Wszyscy spodziewaliśmy się, że trzeci sezon popularnego serialu LGBT autorstwa Alice Oseman będzie imponujący, jednak Heartstopper, sezon 3, nadal umacnia swoją pozycję jako wzór reprezentacji.
Najpierw opowiedzmy sobie najbardziej oczekiwane wieści… Trzeci sezon Heartstopper jest *fantastyczny*. Wszystkie te przytulne, rozgrzewające serce wibracje zamknięte w opowieści o przyjaźni i powrocie miłości, tym razem jeszcze odważniejszej. Nasze ukochane postacie dojrzewają – podobnie jak ich wyzwania – ale ten sedno uroku pozostaje nienaruszone.
Jednak założenie, że nowe odcinki tego wartego obejrzenia serialu telewizyjnego oferują więcej tego samego, byłoby naiwne. Oczywiście, Heartstopper nie unikał trudnych tematów od czasu debiutu, ale sezon 3 podnosi stawkę. Nick i Charlie odkrywają nowe głębie swojego związku (i nie są jedynymi), podczas gdy Charlie stawia czoła dodatkowemu wyzwaniu w postaci diagnozy zaburzeń odżywiania.
Potrzeba niezwykłych umiejętności, aby przeplatać wrażliwe tematy w ciepłą narrację i przekształcać ją w arcydzieło zespołowe. Pomimo wyzwań, twórczyni Alice Oseman osiąga to bez wysiłku, a Netflix ma szczęście, że ją ma.
„Miłość nie może wyleczyć choroby psychicznej”
Można by rzec, że Heartstopper Sezon 3 można podzielić na dwie odrębne połowy, unikając irytującego trendu platform streamingowych, które udostępniają odcinki w częściach. Pierwsza połowa koncentruje się na podróży Charliego, aby uzyskać diagnozę zaburzeń odżywiania. Podczas gdy serial rzuca romantyczne światło na miłość (i dlaczego nie miałoby? Miłość nastolatków jest jednym z najbardziej pięknych i poruszających doświadczeń), zajmuje się również zdrowiem psychicznym z konieczną powagą.
Podróż Charliego nie jest łatwa — jego uświadomienie sobie, akceptacja i rozwój są przedstawione autentycznie, a wpływ na widzów jest znaczący. Jesteśmy świadkami mroczniejszej strony Charliego, pozbawionej energii i pożywienia, ale jak można się było spodziewać, Nick i jego przyjaciele stoją niezachwianie u jego boku. Podczas tego doświadczenia obsada Heartstopper i Oseman tworzy bezbłędną, przystępną narrację.
Szczególnie wzruszająca scena ma miejsce, gdy Charlie zwierza się rodzicom ze swoich problemów z jedzeniem. Czyta przygotowane oświadczenie na głos, gdy oni to oglądają, ujawniając szokujące odkrycie zaniedbania tak istotnego aspektu życia ich dziecka. Ten moment pokazuje, jak serial oferuje reprezentację, która głęboko rezonuje, oświetlając znaczenie widoczności zdrowia psychicznego obok wątków LGBTQIA+.
Często nakładamy na dzieci nieuzasadnione ciężary (i uwierz mi, jestem tak samo winny jak każdy inny), a czasem mieszanka słodyczy i powagi odsłania to, co jest tuż przed nami. Stare przysłowie jest prawdziwe — dzieci dzisiaj są pod ogromną presją, a Heartstopper sprawia, że jest to niezaprzeczalne.
Serial udziela również bezcennych lekcji widzom w każdym wieku. Rozmowy stają się łatwiejsze do opanowania, gdy o nich mówimy. Kiedy oglądamy, jak Charlie mierzy się ze swoim zaburzeniem odżywiania, Isaac radzi sobie z uczuciem wykluczenia, a Elle zmaga się z dysmorfią ciała, ich świat staje się nieco mniejszy i bezpieczniejszy. Heartstopper można postrzegać jako współczesną baśń — doceniaj kaprys i przyswajaj płynące z niego lekcje.
Seks queer bez seksualizacji (w końcu)
Druga połowa trzeciego sezonu Heartstopper to zmiana tonu — grupa (z jednym wyjątkiem) eksploruje romantyczne relacje, przeżywając pierwsze spotkania.
Istnieje powszechne przekonanie, że dyskusje o seksie są nieodpowiednie, gdy w grę wchodzi rodzina, jednak te nowe odcinki stanowią fantastyczną okazję do dialogu kulturowego. Chociaż obsada uznała filmowanie za intensywne, przedstawiona intymność nie jest przesadnie obrazowa. Ciekawa eksploracja grupy jest delikatna — i chociaż można by argumentować, że jest to ostrożne podejście, jest ono naprawdę orzeźwiające.
W wieku 14 lat, przed coming outem, jedyne przedstawienia kobiet w związkach jednopłciowych, jakie mogłam znaleźć, to takie programy jak The L Word, a także losowe klipy z YouTube. Podczas gdy The L Word to monumentalny serial w queerowej reprezentacji (i zasługuje na niekończące się pochwały), jest mocno seksualizowany, skierowany głównie do dorosłych widzów. Choć ma to swoją wartość, może nie być to najbardziej odpowiednie wprowadzenie.
W przeciwieństwie do tego Heartstopper depersonalizuje seks, podkreślając więź i znaczenie. Każda intymna scena nie tylko rozwija narrację, ale służy zarówno jako edukacja, jak i rozgrzewanie serca.
Nowo odkryta eksploracja seksualności w serialu wzbudza zdrowe poczucie tęsknoty. Być może dlatego, że jestem najbardziej singielką od prawie 30 lat, ale oglądając sezon 3, wyraźnie odczułam brak bezwarunkowej miłości. Tęskniłam za kimś, kto kochałby mnie bezpowrotnie, a także za mnogością możliwości, jakie oferuje życie.
Mamy szczęście, że jesteśmy świadkami tego fikcyjnego rodzaju połączenia — i być może daje nam ono nadzieję, której szukamy.
Heartstopper Sezon 3 Recenzja Ocena: 4/5
Choć miłość może nie wyleczyć choroby psychicznej, zawsze zwycięża. Spełniając i przekraczając nasze oczekiwania, Heartstopper Sezon 3 płynnie wpisuje się w poprzednie sezony, jeśli nie przewyższa ich zdrową dawką grawitacji.
Dlaczego więc prawie 30-letnia kobieta jest wzruszona do łez przez dwóch nastoletnich chłopców, którzy wyznają sobie miłość? To magia opowieści Alice Oseman. Każda postać czuje się cudownie komfortowo w swoich rolach, przyczyniając się do czegoś większego niż jednostka.
Dzięki tej naturalnej realizacji serial ten może nadal inspirować, rozwijać i wzmacniać miłość głośniej niż kiedykolwiek.
Trzeci sezon Heartstopper będzie można oglądać na platformie Netflix od 3 października. W międzyczasie sprawdź sceny, na które czekamy najbardziej, dowiedz się, dlaczego Ben jest nieobecny w nowych odcinkach i odkryj więcej seriali telewizyjnych dostępnych w tym miesiącu.
Powiązane artykuły:
Anthony Mackie omawia swoją wyjątkową interpretację Kapitana Ameryki w filmie Nowy, wspaniały świat
18:05
Aktor z Yellowstone dołącza do Scream 7 w zaskakującej nowej roli
16:29
Dlaczego nowy serial Taylor Sheridan Landman spotyka się z krytyką
14:43
Dodaj komentarz