Als fervent superheldenliefhebber koester ik momenteel de opwinding van X-Men ’97. Hoewel de reguliere MCU mogelijk met problemen kampt, heeft deze televisieaanpassing hernieuwd succes opgeleverd voor de Marvel-franchise, ondanks dat deze niet officieel verbonden is met de Sacred Timeline. Toch heb ik moeite om het plot volledig te begrijpen.
Momenteel bevinden we ons in een toptijdperk voor superheldentelevisieshows. Nu Invincible intens geweld en meeslepende verhalen naar de animatiewereld brengt en The Boys een soortgelijke ervaring in live-action bieden, bloeit het genre. De komende X-Men ’97-serie maakt ook gebruik van een van de meest effectieve tools in de branche: nostalgie.
Degenen die bekend zijn met de tijdlijn van de X-Men-films zullen zich zeker herinneren dat hun fascinatie voor mutanten voortkwam uit de animatieseries uit de jaren 90. De nieuwe tv-show vervolgt het verhaal waar het vele jaren geleden ophield, terwijl het een herkenbare maar toch innovatieve geanimeerde esthetiek bevat.
Hoe dol ik ook ben op X-Men ’97, ik kan niet ontkennen dat het behoorlijk overweldigend was. Met zijn talrijke paaseieren en verwijzingen naar de originele serie, en de veelheid aan verhaallijnen en schurken die erin voorkomen, voelt het bijna alsof je met een nekbrace naar een intense tenniswedstrijd zit te kijken – ik begrijp de hele show niet helemaal.
Wat gebeurd er?
In eerste instantie was ik helemaal vergeten dat Charles Xavier vermoedelijk aan het einde van de originele animatieserie was overleden. Ter verdediging: het is inmiddels bijna dertig jaar geleden, dus ik had wat tijd nodig om me aan te passen aan de verrassing van deze openingsopenbaring.
Hoewel ik een episodische structuur voor de serie had verwacht, ontdekte ik dat X-Men ’97 een vertelstijl hanteert die lijkt op Invincible. Het verhaal evolueert voortdurend en er worden nieuwe elementen in verweven, net als side-quests in een videogame. Het ene moment zijn we getuige van de aanval op Genosha en het volgende moment zien we Storm’s ontmoeting met Forge. Ondanks de schokkende verschuivingen waardeerde ik het korte uitstel van de chaotische en emotionele momenten van de show.
Ondanks het enorme potentieel en de diversiteit die een team van mutanten biedt, is een van de uitdagingen de beperkte hoeveelheid tijd die beschikbaar is om het verhaal van elk individu volledig te onderzoeken. In de televisieserie wordt dit duidelijk als de liefdesdriehoek van Scott-Jean-Madelyne kort wordt benadrukt voordat het een klein subplot wordt, Roberto’s aanvankelijke opname in het X-Men-team betekenis verliest en zelfs Wolverine’s rol minder belangrijk wordt.
Dit opwindende avontuur door de tien X-Men ’97-afleveringen is plezierig, maar het hoge tempo laat nauwelijks een moment toe om volledig te begrijpen wat er gebeurt. Ik heb vaak gemerkt dat ik de show meerdere keren moest terugspoelen, gewoon om er zeker van te zijn dat ik alle details had opgemerkt.
Wie is die kerel?
Ondanks mijn gebrek aan expertise op het gebied van de X-Men, draagt de reeks verschillende personages, met name de superschurken, bij aan de verwarring. Ik ben echter van mening dat dit mijn begrip niet mag belemmeren, maar helaas is dat tot op zekere hoogte wel het geval.
Omdat hij voorkennis heeft van de identiteit van Mr. Sinister, wordt het al vroeg duidelijk dat de beruchte X-Men-schurk zijn gebruikelijke snode plannen uitvoert. Naarmate ik verder kwam in de afleveringen, kon ik het echter niet laten om contact op te nemen met mijn collega, die een dieper inzicht heeft in alles wat met mutanten te maken heeft, met vragen als “Wat is de betekenis van de gigantische vogel?” en “ Is Bastion een gemene versie van Captain America? Hoewel ik me realiseer dat dit misschien dwaze vragen lijken, kun je de gelijkenis tussen Bastion en een bebaarde Steve Rogers niet ontkennen, en we hebben Cap zich eerder tegen zijn eigen team zien keren (Gegroet, Hydra !)
Hoewel ik enorm geniet van het ontdekken van nieuwe personages, moet ik toegeven dat ze allemaal op meesterlijke wijze zijn geïntegreerd in X-Men ’97. De enorme omvang van deze serie is werkelijk opmerkelijk, en ik kijk reikhalzend uit naar wat de toekomst in petto heeft voor deze geanimeerde toevoeging aan Marvel’s repertoire. Ik heb echter het gevoel dat ik X-Men ’97 nog minstens twee of drie keer moet bekijken voordat ik echt kan begrijpen wat er allemaal is gebeurd.
Het is zeker geen slecht probleem om te hebben. Voor iemand zoals ik, die geen kennis over X-Men heeft, lijkt de show op die gesprekken waarin je alleen maar knikt en lacht, in de hoop dat niemand je daadwerkelijk zal ondervragen over wat ze zojuist hebben gezegd. Hoewel X-Men ’97 visueel verbluffend is, de actie plezierig is en het verhaal intrigerend, zijn mijn hersenen erdoor overweldigd. Ik moest bijna informeren naar de identiteit van de man in de blauw-rode pyjama.
De geïncarneerde toekomst
Eerlijk gezegd begreep ik pas in aflevering 8 alles volledig. De laatste drie afleveringen van X-Men ’97 waren werkelijk opmerkelijk, met een combinatie van opwinding, verdriet en verwachting. Zoals vaak het geval is bij grote verhalen, valt alles op zijn plaats wanneer alle stukjes samenkomen en de grote finale begint.
Misschien was het onbelangrijk dat ik geen voorkennis had van Bastion. Terwijl deze formidabele en kwaadaardige tegenstander zich vlak voor mijn ogen ontwikkelde, kon ik niet voorspellen hoe het allemaal zou gebeuren of wie zou bezwijken voor zijn meedogenloze aanvallen. Ik wist niet eens zeker of de X-Men een kans maakten om als overwinnaar uit de strijd te komen. Is het niet verfrissend om in een filmisch landschap waar superheldenfilms vaak een voorspelbare formule volgen, overrompeld te worden en met aanhoudende onzekerheden achter te blijven?
Ondanks mijn aanvankelijke verwarring in de eerste zeven afleveringen, was het boeiende eindspel de prijs zeker waard.
Je kunt ook anticiperen op toekomstige Marvel-releases zoals Deadpool & Wolverine, The Fantastic Four en Avengers 5.
Related Articles:
Castingaankondiging Venom 3 Knull: verrassende acteur neemt de rol over van Norman Reedus
12:49
Venom haalt uit naar Marvel-fans met een wilde Twitter-trend: “Is je profielfoto furry?”
8:51
Agatha All Along-première breekt Marvel TV-records
19:35
Geef een reactie