“Klokkenluider tegen marketinglegende Min Hee-jin” De verborgen strijd van ex-werknemer A

Er ontstonden zorgen over mogelijke ’tegenvirale’ activiteiten op A’s Instagram-account, nadat er onlangs verdacht gedrag werd ontdekt. Dit gedrag was bedoeld om iemand of iets berucht te maken door middel van negatieve virale marketing.

Er lijkt een tikkende tijdbom te zijn geplant op A’s SNS, aangezien er meerdere verdachte accounts zijn ontdekt die opruiende opmerkingen maken via Instagram. Deze accounts, bekend onder gebruikersnamen zoals ig*****, mi*****, kr***** en pu*****, hebben voortdurend om de paar uur denigrerende opmerkingen geplaatst die gericht waren aan A, schijnbaar spammend en proberend om negatieve percepties in stand te houden door middel van frequente posts.

Alle vier de verslagen bespotten A consequent op een vergelijkbare manier, met opmerkingen als: “Hoewel de ADOR-werknemers allemaal respectabel zijn, blijft degene die ontslag nam commotie veroorzaken bij de media en HYBE, alsof hij daarvoor betaald wordt” en “Als iemand anders met zo’n onrechtvaardige behandeling te maken had gehad, zou dat veel eerder aan het licht zijn gekomen.” Deze ongefundeerde theorieën insinueren dat A, het slachtoffer van seksuele intimidatie, financieel gemotiveerd was door HYBE of andere partijen om een schandaal te fabriceren.

De negatieve effecten van media onderzoeken: antivirale content begrijpen

Hoewel deze complottheorieën niet bewezen zijn, kunnen de acties van deze accounts worden gecategoriseerd als contraviraal, omdat ze negatieve verhalen online verspreiden onder het mom van authentieke publieke opinies. A heeft naar verluidt een toestroom van deze ongefundeerde opmerkingen op hun account waargenomen en overweegt ze te verwijderen.

Op dit punt lijken vier specifieke accounts verantwoordelijk te zijn voor de tegenvirale activiteit. Niettemin zou het voorbarig zijn om aan te nemen dat CEO Min Hee-jin deze campagne heeft georkestreerd. Het is ook aannemelijk dat bepaalde fans, ter ondersteuning van CEO Min, A hebben aangevallen vanwege een misplaatst gevoel van loyaliteit.

Echter, de methode van het herhaaldelijk delen van identieke content is ongewoon. Het wijkt enorm af van de gebruikelijke emotionele en persoonlijke opmerkingen van Min Hee-jins supporters. A zou deze verdachte spam moeten erkennen als een opzettelijke aanval en mogelijk juridische maatregelen moeten nemen.

De voormalige werknemer die de ‘marketinglegende’ ter discussie stelt, ervaart secundaire victimisatie.

Ondanks dat beroemdheden aangifte doen bij de politie voor valse informatie en smaad online, blijft het lastig om dit soort online intimidatie op te sporen en te stoppen. De uitdaging ligt in het feit dat opmerkingen vaak worden geplaatst via buitenlandse sociale media-accounts, waardoor het bijna onmogelijk is om de verantwoordelijke partijen te identificeren en ter verantwoording te roepen.

Tegelijkertijd wordt Min Hee-jin hoog aangeschreven om haar vaardigheden in public relations, aangezien ze verantwoordelijk was voor het succes van NewJeans terwijl ze de leider was van ADOR. Als gevolg hiervan zijn er vermoedens dat het orkestreren van dergelijke antivirale campagnes een eenvoudige taak voor haar zou zijn. Het is echter het slachtoffer, A, die de negatieve effecten van seksuele intimidatie ervaart. De voortdurende toestroom van antivirale opmerkingen op hun persoonlijke account is een goed voorbeeld van secundaire victimisatie en een schending van hun privacy.

Het is een ontmoedigende taak voor A om zich uit te spreken tegen een vorige werkgever. Ze moeten niet alleen hun ervaringen publiekelijk delen, maar ze dragen ook de last van het opkomen voor de rechten van slachtoffers van seksuele intimidatie. Ondanks dat ze online te maken heeft gehad met intimidatie, heeft A steun gevonden bij andere vrouwen die soortgelijke situaties hebben meegemaakt. In het bijzonder hebben verschillende juridische professionals aangeboden om A juridisch advies en bijstand te bieden.

De originele bron is te vinden op Daum .