ZimaBlade: een recensie van de ultieme droom voor knutselaars

De ZimaBlade is een hele reis geweest. Ik heb maanden besteed aan het gebruiken van dit apparaat, maar hoe verhoudt het zich tot andere soortgelijke apparaten?

De ZimaBlade, gemaakt door IceWhale, is een compacte single-board computer die is ontworpen voor self-hosting doeleinden. Om dit te vergemakkelijken, bevat IceWhale zijn eigen aangepaste besturingssysteem, CasaOS, dat is gebouwd op Linux en prioriteit geeft aan het gebruik van Docker voor het uitbreiden van uw scala aan applicaties.

CasaOS streeft ernaar een gebruiksvriendelijker alternatief te zijn voor een command line interface. Interessant genoeg ontdekte ik dat hoe verder ik afstapte van het gebruik van propriëtaire software, hoe eenvoudiger het werd om te navigeren.

Belangrijke details

Bewerker: Intel Celeron J3455
RAM: Tot 16 GB DDR3 RAM
Opslag: 32 GB interne opslag
Besturingssysteem: CasaOS (ondersteunt de meeste x86-besturingssystemen)
IO: USB-C (voeding), USB-A, Ethernet, mini-Display Port, PCIe 2.0 x4-connector, 2x SATA-poorten
Prijs: $79

Voordelen	Nadelen
Ongelooflijk flexibel met wat het kan ondersteunen	Langzamer dan wat beschikbaar is voor vergelijkbare prijzen
Volledige PCIe-toegang	CasaOS is niet erg goed
Goede selectie van I/O

Ontwerp

De ZimaBlade is een compacte en hoogwaardige box die behoorlijk in het oog springt. Ik waardeer het doorzichtige plastic paneel dat direct zicht op het moederbord binnenin mogelijk maakt. Het is zowel stijlvol als praktisch, met de metalen behuizing die als koellichaam fungeert om het apparaat koel te houden, zelfs bij de hoge temperaturen in het Verenigd Koninkrijk.

Hoewel ik liever had gezien dat de PCIe-sleuf gelijk was aan de bovenkant, begrijp ik de reden voor de uitsteek – het mist gewoon de benodigde hoogte. IceWhale leverde een verscheidenheid aan PCIe-apparaten, die elk de verwijdering van het schild bij de ingangen en uitgangen (I/O) vereisten.

Ondanks enkele kleine klachten is de resterende I/O eenvoudig toegankelijk. Beide kanten zitten vol met talloze opties voor het toevoegen van extra opslag of accessoires.

Ondanks zijn kleine formaat, ben ik nog steeds dol op de ZimaBlade. Hij past moeiteloos in mediacenters, rekken of kan gewoon aan de kant worden gezet, en draait geruisloos zodra alles is ingesteld.

Functies

De ZimaBlade is een voortzetting van IceWhale’s vorige single-board server, de ZimaBoard. Hoewel hij kleiner en compacter is, heeft hij nog steeds maar één Ethernet-poort en is hij afhankelijk van de PCIe-sleuf voor uitbreiding.

Ondanks dat het beperkt is tot PCIe 2.0, biedt het nog steeds voldoende snelheid voor gegevensoverdracht in low-end applicaties. Bovendien heeft de PCIe het potentieel om I/O te verbeteren en zijn mogelijkheden uit te breiden.

Daarnaast kan SATA worden gebruikt, aangezien ik een 250GB SSD heb geconfigureerd. Dit apparaat biedt een grote aanpasbaarheid, waardoor er verschillende opstellingen kunnen worden bereikt.

Het recyclen van elektronica is een geweldige manier om potentieel elektronisch afval te voorkomen, omdat de verschillende componenten zich in de loop van de tijd kunnen ophopen en zo een potentieel monster van Frankenstein kunnen vormen.

De ZimaBlade heeft ook een uitbreidbare DDR3 RAM-sleuf met een capaciteit van maximaal 16 GB. Ondanks dat hij beperkt is tot DDR3, presteerde de ZimaBlade consistent goed zonder merkbare problemen. Het is echter belangrijk om verwachtingen te managen, aangezien dit apparaat niet is ontworpen voor het streamen van 4K-video met volledige HDR-mogelijkheden.

Ik heb ontdekt dat het een uitzonderlijke mediaserver is. Op dit moment herbergt het mijn groeiende Doctor Who Big Finish Collection en een overvloed aan comics. Dit gaat echter niet zonder voortdurende strijd.

HuisOS

Gelukkig is het apparaat gebaseerd op x86-architectuur. Hoewel ARM-apparaten zoals de Raspberry Pi ook effectief serverbesturingssystemen en Docker kunnen draaien, vereenvoudigt een x86-apparaat het proces van het selecteren van een nieuw besturingssysteem.

Helaas, hoewel CasaOS goed kan werken voor bepaalde personen, heb ik persoonlijk veel problemen ondervonden. Ik had moeite met het laden van aangepaste applicaties en het leek erop dat de enige optie was om de vooraf geïnstalleerde apps uit de store te gebruiken. In vergelijking met de enorme wereld van Docker voelde CasaOS echter beperkend.

CasaOS blinkt uit in zijn fundamentele mogelijkheden. Het detecteert efficiënt nieuwe opslag en vraagt om de apparaten bij de installatie te “samenvoegen” tot één. Dit vereenvoudigt het proces van het configureren van apps met Docker Compose aanzienlijk. De toevoeging van mappen aan één enkele, verenigde schijf, in plaats van door meerdere te navigeren, is een waardevolle verbetering.

Bij gebruik van de app store blinkt het OS uit in zijn vermogen om alle benodigde componenten efficiënt te installeren. Op zijn piekprestaties kan ik me de potentie van CasaOS voorstellen. Op zijn dieptepunt kan het echter beperkend aanvoelen in een veld dat waarde hecht aan onafhankelijkheid.

De ZimaBlade: een uitstekende keuze na het dumpen van CasaOS

Ondanks mijn aanvankelijke enthousiasme vond ik CasaOS uiteindelijk frustrerend. Zoals eerder vermeld, was het proces van het installeren van aangepaste applicaties onwelkom. Deze applicaties functioneerden vaak niet goed, en zelfs als ze dat wel deden, ontbrak het CasaOS vaak aan essentiële afhankelijkheden die nodig waren voor hun goede werking.

Ondanks het feit dat Linux altijd een manier biedt om ze te installeren, was het proces meer tijdrovend dan nuttig. Uiteindelijk heb ik CasaOS verwijderd en ben ik overgestapt op een ander besturingssysteem.

Ik heb ervoor gekozen om Ubuntu Server te gebruiken, alle componenten handmatig te installeren en alleen in de terminal te werken. Ondanks wat aanvankelijke moeilijkheden met Docker, heb ik nu een zeer betrouwbaar apparaat tot mijn beschikking.

Ik geniet constant van nerdy content van Audiobookshelf en Komga, die altijd voor mij beschikbaar zijn. Ik kijk er erg naar uit om mijn ervaring te verbeteren door in de toekomst te upgraden naar NVMe SSD’s.

Oordeel – 4/5

Voor degenen die geïnteresseerd zijn in self-hosting, is de ZimaBlade een geweldige keuze. De veelzijdigheid maakt het een ideale optie voor zowel opslag als mediaserving. Hoewel er andere keuzes beschikbaar zijn, kunnen er maar weinig tippen aan de mogelijkheden van dit apparaat.

Hoewel het niet direct een succes is, heeft het met wat gepruts – iets wat het vreemd genoeg promoot in tegenstelling tot CasaOS – de potentie om te transformeren tot een compact en krachtig self-hosting platform.

Moet je een ZimaBlade of een Raspberry Pi kopen?

ZimaBlade met Raspberry Pi 4, 5 en Pimoroni NVMe-basis

De ZimaBlade, met zijn geüpdatete ARM-chip en potentiële 8 GB DDR5 RAM, loopt qua snelheid achter op de Raspberry Pi 5.

Ondanks de voordelen van snelheid en kracht, zijn ze niet altijd essentieel. Hoewel de Raspberry Pi ideaal is voor grotere projecten of embedded oplossingen, blijft de ZimaBlade een van de beste mediaservers die ik heb meegemaakt.

De PCIe-poort van de ZimaBlade vereenvoudigt het proces van het aansluiten van opslagapparaten of randapparatuur. Bovendien heeft het, met zijn speciale SATA-poorten, USB-A en mini-Display Out, het potentieel om een krachtige machine te zijn. Het wordt echter mogelijk niet beschouwd als een van de voorlopers van technologische vooruitgang.