Związek Weevila z Krwią Białobrodego w One Piece: Obalanie teorii fanów

W świecie One Piece Edward Weevil śmiało twierdzi, że jest synem kultowego pirata Białobrodego, jednak prawda o jego pochodzeniu pozostaje owiana tajemnicą. Podczas gdy Bakkin upiera się, że Vegapunk może potwierdzić związek Weevila z legendarnym piratem, rzeczywistość tej relacji może być bardziej złożona, niż przewidują fani.

Czy Edward Weevil jest produktem nauki?

Popularna teoria w społeczności One Piece zakłada, że związek Weevila z Whitebeardem nie wynika z linii krwi, ale raczej z manipulacji naukowych. Spekulacje sugerują, że mógł przejść modyfikacje genetyczne, prawdopodobnie z udziałem grupy MADS i zaawansowanej technologii DNA. Oznacza to, że domniemane powiązanie Weevila z Whitebeardem może być syntetyczne, a nie biologiczne, dodając przekonującą warstwę do historii jego pochodzenia.

Samoidentyfikacja Weevila jako syna Whitebearda wywołuje więcej pytań niż odpowiedzi. Co ciekawe, niektórzy fani snują teorie, że jego prawdziwym ojcem może być Du Feld, co potwierdzają ich interakcje i powiązania Du Felda z Bakkinem, byłym naukowcem MADS. Ich związek potencjalnie sugeruje sojusz, który przyczynił się do genetycznego składu Weevila.

Bakkin, czyli panna Buckingham Stussy, jak pokazano w serialu anime. — Bakkin, czyli panna Buckingham Stussy, przedstawiona w serialu anime (zdjęcie dzięki uprzejmości Toei Animation).

Odkrywanie pochodzenia Weevila

Bakkin wspomniał kiedyś Marcowi, że Vegapunk może określić związek Weevila z Whitebeardem. Choć to twierdzenie może być mylące, nasuwa się przypuszczenie, że Weevil posiada krew Whitebearda dzięki metodom naukowym.

Vegapunk jest znany ze swojej zdolności do ulepszania ludzi, co widać w kreacjach takich jak Seraphim, które są wzmacniane za pomocą krwi potężnych istot. Sugeruje to, że Weevil może być zmodyfikowanym bytem, zaprojektowanym tak, aby wykazywać niektóre cechy Whitebearda, nie będąc jego biologicznym potomstwem.

Sanji był nieudanym eksperymentem Germy 66. — Sanji, produkt eksperymentów Germa 66 (zdjęcie dzięki uprzejmości Toei Animation).

Co więcej, Vivre Card Databook identyfikuje nogi Weevila jako potencjalny słaby punkt, co sugeruje, że jego fizyczna forma może nie być naturalnie dostosowana do siły, którą wykazuje. Ta idea jest zgodna z narracją eksperymentów genetycznych w One Piece , przypominającą eksperymenty z liczbami i problemy rozwojowe samego Sanjiego.

Można przypuszczać, że Weevil wykorzystał powiązania swojej matki z MADS, aby uzyskać dostęp do elitarnej technologii, prawdopodobnie uzyskując próbkę, która jego zdaniem należała do Whitebearda. Alternatywnie, mógł źle obchodzić się z próbką, podobnie jak w przypadku błędnych identyfikacji w poprzednich historiach One Piece .

Dalsze badania teorii na temat pochodzenia ryjkowca

Edward Newgate, znany również jako Białobrody, znany z anime. — Edward Newgate, znany również jako Białobrody (Grafika dzięki uprzejmości Toei Animation).

Krąży kilka intrygujących teorii na temat prawdziwego pochodzenia Edwarda Weevila. Jedna z hipotez sugeruje, że może być klonem Białobrodego, a Bakkin potencjalnie zabezpieczył DNA z MADS, odzwierciedlając klonowaną genezę Stussy’ego. Inna teoria spekuluje na temat dziedzictwa Buccaneera, sugerując, że Weevil dzieli cechy przodków, które mogą wyjaśniać jego potężną siłę.

Dodatkowo niektórzy fani snują teorie na temat możliwości, że Weevil mógł zostać stworzony sztucznie z resztek Białobrodego, co potwierdza jego wyjątkowe cechy i fizyczne blizny.

Wnioski: Zagadkowy Edward Weevil

Du Feld pokazany w anime. — Du Feld przedstawiony w anime (Grafika dzięki uprzejmości Toei Animation).

Podsumowując, tożsamość Edwarda Weevila może rzeczywiście łączyć się z Białobrodym, choć nie poprzez konwencjonalne pochodzenie. Zamiast tego teorie sugerują, że początki Weevila leżą w naukowej manipulacji i możliwym sojuszu z postaciami takimi jak Du Feld i Bakkin w mrocznym świecie MADS. Ta skomplikowana historia wzbogaca charakter Weevila, czyniąc go jedną z najbardziej przekonujących postaci w One Piece .

Źródło i obrazy