Trzy miesiące eksploracji Indii: podróż pary i nieoczekiwany brak wydarzeń

Po obejrzeniu filmu skontaktowałam się z wieloletnią przyjaciółką, którą znam od ponad dekady. Zapytałam: „Widziałaś „Miłość w wielkim mieście”? Przypomniało mi to nasze doświadczenia uniwersyteckie”. Po ukończeniu studiów wróciła do rodzinnego miasta do pracy i przygotowuje się do zbliżającego się ślubu. Skorzystałam z okazji i zapytałam ją bezpośrednio: „Jakie znaczenie ma dla ciebie posiadanie przyjaciela geja?”. Jej odpowiedź odzwierciedlała sentyment z filmu: „To tak, jakby mieć przyjaciela, który pozostaje niezmienny, pozwalając mi zaakceptować moje prawdziwe ja”.

Wyjaśniła: „Z moimi przyjaciółmi tej samej płci, którzy prowadzą podobny styl życia, nasze rozmowy krążą wokół tematów takich jak teściowie i plany wychowania dzieci. Jednak podczas interakcji z moim przyjacielem gejem odkrywam, że omawiam własne uczucia i doświadczenia, co bardzo doceniam”. Zastanawiała się, jak bardzo, gdy zaczęła spotykać się ze swoim narzeczonym, zależało jej na tym, czy zaakceptuje jej przyjaciela geja. Postawiła sobie za punkt honoru, aby przedstawić mnie mu na samym początku ich związku, zapraszając mnie do ich domu na spotkanie.

Niezapomniane chwile dzielone przez mężczyznę i kobietę homoseksualną

Nasza przyjaźń naprawdę rozkwitła w 2014 roku podczas naszej wyprawy z plecakiem do Indii, miejsca znanego z trudnych doświadczeń podróżniczych. Przez ponad trzy miesiące dzieliliśmy pokoje i wydawaliśmy zaoszczędzone pieniądze na okazjonalne dodatkowe piwo, co pozwoliło nam w pełni zanurzyć się w przygodzie bez żadnej niezręczności czy dyskomfortu. Zamiast patrzeć na siebie nawzajem przez romantyczny pryzmat, mieliśmy swobodę omawiania naszych indywidualnych wyzwań. Ona chciała, aby podróż była bezpieczna i przyjemna, podczas gdy ja skupiałem się na uchwyceniu oszałamiających krajobrazów na zdjęciach. To wyjątkowe połączenie mężczyzny i kobiety homoseksualisty uczyniło z nas idealnych towarzyszy podróży, umożliwiając nam realizację naszych celów przy jednoczesnym szanowaniu granic drugiej osoby.

Po tym, jak wyprowadziła się z Seulu, często pisałem do niej: „Tęsknisz za Seulem?”. Zastanawiałem się, czy naprawdę jest szczęśliwa, mieszkając poza zgiełkiem wielkiego miasta. Spodziewałem się, że odpowie czymś w rodzaju: „Chciałabym wrócić do Seulu”, podobnie jak piosenkarka Lee Hyori wyrażała swoje uczucia podczas pobytu na wyspie Jeju w programie rozrywkowym. Jednak bez wahania odpowiedziała: „Jestem o wiele szczęśliwsza niż w Seulu”.

Powodem moich dociekań była moja własna obawa przed opuszczeniem miasta. Istnieje powszechne przekonanie, że osoby LGBTQ+ muszą mieszkać w Seulu, ponieważ jest to bezpieczne schronienie dla ludzi takich jak my. Ten temat jest również istotnym aspektem „Miłości w wielkim mieście”.

Życie w dużym mieście

Film inspirowany jest opowiadaniem „Jae-hee” ze zbioru „Miłość w wielkim mieście” autorstwa Park Sang-young, opublikowanego w 2019 roku. Główna bohaterka, Jae-hee, przedstawiona jest jako „kobieta o wolnym duchu”, nie przejmująca się społecznymi osądami i chętna do eksplorowania swojej romantycznej podróży.

Z kolei Heung-soo, postać geja, zmaga się ze swoją niezdolnością do wtapiania się w męskie grupy, często czując się jak outsider. Kluczowy moment następuje, gdy Jae-hee jest świadkiem pocałunku Heung-soo z mężczyzną w Itaewon, co prowadzi ich do stopniowego zaakceptowania swoich słabości i zbliżenia się do siebie jako przyjaciół. Ich więź naprawdę się rozwija, gdy zaczynają mieszkać razem z konieczności.

Film skutecznie uchwycił wiele elementów z oryginalnej historii, ale przede wszystkim prezentuje bardziej zrównoważoną eksplorację życia dwóch głównych bohaterów. Podczas gdy książka głównie pokazywała perspektywę Heung-soo, film naprzemiennie przedstawia doświadczenia obu protagonistów od dwudziestki do wczesnej trzydziestki. Scenariusze, z którymi utożsamiają się zarówno młoda kobieta, jak i gej, wzmacniają ich solidarność i angażują widzów.

Ich zdolność do tworzenia głębszej więzi wynika nie tylko z młodzieńczego entuzjazmu, ale także ze wspólnych doświadczeń jako mniejszości społecznych. W surowych realiach tętniącego życiem miasta intuicyjnie rozumieli konieczność wspierania się nawzajem. Nawet gdy Jae-hee doświadczyła przemocy na randce lub nieoczekiwanej ciąży, która doprowadziła do aborcji, to Heung-soo pozostał przy niej przez cały ten czas.

Heung-soo również zmagał się ze swoimi wyzwaniami, takimi jak coming out przed matką, służba wojskowa i pogoń za marzeniami. Obie postacie chętnie udzielały wsparcia pośród tych trudności, co umocniło ich przyjaźń. „Love in the Big City” wspaniale opowiada historię podróży dwójki wyrzutków, z powodzeniem spełniając oczekiwania zarówno kobiecego, jak i queerowego kina.

Strategie marketingowe: krytyczne spojrzenie

Ważną postacią w filmie jest samo miasto — Seul. Historie osób niebędących w centrum fabuły rozgrywają się pośród tętniących życiem klubów gejowskich w Itaewon i zaniedbanych apartamentowców w pobliżu uniwersytetów. Emocjonalna dynamika głównych bohaterów ostro kontrastuje z blaskiem i izolacją miejskiego życia, pokazując, że życie w metropolii może wydawać się nieuchwytne, podobnie jak ulotne połączenia nawiązywane w klubach. Szczególnie godne uwagi były znakomite występy głównych aktorów Kim Go-eun i Noh Sang-hyun, zwłaszcza Noh Sang-hyun, który stworzył pełną niuansów postać, nie polegając wyłącznie na stereotypowych przedstawieniach „gejowskiej” persony.

Pomimo osiągnięć jako komercyjnie udanego filmu queer, jego strategia marketingowa jest często krytykowana. Próby zminimalizowania wątków queer w zwiastunach i reklamach przed premierą sprawiły, że wielu fanów oryginalnego dzieła poczuło się rozczarowanych.

W pamiętnej kwestii z filmu Jae-hee pyta Heung-soo: „Jak bycie sobą może być słabością?”. Jednak w rzeczywistości ilustruje to słodko-gorzką ironię — że bycie sobą może być postrzegane jako słabość. Ta sytuacja odzwierciedla społeczną niezdolność do rozpoznania, że zaniedbanie kategoryzowania treści queer jako takich jest również formą wykluczenia. Kino queer nigdy nie powinno być postrzegane jako obciążenie; zamiast tego, w przeciwieństwie do typowych filmów komercyjnych, pozytywny przekaz ustny od doceniającej widowni może znacząco wpłynąć na jego wyniki kasowe.

Nawet przy podejściu marketingowym, które grozi osłabieniem wrażeń z oglądania, przesłanie filmu silnie rezonuje z jego odbiorcami. Rozmawiałem z koleżanką, z którą oglądałem film, pytając ją: „Co najbardziej do ciebie przemówiło?” Odpowiedziała: „Byłam dumna, że żyjemy w tej samej epoce co bohaterowie”.

Film oferuje pocieszającą perspektywę, zapewniając Jae-hee i Heung-soo, którzy istnieją w tym współczesnym krajobrazie, że do tej pory prosperowali i będą to robić w miarę upływu czasu. Tak było, gdy powieść została po raz pierwszy opublikowana, a film służy jako lustro odbijające nowe ścieżki miłości odkryte w tętniącym życiem mieście.