George A. Romero miał długą i urozmaiconą karierę. Jego debiut reżyserski zdefiniował podgatunek horroru, który nadal jest popularny. Jego imię pozostaje hasłem przewodnim każdego filmu o zombie, ale on kręcił filmy, nie potykając nieumarłych. Od The Crazies, przez Knightriders po Martina – filmografia Romero składa się z różnych unikalnych i fascynujących projektów. Bruiser może być jego najmniej dyskutowanym filmem, ale warto do niego zajrzeć.
początek XXI wieku był specyficzną erą w kinie horroru. Techniki i dźwięki, które były wówczas kultowe, szybko wyszły z mody. Każdy zwiastun z okresu Y2K sprawia wrażenie, jakby został zmontowany przez kogoś wściekłego na publiczność. Jest drażniący i agresywny w sposób, który rzadko jest uchwycony we współczesnym filmie. Bruiser pochodzi z miejsca wściekłości i każdy element produkcji to odzwierciedla.
O czym jest Bruiser?
|
Dyrektor |
George’a A. Romero |
|---|---|
|
Pisarz |
George’a A. Romero |
|
Rzucać |
Jasona Flemynga, Petera Stormare’a, Leslie Hope’a i Toma Atkinsa |
|
Data wydania |
13 lutego 2000 r |
|
Czas wykonania |
99 minut |
|
Kasa fiskalna |
14 960 dolarów |
Henry Creedlow jest nieszczęśliwym człowiekiem. Jest odnoszącym sukcesy dyrektorem kreatywnym w dobrze prosperującym magazynie, ale pieniądze nie przynoszą mu szczęścia. Jego żona Janine jest nerwowa, wymagająca i całkowicie obojętna. Czuje się używany i ignorowany. Pracuje ze swoim najlepszym przyjacielem Jimmym i swoim obskurnym, poniżającym szefem Milo. Henry fantazjuje o zabiciu swojej żony, szefa, a nawet nieznajomych, którzy mu przeszkadzają. Henry bierze udział w przyjęciu u Milo’s, gdzie jego żona Rosie szyje mu pozbawioną rysów białą maskę. Prosi go, aby go udekorował, ale on zostawia to puste. Tej nocy widzi, jak jego żona zbliża się do swojego szefa. Próbuje się z nią skonfrontować, ale ona karci go za bycie popychadłem. Następnego ranka budzi się bez twarzy.
Henry ma wszczepioną na skórę białą, niczym nie wyróżniającą się maskę. Próba usunięcia go rozdziera mu skórę. Przerażony i zniesmaczony swoją nową formą ukrywa się przed pokojówką. Zauważa, jak zabiera jego rzeczy. W przypływie wściekłości pobił ją na śmierć torbą z kosztownościami. Henry odkrywa, że jego nowa pozbawiona twarzy postać jest zarówno zdolna, jak i przerażająca. Postanawia odszukać tych, którzy go skrzywdzili i dokonać zemsty poprzez makabryczną przemoc. Henry będzie realizował swoje fantazje kosztem swoich byłych bliskich. To film o zemście, w którym zwykła zdrada zostaje zastąpiona tysiącem upokorzeń. To brutalnie wściekły film.
Bruiser jest dostępny do bezpłatnego przesyłania strumieniowego na Plex
Jaki jest wynik Bruiser’s Rotten Tomatoes?
Krytycy serwisu Rotten Tomatoes przyznali Bruiserowi 67% pozytywnej oceny. Tylko dziewięciu profesjonalistów wzięło udział w filmie. Spośród nich tylko jeden zabrał głos w roku premiery. Recenzje publiczności były znacznie mniej przychylne i znacznie liczniejsze. Ponad 2500 osób przyznało Bruiserowi 32% pozytywną ocenę. Średnia krytyków wyniosła sześć na dziesięć, podczas gdy średnia ocen widzów wyniosła 2,8 z 5 gwiazdek. Pisząc dla Film Freak Central, Walter Chaw przyznał Bruiserowi trzy z czterech gwiazdek, nazywając go:
Bajka warta opowiedzenia dla Romero, który nawet w swoich drobnych niepowodzeniach obnaża na swoim przykładzie brak znaczenia i serca w większości dzisiejszych pozbawionych życia podróbek.
Jak kończy się Bruiser?
Henry podąża za Janine do swojego biura, gdzie przyłapuje ją i Milo na seksie. Rosie przybywa, zastaje męża na gorącym uczynku i wygania go na ulicę, gdzie poprzysięga zemstę. Podczas nieobecności Milo Henry atakuje swoją niewierną żonę. Dusi ją przedłużaczem, a następnie wypycha ją przez okno, aby powiesić się na śmierć. Henry unika gliniarzy i udaje samobójstwo, aby uniknąć podejrzeń. Następnie Henry konfrontuje się ze swoim najlepszym przyjacielem Jimmym, który kradnie pieniądze z jego kont bankowych. Jimmy wyjaśnia, że Janine nalegała na kradzież, wykorzystała pieniądze dla siebie i też spała z Jimmym. Jimmy wyciąga broń, ale Henry szybko strzela mu w klatkę piersiową, śmiertelnie go raniąc. Henry zwołuje program radiowy i decyduje, że odzyska twarz dopiero wtedy, gdy zabije wszystkich, którzy go zdradzili. Pojawia się na Halloween imprezy Milo przebrany za Zorro, podłącza go do sufitu, strzela laserem i zabija. Pojawia się Rosie, bierze na siebie winę i pozwala Henry’emu uciec z nienaruszoną pierwotną twarzą. Kilka lat później Henry podejmuje pracę biurową w nowym mieście. Widzi menedżera krzyczącego na pracowników. Kiedy gniew szefa spotyka Henry’ego, ten odwraca się i odkrywa, że jego pusta twarz powróciła.
Bruiserowi daleko do filmu idealnego. To ponure i obrzydliwe w sposób, jaki mogą być tylko filmy z tamtej epoki. Nigdy nie prosi widzów, aby postrzegali Henry’ego jako bohatera, chociaż katharsis wywołane widokiem, jak zabija swoich byłych bliskich, wiąże się z grubą warstwą wstydu. Obrazy są silniejsze niż wszystko, co film jest w stanie powiedzieć na ten temat. Bruiser nie wyróżnia się na tle świetnej filmografii George’a A. Romero, ale odzwierciedla coś, co zapada w pamięć, co uchwyciło niewiele innych jego dzieł. Bruiser to dziwna pozycja w kanonie Romero, ale mimo to warto go upolować.
Dodaj komentarz