Przegląd najważniejszych wydarzeń
- „Bad Girls” bada zepsuty wpływ zbuntowanej Slayer Faith na Buffy, ostatecznie odciągając ją od krawędzi.
- „Normal Again” zaciera granice rzeczywistości, gdy Buffy daje się oszukać, wierząc, że jej przygody to halucynacje, pozostawiając widzom wyciągnięcie własnych wniosków.
Buffy: Postrach wampirów pozostaje serialem milowym w historii telewizji z kilku powodów, od nowatorskich wówczas wątków feministycznych po doskonałe wykorzystanie dłuższej narracji. Jednakże jedną z najtrwalszych pozostałości serii jest tak zwana „Buffyspeak”, dowcipna mieszanka odniesień kulturowych, bezczelności i szczerych deklaracji emocjonalnych.
Ten styl dialogu nadaje Buffy: Postrach wampirów charakterystycznego tonu, który porusza złożone problemy z podejściem zarówno zręcznym, jak i żartobliwym. Jednak nie każdy odcinek Buffy jest pełen żartów. Serial także poruszał trudne tematy i trafiał w naprawdę mroczne miejsca.
Ostrzeżenie: przed nami spoilery
8 „Jeszcze raz z uczuciem”
Sezon 6, odcinek 7
Musicale są często krytykowane za tandetność, ale „Once More, With Feeling” Buffy the Vampire Slayer pokazuje, że tego formatu można użyć do opowiedzenia mrocznej historii bez kompromisów w zakresie wyszukanych pieśni i tańca. Demon zmusza mieszkańców Sunnydale do ujawnienia swoich najgłębszych sekretów za pośrednictwem pieśni, co przynosi niepokojące skutki.
Optymistyczny duet zakochanych Xandera i Anyi ujawnia ukryte obawy pary dotyczące przyszłości ich związku; Giles zdaje sobie sprawę, że stał się przeszkodą w rozwoju Buffy; Buffy sama wyznaje, ku przerażeniu swoich przyjaciół, że wyrwali ją z Nieba, gdy rzucili zaklęcie przywracające ją do życia. Wielbiciele muzyki utrzymują, że forma pozwala postaciom mówić prosto z serca i z pewnością tak jest w przypadku „Once More, With Feeling”, jednak rewelacjom nie jest wesoło.
7 „Złe dziewczyny”
Sezon 3, odcinek 14
Pojawienie się zbuntowanej Slayer Faith w trzecim sezonie Buffy: Postrach wampirów na zawsze zmienia status quo serialu. Pod wieloma względami Faith jest przeciwieństwem Buffy: zamiast polegać na przyjaciołach, jest samotniczką; jest raczej agresywna seksualnie niż umiarkowanie czysta; przede wszystkim jest gotowa nadużyć swoich mocy Zabójcy.
Jednak jeśli Faith jest przeciwieństwem Buffy, jest także jej alter ego. „Bad Girls” pokazuje, jak łatwo pozornie czysta Buffy może zostać zepsuta przez lekkomyślne postępowanie Faith, co może mieć tragiczne i dalekosiężne skutki. W związku z tym odcinek zagłębia się w ciemną stronę tytułowej Slayer, ale wyciąga ją z krawędzi, gdy sprawy stają się naprawdę poważne.
6 „Znowu normalnie”
Sezon 6, odcinek 17
Buffy: Postrach wampirów to dziwaczny motyw na program telewizyjny, który trzeba zobaczyć, aby uwierzyć. Twórcy serialu oparli się na tej niespójności w „Normal Again”, odcinku notorycznie mrocznego szóstego sezonu serialu. Buffy daje się oszukać, wierząc, że jej przygody to halucynacje — nie jest Pogromczynią, ale raczej chorą psychicznie młodą kobietą z nadmierną wyobraźnią.
Za ten naginający rzeczywistość spisek odpowiada Trio, gang kryminalnych kujonów, którzy wymyślają różne sztuczki, aby pokonać opór Buffy wobec ich planów. Pod koniec odcinka Buffy powraca do „prawdziwego” świata, chociaż odcinek bezczelnie sugeruje, że to tylko fantazja i że Buffy naprawdę da się zwieść. Ostatecznie to widzowie powinni wyciągnąć własne wnioski.
5 „Ania”
Sezon 3, odcinek 1
Pierwszy odcinek trzeciego sezonu Buffy rozpoczyna się w miejscu, w którym zakończył się drugi sezon, kiedy Buffy uciekła z Sunnydale do Los Angeles po tym, jak wysłała swojego kochanka, Angela, do piekła. Żyjąc pod przybraną tożsamością, Buffy obsługuje stoliki w restauracji i próbuje prowadzić normalne życie, dopóki znajoma twarz z przeszłości nie wciągnie jej z powrotem do walki z siłami zła.
Zaprezentowane w tym odcinku badanie sposobu, w jaki społeczeństwo przeżuwa i wypluwa młodych i bezbronnych, pozostaje aktualne, a jego mroczny motyw i miejskie otoczenie wpłyną na ton spin-offowej serii Angel, która zadebiutuje w następnym roku. W swej istocie „Ania” to opowieść o budowaniu tożsamości i strasznym losie tych, którzy zatracają się w wielkim mieście, a obawy te wciąż odbijają się echem.
4 „Pasja”
Sezon 2, odcinek 17
Buffy: Postrach wampirów jest pełna śmiercionośnych demonów i głodnych wampirów, ale większość dramaturgicznego potencjału serialu generowana jest przez skomplikowane romantyczne relacje tytułowej bohaterki. Te dwa wątki łączą się w wątku Angelus z drugiego sezonu, w którym klątwa zmienia wampirzego chłopaka Buffy w bezlitosnego seryjnego mordercę.
Choć cała historia obejmuje kilka odcinków, „Pasja” jest jej najbardziej niepokojącą częścią. Widzi, jak Angelus brutalnie morduje popularną, powracającą postać Jenny Calendar, po czym dramatycznie aranżuje jej ciało, by wywołać traumę u jej kochanka, Gilesa, gdy ten to odkryje. Twórcy serialu chcieli pokazać, jak naprawdę potworny może być zepsuty Anioł – w „Pasji” udało im się to.
3 „Strzał w słuch”
Sezon 3, odcinek 18
Wczesne sezony Buffy: Postrach wampirów szeroko wykorzystywały środowisko szkoły średniej, aby badać kwestie istotne dla nastolatków, od niebezpieczeństw związanych z randkowaniem w Internecie po poczucie niewidzialności w sytuacjach towarzyskich. Jednak dopiero w „Earshot” serial podjął smutny, odwieczny temat strzelanin w szkołach – i nie mógł wybrać gorszego momentu.
„Earshot”, w którym Buffy zyskuje moc czytania w myślach , miał zostać pokazany jako osiemnasty odcinek trzeciego sezonu serialu. Jednak tragiczne wystąpienie masakry w Columbine High School na tydzień przed emisją zmusiło stację do zmiany planów. Pozorna strzelanina w szkole w tym odcinku to żart (zamiast tego niepopularny uczeń planuje samobójstwo), ale usunięcie „Earshot” z harmonogramu nadal ma duży sens.
2 „Widzenie czerwieni”
Sezon 6, odcinek 19
Najgorsze ekscesy szóstego sezonu Buffy: Postrach wampirów zostały pokazane w „Seeing Red”, kluczowym odcinku, który dla wielu fanów serialu ma na celu zamordowanie jednej postaci, a rujnowanie drugiej. Pęd sezonu w kierunku mrocznych, ostrych tematów osiąga tutaj kulminację, z przewidywalnie brzydkimi skutkami.
Współczesna krytyka medialna ma wiele do powiedzenia na temat tropu „odstraszającego” (w którym jedna postać umiera, aby zmotywować wątek innej), a „Seeing Red” jest tego podręcznikowym przykładem. Jeśli wierzyć temu epizodowi, dziwaczne dni Buffy dobiegły końca – teraz jest to serial o nieszczęsnych ludziach rujnujących sobie nawzajem życie. Buffy często przeskakuje z tonu na ton, ale śmiało można powiedzieć, że tutaj się potyka.
1 „Ciało”
Sezon 5, odcinek 16
Najciemniejsza część Buffy: Postrach wampirów jest także jedną z najlepszych. „The Body”, skupiający się na śmierci matki Buffy, Joyce , został zainspirowany własnymi doświadczeniami pisarza Jossa Whedona związanymi ze stratą matki. To boleśnie brutalna eksploracja żałoby, tym bardziej szokująca ze względu na jej przyziemny charakter: Joyce nie zostaje zabita przez demona ani klątwę, ale zamiast tego umiera w wyniku tętniaka.
Poprzednie odcinki badały impotencję Buffy w obliczu prawdziwego świata. Pomimo swojej nadprzyrodzonej siły nie jest przygotowana do stawienia czoła problemom, których nie da się rozwiązać za pomocą ciosów i kopnięć. Ten brak nigdy nie jest bardziej dotkliwy niż w tej tragicznej godzinie telewizji. „The Body” to najciemniejszy odcinek Buffy: Postrach wampirów, nie ze względu na nadprzyrodzone zagrożenia, ale raczej dlatego, że jest aż nazbyt realny.
Dodaj komentarz