Przegląd najważniejszych wydarzeń
- SpongeBob SquarePants to długo emitowany serial animowany, który nadal przynosi radość domom dzięki prostym przesłankom optymizmu.
- Sukces serialu wynika ze struktury fabuły i dobrze wyważonej obsady, która pozwala na powtarzające się konflikty i komediowe zwroty akcji.
- Pomimo sporadycznej krytyki SpongeBob SquarePants jest chwalony za normalizację różnorodności i uczenie widzów, jak ważny jest optymizm w pokonywaniu wyzwań.
Po 13 sezonach SpongeBob SquarePants emitowany przez Nickelodeon nadal zaraża radość i śmiech. Bezpłciowa gąbka morska miała swoją premierę w 1999 roku i jest ostatnią serią Nicktoons z lat 90., w której nadal emitowane są nowe odcinki. Prawie tak tajny jak przepis na Krabby Patty, sekretny przepis SpongeBoba na sukces opiera się na prostych, ale potężnych założeniach i niezawodnej strukturze animowanego serialu komediowego.
Przez prawie dekadę SpongeBob SquarePants był kilkakrotnie nominowany do nagrody w kategorii ulubiony serial animowany i najlepszy scenariusz w telewizyjnej produkcji animowanej. Chociaż niektórzy skrytykowali jego komediowe wybryki jako „nieodpowiednie” dla dzieci, SpongeBob SquarePants w dalszym ciągu opiera się na humorze, dzięki któremu jest popularny wśród fanów. Bohaterka z nocnikiem i modnym przebieraniem się jest uważana za pioniera w normalizowaniu różnorodności ekspresji płciowej i orientacji płciowej na ekranie po tym, jak hashtag „SpongeBob jest gejem” w 2020 r. wywołał reakcję Nickelodeon, potwierdzając, że SpongeBob jest rzeczywiście dumnym członkiem społeczności LGBTQIA+. To odkrycie stawia serial w nowym świetle dla wielu osób. Jednak SpongeBob SquarePants i jego filmy pozostają absurdalno-komicznym podejściem do życia ze względu na inną wyjątkową perspektywę SpongeBoba.
SpongeBob działa na prostych założeniach
Nie ma nic szczególnie „wysokiego koncepcyjnego” w SpongeBobie SquarePants. Jest to głównie animowany serial komediowy o miejscu pracy pod powierzchnią morza. Jeśli chodzi o seriale animowane, jest to koncepcja dość oswojona. Jednak wielokrotnie nagradzany fundament serialu opiera się na prostym założeniu: rządzi optymizm. Wesoła osobowość SpongeBoba może być zarówno jego dobrodziejstwem, jak i przeszkodą. To radosne i optymistyczne założenie odróżnia SpongeBob SquarePants od innych seriali, ponieważ SpongeBob, nawet ze swoim dorosłym humorem lub stawianiem czoła przeciwnościom losu, zawsze znajduje sposób, aby zaakcentować to, co pozytywne.
Gdyby zawsze patrzenie na jasną stronę uważano za toksyczną pozytywność, SpongeBob w jakiś sposób znalazłby w tym pozytywne strony. Bezczelność bycia optymistą pomimo istniejących niebezpieczeństw i ryzyka jest zarówno absurdalna, jak i inspirująca. Ten pełen nadziei światopogląd dobrze komponuje się z nieszczęściem Skalmara, obsesyjną oszczędnością pana Kraba i błogą ignorancją Patricka. Każdy z nich często ilustruje korzyści lub zasadność swojego punktu widzenia. Często ma to negatywny wpływ na SpongeBoba, gdy ten trzyma się ich poglądów, a tym samym jeszcze bardziej eskaluje konflikt. Zwykle na koniec przypomina mu się, jak słodkie może być życie pod wodą, kiedy jest po prostu sobą, wyjątkowym, szalenie optymistycznym i charyzmatycznym sobą, nawet gdy SpongeBob musi być tym złym.
Przepis SpongeBoba na sukces
Większość seriali komediowych ma schematyczną strukturę fabuły, często opracowaną przez twórcę serialu w odcinku pilotażowym, która pozwala scenarzystom na podłączenie się i zabawę bez konieczności tworzenia struktury dla pisanej historii. SpongeBob SquarePants od samego początku ma stosunkowo tę samą strukturę. Umiejętność opracowania zwycięskiej recepty na serial komediowy pod względem struktury to tylko połowa sukcesu. Jak wspomniano powyżej, dobrze wyważona obsada z kontrowersyjnymi perspektywami, do których warto wielokrotnie wracać, to kolejny element równania, który przyczynia się do sukcesu serialu. Najlepsze momenty SpongeBoba Kanciastoportego można przypisać przepisowi tak prostemu, jak jego założenia.
SpongeBob SquarePants ma strukturę czterech aktów. Pierwszy akt określa, czyja historia jest opowiadana, jaki jest jej problem, pragnienie lub cel. Akt drugi przedstawia dążenie bohaterów do celu lub rozwiązanie konfliktu. W połowie odcinka bohater odcinka albo osiąga cel, który powoduje kolejny problem, albo nie, co jeszcze bardziej komplikuje konflikt. Akt trzeci to moment, w którym bohater wydaje się być najdalej od swojego celu, ale mimo to znajduje niezbędną determinację, aby nadal do niego dążyć. W akcie końcowym albo cel zostaje osiągnięty, albo problem rozwiązany, albo nic. Ponieważ jest to serial animowany, autorzy serialu SpongeBob SquarePants w Nickelodeon często lubią dodawać „przyciski”, optymistyczne zwroty akcji, takie jak żart lub knebel, na końcu aktu lub na końcu odcinka, jako dodatkowy komiczny lub ironiczny akcent. skręcać.
Szczególnie zabawny, jeśli nie „niestosowny”, przycisk znajduje się w odcinku „The Fry Cook Games”. Pod koniec meczu zapaśniczego, kiedy ujawniana jest bielizna SpongeBoba i Patricka, SpongeBob jest widziany w różowej bieliźnie, podczas gdy Patrick ma na sobie żółtą bieliznę. Optymistycznie zakładając, że kolorowa bielizna symbolizuje ich prawdziwe uczucie troski o siebie nawzajem, godzą swoje różnice uściskiem. Następnie Patrick dokonuje rewelacji na temat swojej żółtej bielizny: „Były białe, kiedy je kupiłem”. Jakby odcinek nie zakończył się optymistycznym momentem przytulania się Patricka i SpongeBoba, scenarzyści wrzucili ten przycisk, aby dać fanom coś od siebie inaczej się pośmiać. Beznadziejnie szalony, ironiczny, komiczny, inspirujący i ogólnie radosny SpongeBob SquarePants nigdy nie przestaje znajdować sposobów na rzucanie światła na problemy, a tym samym daje widzom prostą lekcję, że bez optymizmu niczego nie można osiągnąć.
Dodaj komentarz