Wind Breaker en Tokyo Revengers hebben zelfs minder gemeen dan haters denken

Wind Breaker en Tokyo Revengers hebben zelfs minder gemeen dan haters denken

Het is niet verrassend dat er parallellen worden getrokken tussen de anime Tokyo Revengers en Wind Breaker, na het immense succes van laatstgenoemde in de vroege stadia van het anime-seizoen voorjaar 2024. Beide zijn criminele anime, en nu Tokyo Revengers nog steeds wordt uitgezonden, was het onvermijdelijk dat er vergelijkingen tussen de twee werden gemaakt.

Ondanks de vele overeenkomsten tussen de twee series, zoals hun onconventionele hoofdrolspelers voor het delinquente genre, zijn er ook opmerkelijke verschillen tussen beide. Dit komt vooral tot uiting in hun toon en plot, hoewel het ook kan worden opgemerkt in hun schijnbare classificatie als ‘delinquente’ anime.

Ondanks de schijn zijn Wind Breaker en Tokyo Revengers eigenlijk heel verschillende afbeeldingen van de Japanse delinquente cultuur. In feite hebben ze zelfs minder gemeen dan veel mensen beseffen. Hoewel gewone fans dit onderscheid misschien niet opmerken, zijn degenen die goed thuis zijn in delinquente anime zich waarschijnlijk bewust van het schril contrast tussen de culturen die in deze twee series worden geportretteerd.

Onderzoek naar de verschillende subculturen van delinquentie in Wind Breaker en Tokyo Revengers

Zowel Wind Breaker als Tokyo Revengers verbeelden verschillende subculturen van de Japanse criminaliteit door hun verhaallijnen, settings en karakters. Wind Breaker richt zich op de ‘yanki’-delinquentiecultuur, terwijl Tokyo Revengers zich verdiept in de ‘bosozuoku’-subset van de Japanse delinquentiecultuur. De oorsprong van dit laatste kan worden teruggevoerd tot de jaren vijftig, toen terugkerende Japanse veteranen na de oorlog worstelden met maatschappelijke re-integratie.

Naarmate de aantrekkingskracht van het maken van op maat gemaakte auto’s en fietsen groeide, gingen een aantal mensen zich tot deze hobby wenden. De oorspronkelijke bosozoku-leden werden vooral beïnvloed door de klassieke Amerikaanse motorcultuur, zoals afgebeeld in de Gretter-cultuur en westerse films. Deze manier van leven had een sterke aantrekkingskracht op jongeren, waardoor zij de identiteit aannamen en in de jaren zeventig de moderne bosozoku-beweging ontstond.

Gedurende deze periode begon ook de yanki-subcultuur, gekenmerkt door delinquent gedrag (zoals afgebeeld in Wind Breaker), te ontstaan. Hoewel er enkele overeenkomsten waren, viel de yanki-subcultuur op door de op vetter geïnspireerde look van de leden, inclusief geverfd en achterovergekamd haar. Hoewel ze ook af en toe op de fiets reden, stonden ze vooral bekend om hun algemene stijl en de neiging om geïmproviseerde gevechten aan te gaan, in tegenstelling tot de meer gestructureerde activiteiten van de bosozoku.

Zowel Tokyo Revengers als Wind Breaker geven de twee subculturen weer in hun meest typische vormen, hoewel eerdere anime- en mangaseries ze op verschillende manieren hebben afgebeeld.

Dit is vooral duidelijk in hun eerste afleveringen, waarbij de vorige serie de hoofdpersonages introduceerde als rebelse motorrijders, terwijl de laatste hen introduceerde als agressieve straatvechters. In eenvoudiger bewoordingen doet de eerste meer denken aan de bosozoku-cultuur, terwijl de laatste meer lijkt op de traditionele yanki-cultuur.

Bovendien delen de twee series geen opmerkelijke overeenkomsten, behalve hun weergave van de delinquente cultuur. Hun plots vormen een aanzienlijk contrast, omdat ze hun respectievelijke subculturen op verschillende manieren gebruiken om hun algemene verhaallijnen vooruit te helpen. Bovendien variëren hun instellingen enorm, waarbij de ene tijdreizen omvat en de andere zich volledig in een specifieke tijdsperiode afspeelt. De casts van de twee series verschillen ook, omdat ze verschillende subculturen uitbeelden.

Hoewel het een uitdaging is om te bepalen welke objectief gezien superieur is tussen de twee, maken hun genuanceerde onderscheidingen het tot een subjectieve beslissing. Het is echter veilig om te zeggen dat beide hun respectieve subculturen effectief uitbeelden. Bovendien zijn beide series zeer plezierig voor alle anime-enthousiastelingen, hetzij vanwege hun subtiele discrepanties, hetzij omdat het uitzonderlijke anime/manga-series in het delinquente genre zijn.

Links gerelateerd aan dit onderwerp

Hoogtepunten uit aflevering 2 van Wind Breaker

Is er enige bevestiging van een vierde seizoen voor Tokyo Revengers? Verduidelijkt.

Hier zijn 10 aanbevolen anime vergelijkbaar met Wind Breaker die je zeker moet bekijken.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *