn die deze beweringen ondersteunen.
Toch bevatten veel discussies verontrustende beelden uit Brothers’ Home, een kamp dat vermomd is als een toevluchtsoord voor daklozen, maar berucht is om de wrede behandeling van kwetsbare individuen. Hoewel Hwang Dong-hyuk, de maker van Squid Game , niet direct ingaat op een verband tussen de show en Brothers’ Home, bestaan er opvallende overeenkomsten. Houd er rekening mee dat de besproken content voor sommige kijkers pijnlijk kan zijn.
Ontdek de Brothers’ Home-documentaire gratis
Om dieper in te gaan op de realiteit van Brothers’ Home, kunnen kijkers de documentaire uit 2021 bekijken met de titel “Investigating Rape, Slave Labor, and Murder in South Korea’s House of Horror”, geproduceerd door Al Jazeera’s 101 East. Deze film van 50 minuten is gratis beschikbaar op YouTube. Bekijk hem hier:
De documentaire belicht de ernstige mensenrechtenschendingen die tussen 1976 en 1987 in de instelling plaatsvonden. Voormalige bewoners vertellen over hun wanhopige pogingen om hulp te zoeken bij de autoriteiten, maar ze werden met geweld gevangengenomen en onderworpen aan afschuwelijke omstandigheden, die doen denken aan scènes uit Squid Game .
Onder de controversiële richtlijn nr. 410 uit 1975 keurde het autoritaire regime de gevangenneming van duizenden goed in een poging om de straten van Zuid-Korea te “zuiveren”. Deze richtlijn gaf de politie de bevoegdheid om individuen te bestempelen als “landlopers”, wat leidde tot de opsluiting van waarschijnlijk fatsoenlijke burgers naast echt dakloze individuen. Onderzoeken onthulden dat slechts 10% van de opgeslotenen in Brothers’ Home legitiem dakloos was; de meerderheid bestond uit kinderen die met geweld waren ontvoerd.
De documentaire biedt overlevenden niet alleen een onmisbaar platform om hun verschrikkelijke ervaringen te delen en de wijdverbreide mensenrechtenschendingen in het kamp in Busan bloot te leggen, maar onderzoekt ook de mogelijke verblijfplaats van de daders die naar verluidt in Australië zijn neergestreken.
Parallellen trekken tussen Brothers’ Home en Squid Game
Terwijl de spanning voor Squid Game Seizoen 3 toeneemt, gonzen sociale mediaplatforms van vergelijkingen tussen de serie en Brothers’ Home. Beide verhalen benadrukken hoe de meest kwetsbare bevolkingsgroepen in de samenleving worden uitgebuit door machthebbers. Gevangenen in Brothers’ Home werden onderworpen aan uniformiteit door blauwe trainingspakken te dragen en identificatienummers aan te nemen, wat een echo is van de behandeling van deelnemers in de serie.
Er kunnen ook vergelijkingen worden gemaakt tussen de Pink Guards in Squid Game en de machtshiërarchie onder gevangenen in Brothers’ Home, waar misbruikers vaak binnen een systeem opereerden dat mishandeling van medegevangenen toeliet.
Opgemerkt moet worden dat de ervaringen van overlevenden in Brothers’ Home veel ernstiger waren dan die in de fictieve serie. Niettemin resoneren de thema’s van uitbuiting en ontmenselijking diep, waardoor het een aangrijpende en huiveringwekkende parallel is met de fictieve nachtmerries van Squid Game .
Geef een reactie