Diabelski owoc Akainu: odkrywanie jego zdolności i mocy w jednym kawałku

W świecie fandomu One Piece , Marine Admirals niezmiennie plasują się wśród najpotężniejszych postaci w serii. Ten status obowiązuje we wszystkich wersjach grupy, co potwierdza, że zarówno obecni, jak i byli Admirałowie są postrzegani jako groźne postacie w anime. W rezultacie wielu fanów zagłębia się w unikalne moce i umiejętności każdego Admirała, aby zrozumieć elementy, które przyczyniają się do ich szacownych rankingów.

Jedną z postaci, która często wzbudza ciekawość, jest Admirał Akainu, znany również jako Admirał Floty Sakazuki. Fani często zadają pytanie: „czy Akainu zjadł Diabelski Owoc w One Piece?”, aby lepiej zrozumieć jego potężną siłę. Rzeczywiście, Admirał Akainu zjadł Diabelski Owoc — Magma Magma Fruit typu Logia — i pokazał jego niszczycielskie zdolności podczas Marineford Arc .

Zrozumienie mocnych i słabych stron Magma-Magma Fruit

Jak wspomniano wcześniej, odpowiedź na pytanie, czy Akainu spożył Diabelski Owoc, jest twierdząca, konkretnie Magma-Magma Fruit. Ten owoc należy do kategorii Logia, znanej z tego, że jest niezwykle rzadki i wyjątkowo potężny. Użytkownicy tych owoców mogą dowolnie zmieniać swoje ciała w formy elementarne, a także generować i kontrolować ogromne ilości tego elementu.

Po spożyciu Diabelskiego Owocu Akainu przeobraził się w Magma Human. Podstawową zaletą posiadania Owocu typu Logia jest to, że użytkownik staje się odporny na większość konwencjonalnych ataków — ciosy i cięcia są nieskuteczne, chyba że wzmocni się je Armament Haki. W rezultacie Akainu nie odnosi obrażeń w wyniku ataków, które zazwyczaj byłyby śmiertelne.

Akainu wykorzystujący swoje zdolności Diabelskiego Owocu (Grafika dzięki uprzejmości Toei Animation)

Magma-Magma Fruit wyróżnia się jednak wśród owoców Logia ze względu na swoje wyjątkowe zdolności ofensywne. Ten owoc pozwala użytkownikowi stać się magmą (substancjami przypominającymi lawę o temperaturze od 700° do 1300° Celsjusza, czyli od 1292° do 2372° Fahrenheita), generować ją i manipulować nią. Daje to użytkownikowi moc unicestwienia praktycznie wszystkiego, co znajdzie się w zasięgu wzroku — od ciała po metal.

Co charakterystyczne, Magma-Magma Fruit nie ma specyficznych naturalnych słabości poza powszechnie uznawanymi podatnościami Devil Fruits. Niemniej jednak przypadki w One Piece pokazują, że użytkownicy mogą nadal zostać ranni, nawet jeśli mają przewagę żywiołów, jak widać, gdy Aokiji zadał poważne obrażenia Akainu podczas ich przedłużonej dziesięciodniowej bitwy, pomimo bycia w niekorzystnej sytuacji żywiołów.

Zastosowanie Diabelskiego Owocu przez Akainu w Jednym Kawałku

Kluczowa technika stosowana przez Sakazukiego polega na przekształcaniu pięści w magmę, aby zadawać niszczycielskie ciosy przeciwnikom. Te przesiąknięte magmą uderzenia wykazują ogromną moc, mogąc z łatwością zniszczyć ogromne statki pirackie. Co więcej, jego pięści magmowe można wystrzelić w cele z niezwykłą precyzją, co jest strategią, którą skutecznie wykorzystał podczas wojny w Marineford, bez wysiłku uderzając w uwięzionych piratów.

Ponadto Akainu może tworzyć fale magmy w kształcie określonych ataków, które może wysyłać na wrogów z daleka. W chwili pisania tego artykułu te dwie techniki stanowią główne ofensywne zastosowania Akainu’s Fruit, a większość jego ruchów bojowych pochodzi z tych form. Ponadto może używać swoich zdolności magmy, aby napędzać się w eksplozjach podobnych do erupcji wulkanicznych lub poruszać się podziemnymi ścieżkami, topiąc się przez stałą ziemię i skały.

Podsumowując

Diabelski owoc Akainu, choć niezwykle potężny, nie jest wszechmocny (Grafika dzięki uprzejmości Toei Animation)

Na pytanie „czy Akainu spożył Diabelski Owoc w One Piece?” odpowiedź jest jasna: tak. Spożył Magma-Magma Fruit i po raz pierwszy pokazał jego niezwykłe moce podczas kluczowych wydarzeń Marineford Arc. Ten owoc posiada ogromną siłę, a podczas gdy zastosowania Akainu mogą wydawać się ograniczone w porównaniu z innymi, skuteczność i przytłaczający potencjał jego zdolności są niezaprzeczalnie oczywiste.

Źródło